SIZI

Bölüm 6 "GERÇEKLER YAKAR"

Evett yeni bölümümüz geldi. Haydi okumaya :))

ASAF

Acı..Günlerdir hissettiğim tek duygu buydu. Daha başlamadan bitirmek zorunda oluşum acı veriyordu. Öğrendiğim gerçek can yakıcıydı. Yıllardır dostu olduğum adamın ve geldiği andan itibaren kalbimi çalan kızın annesini benim babam öldürmüştü. Neden? Kafamda dönüp duran, cevabı olmayan o kadar çok soru vardı ki. O yüzden kaçmıştım, o gece öğrendiğim an evden çıkmıştım ve dört gündür ne kendi evime dönebilmiş ne de Gecenin karşısına çıkabilmiştim.

Dedemle konuşmaya çalışsam alacağım cevap belliydi, belki de onlara da zarar verecekti. Bu düşünce beli delirmeme yetiyordu. Madem böyle bir şeyin içindeydik o zaman neden Kara yıllardır bizimleydi? Neden dedem onu hep torunu gibi gördüğünü söylemişti. Açığa çıkacak çok gerçek vardı, hayatımda ilk defa öğreneceklerimden korkuyordum. O gece elimde verdiği kağıtla belki de bana bir şansımız vardı ama ben giderek o şansı yok ettiğimi biliyordum.

Günlerdir dağ evinde kalıyordum, Selime daha çok araştırmasını söylemiştim. Her şeyi bilmeye hakkım vardı. Hepimizin hakkı vardı, saçma sapan bir şeyin içindeydik yıllardır ve bundan hiçbirimizin haberi yoktu. Çalan kapıyla ayaklanırken Selim'in işe yarar bir şeyler bulmuş olmasını umuyordum.

"Asaf bey merhaba. Elimde bazı bilgiler var eğer vaktiniz varsa anlatmak isterim"

"Gel içeri Selim"

Karşılıklı koltuğa otururken kendimi duyacağım şeylere de hazırlamaya çalışıyordum.

"Öldürülen kadının ismi Neriman Yıldırım ve kocası da Necdet Yıldırım"

Söylediği isimler hafızamda belirirken Kara'nın daha önce kullandığı isimler olduğunu fark ettim.

"Devam et"

"Necdet denen kişi bir süre önce bıçaklanmış ancak garip olan şu ki bıçaklandığı zaman değil iki gün sonra hastaneden çıktıktan saatler sonra ölü bulunmuş. Ve ikinci defa bıçaklanmış. Yapan her kimse ikinci defa kaçmasına izin vermemiş"

Duyduklarım içimde daha çok şüphe uyandırırken bunun altından da dedemin çıkma ihtimali beni korkutuyordu.

"Birde Asaf bey mahallelerinde insanlarla konuşmaya çalıştım, bıçaklanmadan kısa süre önce kızını biriyle evlendirmek istediğini eve sürekli bir adamın geldiğinden bahsettiler. Belki bu bahsettikleri adamdan bir şeyler öğrenebiliriz."

Geceyi biriyle evlendirmek mi istemişlerdi? Bundan Kara'nın haberi hiç olmamıştı. Eğer olsaydı asla durmaz gidip kardeşini alırdı. Delirmek üzereydim, sinirden ellerim yumruk olurken o an yapmak istediğim tek şey vardı.

"O adamı bulun bana, ama benden başka kimsenin haberi olmayacak."

"Tamam Asaf bey, görüşmek üzere."

Selim evden çıkarken içimdeki öfkeden bir türlü kurtulamıyordum, kim bilir o evde tek başına neler yaşamak zorunda kalmıştı. Nelere daha fazla tahammülü kalmamıştı da buraya gelmeye karar vermişti. Boktan bir şeyin içine düşmüştük. Ve düştüğümüz bu kötü şeylerin yanında içimde beliren bir aşk vardı. Telefonu alıp Kara'yı arayacaktım belki Gece hakkında bir şey duyabilirdim. İkinci çalışta telefon açılırken dostumun sesini duymak içimdeki vicdan azabını gün yüzüne çıkarmıştı. Ondan sakladığım gerçek çok büyüktü.

"Dostum neredesin sen?"

"Biraz kafa dinlemek istedim bilirsin bazen böyle kaçamaklar yaparım"

"Ah senin bitmeyen kaçamakların, bizde bu akşam Barlasla bir kaçamak yapıyoruz dışarı çıkıcaz"

Bana ima ettiği şeyle yüzümü buruştururken Geceyi gördüğümden beri hiçbir kıza dikkat etmediğimi fark ettim.