|Mor ve ötesi; oyunbozan|
Bak dinledim seni dokunmadım sana
Dokunmadım kalan rüyalara
Zarar ziyan döküldü ortaya
Ölüm kadar rahatmış ayrılık
Ufak tefek birkaç sorun mu var
Geçer geçer zaman şu an yalan
Nedir ki bak silindi hafızam
Hayat kadar yalanmış ayrılık
Oy ve yorumlarınız için teşekkür ederim. Minicik bir umutla yazmaya başladığım bu okuduğunuz kitap, 12k oldu. Teşekkür ederim. 😭
Açıkçası bölümü günlerdir yazmaktayım ama hiç içime sinmeyen şeyler var. Baştan yazmayı düşündüm ama üzgünüm buna zamanım hiç yok ve arayı da daha fazla açamazdım. Umarım keyifle okursunuz bebekler. 👉🏻👈🏻
İyi okumalar.
†
Sadece biraz dinlenmeye ve yalnız kalmaya ihtiyacım var.
Etrafta neşeyle koşuşturan çalışanlar tek sesken tek tük yaraları hâlâ teninde kabuk bağlayan Kral gözlerini yere dikmiş, kaç gündür olduğu gibi sadece düşünüyordu.
"Taehyung," Beyaz tenli sakince yanına yaklaştı. "Buraya saldıranları zindana-"
"Öldürün hepsini Yoongi."
Gözlerini yerden çekmeden söylendi. Kafasında tek bir isim, tek bir cümle yankılanıyordu.
Biraz dinlenmeye ve yalnız kalmaya ihtiyacım var.
Gözlerini sımsıkı yumup minik bir nefes verdi dudaklarından. Elleri, boynundaki siyah tılsımıyla oynuyordu. Hakkıydı, ondan uzak durmaya hakkı vardı. Onu bir daha görmek istememe hakkı bile vardı. Ancak Kral dayanamazdı. Henüz yeni kavuşmuşken onu görmeden edemezdi. Cesur, minik bedenine dokunmadan edemez; kokusunu solumadan yapamazdı.
"Efendim."
"Hoseok!" Kral bir anda, can suyu verilen bir çiçek gibi canlanıp ayağa fırladı.
"Ne yaptın? Gördü mü seni? Konuştunuz mu? Ne söyledi?"
Şeytan, efendisinin peş peşe sorularıyla afallayıp kaşlarını havalandırdı. "Efendim," Bir süre başını eğdi. "Kötü bir şey mi oldu Hoseok? Bir şey mi oldu ona?"
"Lütfen iki dakika sakin olun ve oturun. Jeongguk iyi. Sadece,"
"Hoseok dallandırıp budaklandırmadan anlatsana şunu."
"Sanırım evinden çıkıyor."
Kral kaşlarını çattı. "O ne demek?" Şeytan, efendisinin kafa karışıklığını fazla sürdürmeden dudaklarını araladı. "Söylediğiniz gibi onu rahatsız edecek bir şey yapmamak için eve girmiyorum ancak açık pencereden Jimin'le konuştuğu şeyleri duydum. Jeongguk bir süre başka bir yerde kalmayı planlıyor, dinlenmek için."
Kral başını eğdi. Bunu neden istiyordu ki şimdi? Kendi evi vardı.
"Gitmek istediği yeri bulabilir misin?"
"Şehir dışında, küçük bir orman evi. Bulunması zor olmadı ama çok ormanın içinde kalıyor."
Kral düşünceli bakışlarını yere indirdi. "Anladım." Minik bir nefes verip gözlerini yerden kaldırmadan konuştu. "Anlıyorum. Sadece iyi olduğundan emin ol Hoseok. Buradaki her şeyi bırak. Sadece onun yanında kal. Fark ediyorum, yıprandı. Onu yıprattım. Geceleri sürekli uyanıp duruyor. En ufak bir seste irkiliyor. Onu mahvettim. Hayatına girdiğim saniyeden beri mahvediyorum onu." Aldığı darbelerden incinen kaburgasına keskin bir ağrı girdi. Bu onun öksürmesine sebep oldu. Bebeği yanında olmadığında iyileşmesi zaman almıştı. "İyi misiniz efendim?"
