Merhabaa Patates Kızartmalarımm🍟
SİZİNLE TEKRAR BİR ARAYA GELMEK BENİM İÇİN BİR ONURDUR.🥰
OY VERMEYİ UNUTMAYIN
İYİ OKUMALAR❤️
***************
"Hadi gelin sofra hazır." çekmeceden üç çift çatal kaşık aldım ve masaya dizdim. Mutfağa önce babam ardından da abim girmişti. Kızmasın diye hemen tabaklara çorbayı koymuştum.
"Tuzsuz olmuş. Bir işi de düzgün becer!" babamın bağırmasıyla irkildim ve masadan tuzluğu alıp çorbasına tuz ektim. Ortaokul 7.sınıftaydım ve arkadaşlarım yarın akşam düzenlenecek pijama partisine davet etmişlerdi. Babamın 'hayır' diyeceğini biliyordum ama yine de içimde izin verir diye hafif bir umut vardı. Çorbamdan bir kaşık aldım ve bekledim. Yemekte söyleyemezsem başka bir zamanda hiç söyleyemezdim.
"Babacım arkadaşlarım yarın pijama partisi düzenliyorlarmış...beni de davet ettiler. İzin verirsen bende gidebilir miyim?" babam yemeğini yerken göz ucuyla bana baktı ve kafasını sağa sola salladı.
"Olmaz otur oturduğun yerde. Yeni icatlar çıkarma başıma." üzülmüş, kırılmış ve sinirlenmiştim. Abim istediği zaman arkadaşlarıyla sabaha kadar dışarıda takılabiliyorken konu ben olunca hiçbir şey yapmama izin vermiyordu.
"Ama bu haksızlık. Abim istediği her şeyi yapabiliyorken ben neden evde oturuyorum?" babam kaşığı sertçe masaya bıraktı. Abimde onu örnek vermemden hoşlanmamış olacaktı ki o da aynı tepkiyi vermişti. Babam saçlarımdan tutup kendisine çekti. Başım geriye doğru bükülürken çığlık atmıştım.
"Ulan sen abinle kendini nasıl bir tutarsın gerizekalı. Sen benim sözümün üstüne söz söyleyecek adam mısın lan?" kafamdan ittirmesiyle sandalyeden aşağıya düşmüştüm. Çok canım acıyordu ama ağlamamakta inat ediyordum. Biliyordum ki ağlarsam daha çok dayak yerdim. Babam beni dövmek için ayağa kalkarken abim onu durdurup kendi ayağa kalktı.
"Baba sen karnını doyur, ben bu küçük sıçana dersini veririm." babam abimi kafasıyla onaylayıp yemeğine geri dönerken abim, saçımdan tutmuş odama sürüklüyordu. Odanın kapısına geldiğimizde beni, odanın ortasına fırlattı ve ardından kapıyı kilitledi. O kadar çok korkuyordum ki artık gözyaşlarıma engel olamıyordum.
"Orospu! Demek ben dışarı çıkıp geziyorum ha?" pantolonundan kemerini söktü ve kemerle bana vurmaya başladı.
"Özür dilerim abi, söz veriyorum bir daha yapmayacağım." vurmasın diye yalvarıyordum ama beni dinlemiyordu bile.
"Üstünü çıkar sünepe. Benden bir iz taşı da bütün hayatın boyunca hatırla." üstümü çıkarmamak için dirensem de sonrasında kendi elleriyle kıyafetlerimi yırtıp iç çamaşırımla kalmamı sağlamıştı.
"Yalvar! Yalvar ki daha çok döveyim seni." o gün sabaha kadar kemerle dövdü beni. Acıdan bayılsam da beni ayıltıp sonra tekrar bayıltana kadar dövüyordu. Sabah ezanı okunurken halının her yeri benim kan izlerimle dolmuştu. Abim de yorulmuş olmalıydı ki vurmayı bıraktı ve odadan çıktı.
Artık partilerden nefret etmem için büyük bir sebebim vardı.
**********************
YOU ARE READING
ARAF
ספרות לנערותHayatı zorluklarla geçen hasta bir kız... Yıllar önce onu görüp aşık olan bir adam... ******** Uzun bir süre psikolojik destek gören Hazal, mesleği olan avukatlığa geri döner. İşine geri döndükten sonra masasının üstünde çok gizemli bir davayla karş...
