SHAM (gay)

4

Ardı ardına olan teneffüslerde gruptaki herkes bu çocuğun Arın'a nerden tanıdık geldiğini bulmaya çalışıyordu. Ve bir sonuca ulaşamamışlardı. Sonunda pes ettiklerinde kendilerini konferans salonunda bulmuşlardı. Neden mi? Çünkü müdür bir anda 11 ve 12.sınıfları salona toplatmıştı. Yansıtılan slaytta kocaman bir 'MOTİVASYON VE MORAL' yazıyordu. O yüzden konunun ne olduğunu herkes farkındaydı.
Salon yavaş yavaş dolarken, Batu bir yerden patlamış mısır bulmuştu ve önlerde yer arıyorlardı. Önlerde arıyorlardı çünkü arkada daha fazla hoca oluyordu. Saçmaydı ama kimsenin umurunda değildi. Arın sonunda kenarda ve ortalarda bir yer bulduğunda neşeyle bağırmıştı.

"Aha! Kanka buldum bak şurası b-"

Arın'ın gördüğü sarı saçlar ve bedenle sözü kesilmişti. Arın'ın buldum dediği yerin tam önünde Erkin ve grubu oturuyordu. Kumral oğlanın garip bir hissiyatla kalbi hızlanırken, küçük bir çocuk gibi önündeki arkadaşının ceketini tutup sıkmıştı. Batu ne olduğunu anlamayarak arkasını döndüğünde Arın'ın kesinlikle normal olmayan yüz ifadesine bakıyordu.

"B-batu gidelim. Başka yere oturalım. Hadi. Lütfen. "

Batu şaşkınlıktan küçük dilini yutacaktı neredeyse. Çünkü Arın bu cümleyi öyle bir ses tonuyla söylemişti ki, sanki vücudunda bir yerleri acıyor yahut kırılıyor da öyle bir acı hissediyor ve yardım istiyordu. Batu endişeli sesiyle konuştu.

"Arın noldu lan!? "

Batu, arkadaşının kaçamak bakışlar attığı yere bakınca durumu daha da garipsemişti. Ortada bir haltlar dönüyordu. Buna emindi. Yoksa Arın'ı asla böyle bir halde görmezdi. Arın'a garip bir bakış attıktan sonra diğerlerinin 'yer buldum laaan' bağırışlarının olduğu yere adımlamıştı. Arın'ı son kez süzdüğünde anlamıştı. Kesinlikle bir boklar dönüyordu.

"Lan hayvan bitirdin tüm mısırı bana da bırak."

Batu sinirli bir şekilde arkadaşına bağırdığında neyse ki kalabalığın gürültüsünden duyulmamıştı. Berke umursamazca Batu'nun elindeki mısırları götürmeye devam ediyordu.

Salon artık iyice dolduğunda herkes yavaş yavaş sessizleşiyordu. Berke ve Barın sonunda geldiklerinde, koltuklarına oturabilmişlerdi. Tuvalete gideceğiz gibi şeyler söyleyip grubun yanından ayrılmışlardı ve şimdi yeni gelmişlerdi. Yüzlerinde garip bir sırıtış vardı. Tüm tayfa onları şüpheyle süzdüğünde yüzlerindeki o sırıtış hâlâ devam ediyordu. Sedef tam ağzını açacaktı ki müdür yardımcısının balgamlı sesi ile durmak zorunda kaldı.

"Arkadaşlar sizleri buraya topladık çünkü Sayın Bakanımız tüm liselerde bu slaytın izletilmesini istemiş. Elbette onu kıramadık. Şimdi herkes sesini kessin tek bir çıt bile duymak istemiyorum. Çocuk değilsiniz koca adamlar oldunuz."

Müdür Yardımcısı kürsüden inerken salondan bir alkış kopmuştu. Öğrenciler işin eğlencesinde olduğundan hocalar onları takmıyordu. Sonuçta alkışlıyorlardı, daha fazla ne yapabilirlerdi ki?

Denetim odasındaki çocuğa hocaların komut vermesiyle çocuk başlat tuşuna tıklamıştı.

******UYARI*****MEDYADAKİ ŞARKIYI TAM ŞU AN BAŞLATMANIZ ÇOK ÖNEMLİ. LÜTFEN ŞARKIYI BAŞLATMADAN OKUMAYIN.************

Bir anda başlayan melodi ile herkes şok olmuştu. Şarkıda "ah ah ah" gibi garip sesler geliyordu. Tüm öğrenciler şokla birlikte kahkaha atmaya başlamıştı. Salonda öyle bir ses yankılanıyordu ki 1 kilometre ötedeki evler bile sesleri duyuyordu kesinlikle. Hocalar bilgisayarın başındaki çocuğa kapatmasını haykırıyordu ama bir fayda etmiyordu. Çünkü bilgisayar kilitlenmişti. Olaylar gittikçe trajikomikleşirken Berke, Arın ve Barın şarkıya eşlik ederek popolarını ritmik bir şekilde sallıyorlardı.