Selamlar!
×+
Gelen artı 17 puanla bu el sonlanmıştı. Lobiye döndüğümde ekranda sadece ben ve Kadirhan'ın karakteri görünürdeydi. Sima takımdan çıkmış ve yeni bir maça başlamıştı.
"Abla çıkmış galiba." Simanur'dan bahsettiğini anlamıştım.
"Başka maça girmiş."
"Ehehe neredeyse dövecekti beni. Gitmesi iyi oldu, çaktırma."
"Ha demek öyle?"
"Yanlış anlama! Sadece bombayla kovaladığı için öyle söyledim. Ee, izninizle bir el daha atabilir miyiz?"
"Düşünmem lazım." Dememle mikrofonu kapattım. Kendi kendime konuşmalarımı duymamalı.
"Kaç saniye sürer acaba?" Onu cevapsız bırakıp düşünmeye devam ettim.
Özünde niyeti kötü olabilir miydi? Oyun oynayıp konuşsak en fazla ne olurdu? Acaba arkadaşlarıyla iddiaya falan mı girdiler? Yoksa video çekmeye falan mı çalışıyor? Off, eğer oynarsam ne halt çıkacağını bilmiyorum oynamazsam da hep içimde merak yumrusu olarak kalır.
Ani bir özgüven ve şeytana uyma eylemi ile oyunu başlattım. Allah'ım sen affet. En küçük yanlışında engellerim biter gider.
Uçağın harita üzerinde hareket etmesiyle oyun başlamıştı.
"Ses yine mi gitti? Nereye atlayayım?"
"Sesim gelmiyor mu?" Yalandan mikrofonum hep açıkmış gibi yaptım.
"Şimdi geldi."
"Tamam, rica ile az insan olan yere atla."
"Peki. Tanışma şeysinden dolayı nerede yaşıyorsun?"
"Ankara ya sen?"
"Oha bende Ankara'dayım. İlk defa aynı şehirde birini buluyorum bu oyunda."
"Ben daha önce görmüştüm 06'lı."
"Senden kaçmaz tabi hehehe!"
"Tabiki yanii!"
"Pek de mütevaziyiz."
"Öyleyizdir söylemesi ayıp."
Cevabıma güldükten sonra uçaktan atladık ve kalabalık bir mekanın yakınlarındaki evlere indik.
"Burdan silah alıp adamları basarız."
"Tamam."
Bir kaç eve girip mühimmat topladım.
"Şimdi sen üniversite sınavına hazırlanıyor musun? Yoksa liseden sonra bırakacak mısın?"
"Hazırlanıyorum. Anadolu okuduğumdan hazırlanmaktan başka çarem yok."
"Hım, hangi lise? Ben Gazi Anadolu mezunuyum."
"Gazi mi? Oha orayı kazanacak kadar zekisin yani? Ben Kurtuluş'u anca kazandım."
"Ehehe, senin kadar olmasak da yapıyoruz bir şeyler."
"Mütevazilik zirve maşallah."
"Üzüm üzüme baka baka derler." Bir şey daha anladım ki bayağı kafa çocuk.
"Silah bulduysan hadi gidelim."
"Buldum ama mermi az."
"Bende de az ama adamları öldürünce alırız."
"Tamam."
Arabaya binip silah seslerinin geldiği yöne gittik. İki takım karşılıklı binalarda çatışıyorlardı. Aniden kendimi iki takımın ortasında buldum.
"Niye adamlara kafa attın? Ölcez!"
"Sakin ol! Hepsinin canı azdır ölürler hemen. Sen ölmemeye çalış."
"Demesi sana göre kolay." Mikrofonu kapatıp bana sıkan adamlara sıkmaya başladım. Canım gittikçe azalıyor ama karşıdaki adam bir türlü ölmüyordu.
Sonunda bir tanesini bayıltmıştım. O sırada fark ettim ki Kadirhan bir takımı temizlemiş benim vurduğum adamın takımını öldürmeye başlamıştı.
"Tamamdır bittiler."
Leş sayım bire yükselirken ölen adamlardan mermi toplamaya başladım.
"Hadi adam arayalım." Yanımda beliren arabaya binip dediği gibi adam aramaya başladık.
"Bir kaç videonu izlediğimde şarkı söylüyordun. Sesin de güzel olduğuna göre sen balla falan yıkanmışsın." Soru sorma sırası bendeydi.
Sadece gülmüş ve yola devam etmiştik.
"Hangi videoları izledin?"
"Valla önüme ilk çıkanları izledim. Araştırma yapmadım."
"Ahahhaha iyi yapmışsın. İstersen adam bulana kadar şarkı söyleyebilirim." Ayh, ne desem şimdi?
"Sen bilirsin."
"Tamam." Boğaz temizleme sesi duyduğumda şarkı söyleyeceğini anladım. Sebepsizce heyecanlanmıştım.
"Çok bekledim ama senin suçun yok. Sormadım ona buna, unutamadım adını... Bulamadım çare, yüreğim pare pare. Sonumu bilmiyorum.
Aşkından da kaçamadım, savaştım başaramadım. Yiteceksen, gideceksen, niye girdin gönlüme be kadın?!"
Şarkı bittiğinde arabadan inmiştik.
"Şu an alkışladığımı farzet. Sesinin güzel olmasının yanında gerçekten hissederek söyledin. Neden şarkıcılık yapmak yerine gamer oldun?"
"Şarkıcılığı profesyonel olarak yapmak istemiyorum. Böyle arkadaşlar arasında ya da aile arasında söylüyorum. Alkışlar için teşekkür ederim. Ayrıca pek hissederek söylemedim. Yani şarkıyı söylerken aklımda biri belirmiyor."
Ekrana bakıp boş boş sırıtmaya başladım. Ben birisini sormak istememiştim aslında.
"Peki anladım... Aah! Lan!" Kafamdan tek yememle kaskım paramparça olmuş ve bayılmıştım.
"Nereden sıktı gördün mü?"
"Galiba karşıdaki tepede." Yanıma eğilip beni kurtarırken karşımızdaki adamlar sıkmaya devam ediyordu.
×+
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GAMER | E-SPOR
Teen Fiction"O kadar Pubg, CS:Go, Zula oynadım ama bu kadar güzel vurulmadım." Utancımdan sadece gülümseyebildim. "Ne diyeceğimi bilemedim. Bakma öyle." Gözlerinin içi parlıyordu ve bakışları beni alıp götürüyordu. "Benim Aykız'ım sultanım." #4- aşk 19.05.21 #1...
