Nang malaman ko na pupunta sila trisha sa practice ng lima ay sumama ako, nung una ay ayaw nila akong payagan pero nag-explain ako sa kanila at heto nandito kami tahimik.....
"Kamusta ang practice? Nagugutom na ba kayo? May dala kaming pagkain" sambit ni ly
"Ah oo gutom kami diba?" Sambit ni stell habang sinisiko nito ang kasama niya.
"Hindi pa k---"
"Tara na nandun yung pagkain diba? Tara kain tayoo!"
Agad na hinatak ni stell ang tatlo nasa pinto na sila at susunod na sana kami kaso bigla akong tinulak ni trisha pati rin si ken tiyaka kami sinaraduhan ng pinto.
Pinilit ko itong buksan ngunit ayaw nito kaya sa huli ay umupo nalang ako kung saan malayo kay ken, pati kasi siya eh lumayo sakin....
......
......
......
......
Tahimik.......
Ang Tahimik!!!!!!
"Ken/Gnrous" sabay naming sambit.
Sabay kaming napatigil at nagbuntong hininga.
Nagsalita muli akl ngunit nagkasabay uli kami.
"Ah sige ikaw na muna/ may sasabihin ako"
"Puwede ba gnrous tumigil ka na dahil hindi na kita maipaglalaban" wika nito
Ganun ba?.....
"Alam ko, Huwag kang mag-alala huli na ito, ikakasal na ko at sana makapunta ka"
"Gusto ko lang sabihin na mahal na mahal kita, ayokong magpakasal ngunit para saan pa kung lalaban o magmamatigas pa ako kung hindi mo naman pala ako kayang ipaglaban"
Ito na siguro ang maling desisyon at pangit na nangyari sa buhay ko, siguro matutunan ko ring mahalin ang lalaking iyon.
Bumukas ang pinto at napabuntong hininga ako doon, palabas na ko ng tawagin niya ako.
"Sorry kung hindi kita naipaglaban"
Hindi na ko lumingon pa at tuloy lang sa paglalakad baka hindi ko makayanan at maluha nanaman ako.
"Gnrous!"
Napatigil ako sa pagbukas ng pinto ng kotse ng may tumawag saakin... Si trisha pala...
"Wala na ba talaga?" Tanong nito
Isinara ko ang pinto at sumandal doon at hinintay siyang makalapit saakin.
"Ganun nalang ba? Ang alam ng lahat ay ikakasal na kayo ni ken, paano kung magulat sila na sa mismong kasal ay hindi pala si ken ang papakasalan mo? Sisiraan ka gnro---"
"Anong gusto mong gawin ko?! Ang ipilit ang sarili ko sa kaniya?! Trisha naman! Siya na yung nagsabing lumayo ako at pumayag na ikasal ako sa iba! Sa tingin mo ba masaya ako doon?!"
Pinunasan ko ang luhang tumulo, eto ang pinaka-ayaw ko talaga sa lahat ang umiyak...
"Nakiki-usap ako huwag na huwag mo silang papuntahin sa kasal ko, ayoko ng gulo, sabihin niyo na ang totoo, katotohanang hindi na kami ikakasal"
Padabog akong sumakay sa kotse at pinaandar agad ito.
Bakit ba kailangan ko itong maranasan?
Ang gusto ko lamang ay tunay na pag-ibig!
Bakit ba kay dali sa kanila na magbitaw ng salita nang hindi man lang inaalam kung nasasaktan ang taong pinagsasabihan nila nito?
Letseng pag-ibig! Kay sakit!
Pagbaba ko palang ng kotse ay nagulat ako ng bumungad si trisha, paano siya nakapunta agad dito eh ang alam ko ako ang nauna sa kaniya?!
"Don't panic motor ang gamit ko kaya nauna ako sayo"
Nakahinga ako ng maluwag dahil doon, unti nalang ay iisipin kong may gumagaya sa kaniya eh.... T_T
"Sorry sa mga nasabi ko kanina. Hindi ko lang siguro naintindihan yung sitwasyon mo"
Ngumiti lang ako at niyakap siya.
Kahit na may kaniya-kaniya kaming pinagkaka-abalahan o pinagdadaanan ay hindi naman nakakalimutan ang isa't-isa.
At masaya ako na ngayon ay kumpleto muli kami.....
Akala ko ay siya lang ngunit nasa pintuan ang apat.....
Namiss ko sila....
PRESENT.
DON'T FORGET TO VOTE!!
CITEȘTI
OUR MEMORIES
Fanfiction"Hanggang magkaibigan na nga lang ba tayo? Ako lang ba talaga ang umiibig saiyo?" "Paano ko ba maipagtatapat ang aking pag-ibig kung may hadlang saatin?" --------- "Sana'y magtagpo muli tayo at maipakita ko sa iyo na ikaw talag...
