Our Strings (Strings Series 3)

OS- Kabanata 16

Mabilis akong nakarating sa company ng Ibanez airlines. They told me na si Mr. Brent Ibanez mismo ang kakausap sa akin.

I wore a simple and usual office attire. Pag katapos ko mag log in sa entrance ay dumiretso ako sa lobby ng company. Wow! that's the first thing on my mind. Karaniwan, ang ganitong set up ng building ay pang 5 star hotel lang.

The whole 26th floor story building is owned by Ibanez airlines. Ang alam ko kasi ay kasama na dito ang ibang company at business nila. They owned a massive empire.

Napalunok ako at bahagyang bumaba ang confidence na kanina ay nag uumapaw. Sa nakikita ko sa paligid ay nanliit ako. Would I fit in here? Mukhang matatas na tao ang nandito at maganda ang pinag aralan.

"Are you Gotica Dior?" A girl in a mid twenty's asked me. She was all smiling at me. She's very pretty and looks kind.

Tumango ako at ngumiti pabalik. Ang kaninang lakas ng loob ay unti unting nawawala. I just never thought that this company was this big. Alam kong malaking company ang Ibanez pero hindi ko naisip na ganito kalaki.

"Great! Mr. Ibanez is waiting for you. Come with me." Sobrang hinhin ng boses niya at sopistikdang gumalaw. Maayos ang kanyang damit at halatang sanay na sanay na sa ginagawa. Sumunod ako sa kanya pagsakay ng lift.

Tahimik lang kaming dalawa habang hinihintay ang paghinto sa dulong palapag. The lift is cool. I mean it was made by glass and you can see the sky scrapers all along the ride.

Hindi ko naisip na may ganito din pala sa Pilipinas.

Bumukas ang lift at bumungad ang napakalaking kwarto. The smell is so good and the room was amazingly designed for alpha's. Minimalist ito at medyo dark ang aura. But then, bakas na bakas sa kwarto na ito ang karangyaan. Lastly, nakakapanindig balahibo ang panglalaking amoy nito.

"You can now sit here," she said, tinuro ang sofa sa gilid. Tumango ako sa kanya hanggang dumiretso na siya sa lift para bumaba.
Kabang kaba ako. Sa sobrang tahimik ng lugar at parang nabibingi ako. Ang tanging naririnig ko ay ang mabilis na tibok ng puso ko.

"Hmmm," a tall guy walked towards me and cleared his throat. Napatingin ako sa kanya at napalunok. He is tall and his body is so fit and well. His hair was messy but it fits him well. His presence is screaming of power and authority. In short, para siyang fictional character na nabuhay galing sa libro. Parang siyang kathang isip na nilalang na nabuhay sa harap ko.

"Ahhh, good afternoon sir." Sagot ko umayos ako ng upo. Hindi ko matanggal ang titig sa kanya. Nakaramdam lang ako ng hiya ng tumaas ang kilay niya nang magtama ang mata namin. Damn it, Gotica! Baka mapagkamalan kapang tulo laway sa kanya!

"I'm Gotica Dior Gatchalian, I'm twenty two years old--" natigil ako sa pagsasalita ng tumawa siya. Dumagundong sa buong kwarto ang tawa niya. Yumuko ako ng bahagya dahil nakaramdam ng matinding kahihiyan.

"Relax." He chukled. Namula pa ng bahagya ang pisngi niya sa pagtawa. Shit! Did I say something wrong?

"I know who you are. I've already read your profile." He smiled calmly this time. Ngumuso siya at umupo sa bakanteng sofa sa harap ko.

Naging pormal siya at umayos ng upo. Nanatili akong tahimik natatakot baka magkamali ulit. " Anyway, I'm Brent Iverson Ibanez."

"You know your schedules about your online class right?" Tanong niya. Inenrol nga pala ako ng company sa isa sa university sa US para makapag trabaho din ako sa kanila kasabay ng pag aaral.

"Yes sir." Tipid na sagot ko. Huminga ng malalim si sir Brent. "Hey, don't be too stiff. Hindi naman ako nangangain." Tumawa ulit siya. He even licked his lower lip after laughing. Normal ba ito? O sadyang firstime ko lang humarap sa malaking tao kagaya niya kaya halos mamatay na ako sa kaba dito? Naiintindihan niya kaya iyon?

"Well, your schedule working with me depends on your free time schedule." Salita niya.

"Just like office working hours and days. Your off is Saturday and Sunday. Your salary will be deducted 50 percent to pay your tuition fee."

Tumango ako sa kanya. I've already read that to our contract kaya alam ko na yan. Ayoko naman siyang pangunahan at baka mapahiya na naman ako.

"What will be my job sir?" Tanong ko. Ang alam ko kasi ay mapupunta ako sa cleaning and maintenance department ng company.

"You will be my secretary." He smiled at me. Nalaglag ang panga ko. Ano naman ang alam ko sa ganyan trabaho? Tumitig siya sa akin marahil nahalata ang gulat sa akin.

" I know that's not the promised job to you. But now I see you personally. Hindi ka bagay sa ganon trabaho. I can see your potential. You just need to learn and listen." Sabi niya. "I can see that you are scared. Don't be, Gotica."

Wow. I never see this coming. And hearing those words to people like him? Parang nakakagaan sa pakiramdam. Parang gusto kong paniwalaan na kayo ko. At hinding hindi ko sasayangin ang opportunity na ito.

"Kailan po tayo mag-start sir?" Nahihiya ko pang tanong. Tumayo si sir Brent ng bumukas ang lift at inuluwa ang isang lalake na halos kamukha niya. But this man is so different. Mas humihiyaw siya ng kapangyarihan at kayamanan. Ang gwapo niya! Pareho sila. But there is something with this man na hindi ko mapaliwanag. Maybe because he looks cold and snob.

"Now." Sagot sakin ni sir Brent sabay lapit sa dumating.

"Anton," he hugged the guy. Nakatingin lang ako sa kanila. Walang emosyon si Anton. Tanging pag igting lang ng panga ang ginawa niya.

Sabay silang naglakad. Umupo sila sa magkabilang sopa kaya napagitnaan nila ako. I was looking back and forth to them.

"She is," hindi na natuloy ang sasabihin ni sir Brent ng barahin ni Anton.

"I know, Lakan's cleaner." Napanganga ako ng marinig ang pangalan ni Lakan. Napatingin ako kay sir Brent ng marahan nagmura.

"Shut up!" Sagot niya.

This is awkward. At bakit kilala nila si Lakan? Sa dami ng tanong ko ay hindi ko na sila nasundan.

"Are you joining the meeting?" Tanong ni sir Brent kay Anton.

Nag igting ng sunod sunod ang panga niya. "Are you serious with this? Being partner with Esquivel?" Iritado si sir Anton at halata ang galit sa mga mata niya.

Umalingawngaw ang tawa ni Sir Brent sa buong silid. And wait? Esquivel???? Don't tell me? Kinagat ko ang labi ko para pigilan ang pag sasalita.

"Stop being bitter dude. This is business and you know he is good at designing planes and crafts. Walang personalan."

Patuloy na nagtalo ang dalawa. Ang tanging ginagawa lang ni sir Brent ay kutyain at tawanan si sir Anton na halatang iritang irita.

"By the way Gotica, he's my twin brother and CEO, Anton Isaac Ibanez."

Halos mapalundag ako ng ipakilala sakin si sir Anton."Goodmorning sir," wala sa sarili kong sabi. Malamig niya lang akong tinignan at tinanguan.

"Don't worry, he might not look friendly but he is not a monster." Natatawang sabi ni sir Brent sa akin.

Timikhim si sir Anton."lets go," tumayo siya kasabay ni sir Brent na napa yes pa na wala naman tunog. Ano ba t'ong napasok ko. Hindi ko alam kung tatayo ba ako o ano gagawin ko. Kinuha ni sir Brent ang suit niya at isinuot sabay baling sa akin.

"C'mon. You will join us." Tumango ako at inayos ang sarili.

"And take a notebook and a ballpen. You will take down our meeting later okay?" He said to me. Tumango ako at sumunod sa kanila sa lift. Napagitnaan ako ng dalawang nagwagwapuhan lalake kaya halos lahat ng daanan namin sa building na babae ay nababali ang leeg.

"Swerte naman niya," I even heard the girl who assisted me earlier.

Nang palabas kami ay nagpanggap ako na nagsusulat. Inutusan pa kasi nila ang valet na kuhanin ang sasakyan.

Patuloy na nabulabog ang isip ko sa ka-meeting nila. I was so bothered
and I don't know why. "Sir, uhh, who are we going to meet today?" Hindi ko mapigilan itanong. Tumaas ang kilay sakin ni sir Brent. "Rajan Duke Esquivel." Sagot niya

Shit!!!!