"What do you mean?"

"I mean, when we first saw each other I felt that you hate me and maybe you knew me already?"- nag-aalangan kong sabi. Pakiramdam ko talaga ay kilala niya ako.

"Hindi kita kilala."-matipid niyang sagot kaya hindi nalang ako nagsalita. Marahil ay naiilang parin siya sa nangyari kanina.

"When did you first saw me?"- tanong niya kaya mahina akong natawa.

"Arghh, as far as I can remember that was in the parking lot."-tugon ko tsaka ko siya sinulyapan. Matipid siyang ngumiti. I can still remember how she confronted us for kissing in the parking lot.

"I guess."

"Bakit, nagkita naba tayo before? Anyway, I remember someone with your eyes. Though, I only remember her eyes coz' its dark that time."- sabi ko habang ang paningin ay nanatili sa daan.

Naramdaman ko ang paningin niya sa akin tsaka ko narinig ang kanyang mahinang tawa.

" Bakit mata pa naaalala mo?  Saan mo nakita?"- sabi niya napangiti naman ako. I don't know why but I am at peace. I am very comfortable with her presence. I am comfortable talking to her seriously. This is not me. I used to like flirting when talking. Yeah, this is really not me.

Usually, I felt boring. But why does I felt happy talking to her under the sun?

"There was an accident- well that is not totally an accident kasi napigilan naman. She's one of the passenger."- sagot ko. Ilang araw ko rin iyong naaalala. The way she look at me, however it was so dark that I don't even saw her whole face.

"Ahh, baba mo nalang ako dito."-sabi niya kaya hininto ko kaagad ang sasakyan. Tumingin siya sakin at ngumiti kahit may konting pagkailang na nakikita at nararamdaman ko. The way she smile is just like how that girl smiled. How come I remembered her eyes and smile but I can't remember her face?

"Salamat sa paghatid sakin dito. Pasensya na sa abala. "- sabi niya.

"Angela, what happened a while ago-"

"It's ok, please forget it and pretend that it didn't happened dahil iyon din ang gagawin ko. It's nothing, count me in to those girls you kissed."-sabi niya habang hindi nakatingin sa akin. Tiningnan ko siya pero hindi parin siya tumingin sa akin sa halip ay tinanggal niya ang kanyang seatbelt.

"And, don't tell Emily about it."- dagdag niya tsaka niya ako tinignan. Bakit ang lungkot ng kanyang mga mata?

" Ok."-wala sa sariling sagot ko tsaka ko inilinga sa paligid ang aking paningin hinahanap kong saan siya possibleng nakatira.

"Right, good night salamat ulit."- tugon niya tsaka bumaba. Gumilid siya at tiningnan ako hinihintay ang pag-alis ko.

That was the last time na nagkita kami and until now hindi ko parin makakalimutan ang lambot ng kanyang labi. Hindi ko parin makakalimutan kung paano niya ako tiningnan.

After namin magkita that night ay diko na siya nakita pang muli, ayaw ko namang e text siya. Ano sasabihin ko? That I liked her kiss? That I can't forget her kiss and I can't go to sleep early because of her. Damn, I don't know what happened to me anymore.

Inaalala ko pa, since that night I never go out with someone else.  I don't know why I lost interest.

"Hey bro."- sagot ko nang tumawag si Henry.

Falling In Love To A Womanizer | OngoingWhere stories live. Discover now