𝐘𝐨𝐮 𝐀𝐫𝐞 𝐄𝐯𝐞𝐫𝐲𝐨𝐧𝐞 '𝐬 𝐑𝐞𝐚𝐬𝐨𝐧 𝐓𝐨 𝐒𝐦𝐢𝐥𝐞|irondad

#1

Peter her zaman ki gibi okuldan çıkmış ve örümcek adamlık yapıyordu. Bir banka soygununu durdurduktan sonra üzerini değiştirip evin binasına girmişti.

Peter, ambulansı görünce şaşırmıştı May e bir şey oldu korkusuyla koşarak yukarı çıkmıştı.

Peter gördükleriyle şoka girmişti. Sanki onun için o an zaman durmuştu. May orada kanlar içinde yatıyordu. Peterın gözyaşları akmaya başlamıştı. May in yanına çökmüş elini tutuyordu.

- H-hani beni bırakmicaktın?
  Şimdi sende mi gidiyorsun May?
  May beni bırakamazsın
  Sen gidersen ben ne yapıcam yanlız başıma?

Peter ağlamaya başlamıştı doktorlar onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Peterı May den uzağa oturtmuş ondan birini aramasını istemiştiler.

Peter, bir yıldır avengers ekibi ile birlikteydi. Okuldan sonra  onlara her zaman uğrardı. Tony ve Nat Peter a kendi öz oğulları gibi davranırlardı.
Eğer bir şey olursa ilk ikisini aramalarını isterdi.

Peter göz yaşlarını silip telefonunu açmış Tony yi arıyordu.  Çok geçmeden telefon açılmıştı.

- T-tony

- Hey evlat bir sorun mu var sesin kötü geliyor

- E-evet Tony b-bir sorun var

- Peter ilk önce sakin ol derin bir nefes al. Ve ne olduğunu söyle

- M-may o ö-öldü

🕸1🕸hafta🕸sonra🕸

May in ölümünün üstünden bir hafta geçmişti. Kule ıssız bir ada gibiydi. Kimse gülmüyor konuşmuyordu sadece geçerken günaydın, görüşürüz, merhaba gibi kelimeler kullanıyorlardı.

Herkesin gülümseme sebebi olan çocuk  odasından hiç çıkmıyor yemek bile yemiyordu. Tony onun için çok endişeliydi. O her yemek yemediğinde o da acı çekiyordu.

May i öldüren hırsızmış. May eve evde hırsız varken girmiş hırsız da May ile başa çıkamayınca onu bıçaklamış neyseki katil yakalanmıştı. Peter daha reşit olmadığı için onu alıcaklardi ama Tony bu işi de halletmişti.

O sırada Tony, Nat, Thor içerde oturuyorlardı. Thor dayanamayıp konuşmaya başlamıştı.

-O midgardlı için üzülüyorum

- Ben de Thor, ben de. Tony onunla konuşabildin mi?

-Denedim ama...

Derin bir nefes alıp verdi

- O konuşmuyor veya bana sarılarak ağlamaya başlıyor. Natasha, istersen bir de sen dene

- Peki, ya olmazsa

-Loki 'yi çağırırız

Loki ile Peter çok iyi anlaşıyorlardı. Bazen Peter, Thor ile Loki yi ziyaret eder ya da Loki gelirdi. Loki için bir tek Peter anlıyordu onu. Peter herkese yetecek kadar olan kalbiyle onu anlamayı başarmıştı.

Natasha kalkıp Peterın odasına doğru yol almaya başladı. Kapıyı çaldı ve içeri girdi Peter yatağının içinde yatıyordu ama uyanıktı.

- Hey паук ребенок 

- Hey паук Мама

- Daha iyi misin?

- O-o gitti Nat. Herkes gidiyor. Ben s-sadece mutlu ve güzel bir hayat istemiştim, ailemle olduğum bir hayat. Ben ne yaptımda bunları çekiyorum Nat?

- Biliyor musun bende istemiştim güzel bir hayat arkadaşlarımla olduğum ailemle olduğum. Ama hayat bana güzel hayatın değil güzel anıları olduğunu öğretti.

Peter bir anda Natasha ya sarıldı ağlamaya başladı Natasha da ona sıkıca sarıldı.

- Peter bak evet biliyorum zor istediğin kadar ağla dök içini senin çektiklerin gerçekten çok zor. Ama biliyor musun hep yenisi gelir. Evet onun yerine geçmez ama senin acını birazcık da olsa unutturur. Ve sen şanslısın ki asla yalnız kalmicaksın

Evet en azından yeni bir öz annesi olmicak veya yeni bir öz baba, aile ama ona annelik yapacak biri, babalık yapacak ve en önemlisi onu gerçek olmasa bile huzurlu hissettirecek bir aileye sahip olmuştu bile.

- Eee cheeseburger yiyoruz dimi

- Evet yiyoruz

________🕷🕸_______🕸🕷______

Yeni bir kitap ile karşınızdayım.

Eveet biliyorum 3 Bölüm birden atıcaktım ama atim dedim

Umarım okunur çünkü güzel fikirlerim var

Okunmazsada yine yazmaya devam edicem.