Flames [L.S]

chapter 38

"نیکلاس گریمشاو و لوکاس اسمیتسون."

ابروهاش رو بالا داد و دستهاش رو روی میز، به هم قفل کرد. کمی خودش رو روی صندلی جلو کشید و نگاهش رو به لویی داد که بهش خیره شده بود.

"همین دو نفر بودن لویی؟"

لویی کمی فکر کرد و بعد از چند ثانیه، سرش رو با قاطعیت تکون داد.

"گریمشاو و اسمیتسون."

تلفظ اون دو اسم به تنهایی، باعث میشد بغض سنگینی به گلوی خشکش چنگ بزنه و راه تنفس اش رو ببنده.

هرجا اسم نیکلاس و لوکاس رو میدید، رنگش به سفیدی گچ میشد و عرق سردی، تمام تنش رو میپوشوند.

هنوز هم میتونست به یاد بیاره روزی رو که به همراه نایل، برای خرید به یک فروشگاه رفته بودند. رنگ لویی در ثانیه ای سفید شده بود و نفس هاش تند و نا منظم شده بودند. فقط چون اسم یکی از فروشنده ها، لوکاس بود.

"همین دو نفر بودن."

کیلین، سرش رو به نشانه تایید تکون داد و برگه ای رو روی میز گذاشت. نگاهی به لویی انداخت که با گیجی به حرکات کیلین نگاه میکرد و برگه رو بیشتر به سمتش هل داد.

"میدونی این چیه؟"

لویی، با دقت برگه رو از نظر گذروند. البته که میدونست اون چیه! بار ها و بار ها از این برگه استفاده کرده بود. البته به صورت کاملاً غیر قانونی.

"جعل هویت؟!"

نگاهش رو به چشمهای به ظاهر خرسند کیلین داد و وقتی تایید اون مرد رو دید، لبهاش رو جمع کرد و پلکهاش رو برای چند ثانیه روی هم گذاشت.

"تو حالت خوبه لویی؟"

اخم ریزی کرد و به لویی خیره شد که چشمهاش رو با خشونت زیادی میمالید.

لویی بالاخره دست از از حدقه دراوردن چشمهاش کشید و به چهره کمی نگران کیلین خیره شد.

حالش خوب بود؟ آره اون حالش خوب بود! اگه استرس بیش از حد، ترس و نگرانی غیر طبیعی و پریدن عصبی پلک راستش رو فاکتور بگیریم، آره اون عالی بود!

لویی سرش رو به نشانه تایید تکون داد و لبخند محوی زد. آره...اون عالی بود!

"فقط یکم استری دارم. چیز مهمی نیست."

کیلین با شکاکی به لویی نگاه کرد و بعد از دقایقی سکوت، نفس عمیقی کشید و از روی صندلی بلند شد. میز چوبی وسط اتاق رو دور زد و پشت سر لویی ایستاد.

"نترس لویی. ما یه نقشه خوب داریم."

دستهاش رو روی شونه های لویی گذاشت و با ملایمت، شروع به ماساژ دادن تن خسته لویی کرد.

لویی چشمهاش رو بست و لبخندی از سر رضایت زد.

"بهتره شب ها یکم زود تر بخوابی. اینجوری نمیتونیم نقشه رو درست اجرا کنیم. باشه لویی؟"