Wreck The Game (COMPLETED)

Chapter 18

Iniwan kong naka-bukas iyong pinto. Pumasok si Nikolai. Alam ko naman na may posibilidad na maka-rating sa kanya iyong nangyari dahil maliit lang naman ang mundo ng mga law students... pati magka-tabi lang iyong school namin.

Pero ako si gaga, umasa na baka lasing na iyong mga tao kagabi at hindi na nila maaalala pa iyong nangyari.

"Jersey—"

"Ayokong pag-usapan," sagot ko as kanya.

Kasi baka sabihan niya ako na isa 'to sa mga posibilidad dahil pinasok ko iyong trabaho na 'yon. Alam ko naman. Pero tangina... kahit pagbali-baliktarin ko iyong mundo, wala pa ring karapatan si Zach na ipagkalat 'yon.

Sino ba kasi siya talaga sa tingin niya?! Kung may time machine lang talaga, bubulungan ko iyong tatay niya na iputok na lang siya sa kumot!

"Okay," sabi niya. "Can I stay?"

Tumingin ako. "Bakit?"

"So that you'll know that I'm here," sagot niya habang naka-tingin sa mga mata ko. Bakit nga ba kasi talaga ako pumunta pa roon? Kailangan ko ba talaga ng maraming kaibigan? Nandito naman si Nikolai na kahit hindi ako kaanu-ano ay mas tinuring pa ako na tao.

"But if you wanna be alone, I'll respect that," sabi niya. "So... should I leave or should I stay?"

"Tsk. Oo na," sabi ko tapos ay kinuha ko iyong cellphone ko at saka naupo sa sofa. Umorder ako ng pagkain. Ayoko sana sa Jollibee dahil hindi ko feel ngayon kaya lang ay naisip ko si Nikolai kaya doon na lang ako umorder.

"Baka naman matunaw ako niyan?" tanong ko nang ramdam ko na naka-titig siya sa akin. Kinuha ko iyong unan at saka pinatong sa mga hita ko dahil bigla akong na-conscious na isang manipis na t-shirt at panty lang ang suot ko sa harap niya. Bigla-bigla naman kasi siyang nagpapa-kita!

"How was the exam?"

"Okay naman."

"Good."

Napa-irap ako. 'Di ako sanay na ganito kami. Ang awkward. Ayoko ng ganito. Kaya naman pumihit ako paharap sa kanya.

"So, alam mo iyong nangyari kagabi?" tanong ko sa kanya.

"Just an hour ago," parang guilty na sabi niya. Ramdam ko na mayroon pa siyang gustong idagdag kaya lang ay nagpipigil siya.

"Dito ka dumiretso?"

"Of course," sagot niya.

"Mabuti naman." Naalala ko lang kasi nung huling nagkita kami ni Zach... Kinabahan talaga ako nun... Akala ko ay kung ano ang gagawin ni Nikolai sa kanya...

Kung si Zach lang ay wala akong pakielam—kung mamatay iyong hinayupak na iyon ay hindi titigil ang pag-ikot ng mundo ko—pero si Nikolai? Sayang naman kung makukulong siya dahil lang sa asungot na 'yon.

Kumunot ang noo niya. "Why?"

Nagkibit-balikat ako tapos ay sumandal sa sofa. Niyakap ko iyong unan palapit sa dibdib ko. Niyukyok iyong mukha doon.

"Had I known earlier, I would've come sooner..."

"May exam ka, 'di ba?"

"I'm taking a break."

Sumimangot ako. "Tapos kapag bumagsak ka—"

"Hey," parang na-offend na sabi niya.

Natawa ako. "Joke lang."

"So, you're in the mood to joke now?"

"Umorder ako ng Jollibee," sabi ko sa kanya. "Pagkatapos kumain, alis ka na."