KÖRDÜĞÜM

8. Bölüm

"Kime bakıyorsun lan sen!"

Demiralp Anıl'ın yakasını tutmuş, hırsla sarsıyordu. Seher hanım oğlunun huyunu bildiği için ılımlı bir şekilde yanaştı.

"Oğlum Anıl senin kardeşin. Hiç bakar mı? Kendine gel!"

Demiralp annesini duymuyordu bile. Elleri bu sefer boynunu buldu ve var gücüyle sıkmaya başladı. Anıl gittikçe kızarırken herkes onu ayırmaya çalışıyordu.

İnşirah köşeye çekilmiş titriyordu. Onun bu derce manyak olduğunu bilmiyordu. Daha birkaç saat önce ona karşı azıcık ılımıştı. Aklına gelen şey ile göz yaşlarını silip onlara doğru adımladı. Gözlerini kapatıp arkasından Demiralp'e sarıldı. Az önce durdurduğu göz yaşları hıçkırıklarla akmaya başlamıştı.

"Demiralp lütfen bırak. Çok korkuyorum. Hani sana sarılınca sinirlenmezdin. Hadi n'olur bırak."

Demiralp İnşirah'ın sesini duyunca kendine geldi. Ellerini gevşetip bıraktı. Onun bırakmasıyla İnşirah geri çekiliyordu ki ellerinden tutup yeniden bedenine sardı. Gerçekten siniri geçmişti.

Herkes şaşkınlıkla onlara bakıyordu. Demiralp gibi bir deliyi küçücük bir yavru ceylanın durdurması şaşılacak şeydi.

İnşirah içini çekerken başını sert sırtına yasladı. Bedeni titriyordu. Demiralp bırakmadığı için ayrılamıyordu. Gözleri yerde baygın gözlerle bakan Anıl'a kaysa da az önce olanları hatırlayıp bakışlarını ondan çekti.

"Demiralp bir hava alıp gel. Kızım sende git bu deliyle!"

Seher hanım hem keyifli hemde üzgündü. Anıl da onun oğlu sayılırdı. Eltisi burada olmadığı -istanbulda yaşıyorlardı.- sürece Anıl'a o bakardı. Onları böyle görmek üzmüştü. Ama bir yandan da seviniyordu.

İnşirah ona iyi geliyordu.

Bir anne olarak onu huzurlu görmek tabi ki de mutlu etmişti. Yerde yatan Anıl'a yaklaşıp elindeki suyu verdi. Anıl soluklanarak suyu içerken nefes almaya çalışıyordu.

"Yengem iyi misin?"

Usulca başını sallayıp ayağa kalktı. Suçu kendisinde buluyordu. Demiralp'in huyunu bildiği halde aval aval bakmıştı. Başını iki yana sallayıp mutfaktan çıktı.

O sırada Demiralp ve İnşirah terasa çıkmışlardı. Demiralp İnşirah'ın bileğini sıkı sıkıya tutmuştu. Titrediğini hissediyordu. Onu yavaşça kendisine çekti.

"Yapma yavrum. Ben çok kıskanç bir insanım. Görüyorsun gözüm dönüyor, hakim olamıyorum kendime. "

İnşirah burnunu çekip bakışlarını Demiralp'e çevirdi. Korkusunu daha yeni yeni yeniyorken bu olay hiç iyi olmamıştı.