Love me like you do

Kabanata 44

Danaya's P.O.V

Nakaupo nalang kami dito tinitignan ang mga alitaptap na nagbibigay ng liwanag sa'ming dalawa, napakaganda nilang tingnan.

"magkikita pa rin ba tayo?" I asked without looking at him.

"Who knows, hayaan mo ang tadhana ang gumawa ng paraan para magkita ulit tayong dalawa." He said.

"I don't believe in Destiny. Alam ko tayo lang din ang gumagawa ng sarili nating tadhana." I said, but this time i looked at him.

"Well, You're right. Pero kasi kahit ako hindi ko alam kung makikita mo pa ako." Him.

I giggled, nilapit ko ang mukha ko sa kaniya at hinawakan ang dalawang pisngi nito.

"Huwag mong pag isipan na tanggalin ang mask ko." Sabi niya, I smiled at him and shake my head.

"You just looked like Austin.." I said while looking at his Cat eyes. I can see Austin.

He's just there staring at me, hindi siya umimik.

"Mas g'wapo ako do'n." Sabi niya at tinanggal ang kamay ko sa pisngi niya.

"whatever." Me, He laughed.

"I think i need to go." Sabi nito at tumayo, aalis na sana siya ng hawakan ko ang kamay niya para pigilan 'to.

Tiningnan niya ang kamay naming dalawa at tsaka tumingin sa'kin.

"Promise me, magkikita ulit tayo." Sabi ko at ipinakita sakaniya ang hinliliit ko for Pinky Promise.

"Danaya, I can't pro-" Hindi ko siya pinatapos, I took his hand and sapilitang nakipag Pinky Promise.

"Danaya?" Lumingon ako at nakita si Dylan, nakita niya si 'Genius' kaya agad tinaggal nito ang pagkakahawak sa kamay ko at biglang tumakbo.

Hahabulin sana siya ni Dylan mabuti nalang ay nahawakan ko agad ang kamay niya.

"Ano'ng gagawin mo?" Tanong ko sa kaniya.

"Sino 'yon?" Tanong niya at tumingin sa'kin, Kitang kita sa mata niya na galit 'to.

"Chill, I don't know him too. He's just a stranger." I said and binitawan siya.

"A stranger? Really? Why would u talk to a stranger, Naya? What if he's a spy from Xian?" Sunod sunod niyang sabi sa'kin.

"Relax, Dy. He looks kind naman." Me

"No, you don't know him that well how can you say na he's kind?" He asked.

"I don't know, you know what lets just go and don't tell anyone about this, They'll be mad at me." I said and iniwan siya do'n.

"Huwag mo na ulit gagawin 'yon. You can't trust anyone here." Sabi niya habang sinusundan ako, hindi ko siya sinagot.

Pati ba kayo?

Pumasok na kami sa loob and nakita ang mga students na nagsisikainan na, kaya pala ako sinundan nitong mokong na 'to. Pumunta kami sa table namin.

"Saan ka ba galing?" Tanong agad nilang lahat except kay Noah.

"Nakita ko 'yan sa labas nakikipag usap do'n sa hindi niya kilala." Dylan, I glared at him. Sabi kong 'wag sabihin sa iba.

Kaya 'yon kung ano anong pangaral na ang sinasabi nila sa'kin, samantalang ako dito kumakain lang. Ang sarap no'ng pagkain.

"Let me eat peacefully." Paiyak ko ng sabi sa kanila. Hindi ko na malasahan 'yong pagkain eh.

"Tumahimik na kayo, Nasa'n na ba si Austin?" Pagsita sa kanila ni Noah.

Tahimik lang ako habang sila nag-aalala na.