21.kısım
🌹
Bir radyoda rastgele denk gelinen, ilk şarkı.
. °
Uzun zaman önce bu hikaye başlamamışken, hain biri askerlerin içine asker olarak sızdırılmıştı.
Yaşanan tesadüfler silsilesi onun bir eseri mi bilinmiyordu.
Değildi.
Ya da,
Öyleydi.
Adamın ilk ihaneti kendine, öteki ise bu milleteydi.
Plan işlerken, plana planlar eklendi.
Hain kimdi?
Belkide: benimde, sizinde, bu adamların bile en çok güvendikleri birbirlerinden birisiydi.
Kim bilebirdi?
Daima düşmanını en yakınında aramalısın.
Bunuda herkes böyle bilirdi.
. °
Kadın,
Bazı tavırlar takındı kendine. Bunun bir adı, anlamı var mıydı? Olmalı mıydı?
Kaçıyorum,
Koşarak uzaklaşıyorum oradan, bir kaç kez taşa takılıp düşsemde kalkıp devam ediyorum koşmaya, koşuyorum. Bir son arıyordum yeniden başlamak için.
Durduğumda anlıyorum, aslında koşmamıştım hiç. Az önce düştüğüm o yerde kalmıştı bedenim. Ruhumsa bana bakıyor bilmediğim bir yerlerden. Hiç tanımadığım insanların başlangıçlarını merak ediyorum. Sonlarını görebildiğim birlikteliklerinin başlangıçlarını... Bizim başımızı ve bizim sonumuzu.
Bulunduğu odanın içindeki sesler rüyadakine karışırken aniden zihnine sızdı. Dışarıdan fark edilemeyecek kadar küçük bir sarsıntı yaşadı bedeni. Ama etkisi içindeki büyüklüğünü sürdürdü.
Duyduğu ilk net ses bir saatin yelkovanının dakika dakika ilerlerken yaptığı hareketiydi.
Tık, tık, tık, ...
Dakikalar sonra, saatteki dakikalardan çıkan ses netliğini artırıp başka sesleri içine aldı. Bir uğultuda kapının ardındaki koridorda vardı. Odada bulunan birileri var mıydı? Onların nefes alış verişini duydu belli belirsiz.
Ahsen,!
Tahmin etmeye yeltendi beyni. Duyduğu bu küçük seslerin analizini canlandıracaktı beyninde. Bir kalemin kağıda değen ucunun herbir harfe can verdiği ilk temasındaki sesi, bir kıyafetin içinde hareket eden bedenin kumaşa sürtünüp çıkarttığı hışırtı sesini... bazı anların bu ayrıntıları, insan zihninin önceden bildiği betimler miydi? Yoksa sadece şu anın bir algı belirtisi mi?
"Nasıl? "dedi babası.
Kadın gözlerini aralamak istedi ama yapamadı bunu. Zihni mecazen gözlerini açsada, gerçek kendi gözleri asıl eylemini yapmamıştı.
Kilitlenen bedeni sert ama rahat sedyede öylece duruyordu. Durduğu pozisyonu düşünü zihninde. Yatakta yani sedyede nasıl duruyordu? Sanki bedenini o da herkes gibi dışarıdan izliyordu. İzliyorlar mıydı onu? Sırtında hangi gözler geziniyordu?
Onun?
Babasının sesindeki endişe, derecesini tonuyla belli ediyordu.
Nehla sağına doğru yattığını hissediyordu. Cenin pozisyonu aldığı yatakta, bacaklarını oynattı. Bu kez işe yaramıştı. Bacaklarını dahada yukarıya, karnına çekti. Çok yavaştı hareketi. Elinin üzerine koyduğu yüzünü belli belirsiz kaydırdı elinde.
YOU ARE READING
SENVERENİM
General Fiction"Gerçek olacak olan, sahte başlangıçlar birbirini kovaladı." Memleket meseleleri çığrından çıkmıştı. Uzun zaman önce, türlü askeri görev ve hizmetlerin yapılması amacıyla küçük birliklerden, belli bir kuruluşa bağlı kalmadan geçici olarak oluşturula...
