KOKUNUN İZİ

25.BÖLÜM~İlk Defa

"Allahım hayallerimi gerçekleştir lütfen."

Eren elini açarak tavana bakarken ona evimde orangutan görmüşüm gibi baktım. Hiçbir şey demeden Bora'nın odasına ilerledim ve birden kapıyı açtım. Ama içeride Bora'nın annesiyle babasının olduğunu anlamam için biraz geç olmuştu. İkisininde bakışları bize döndüğünde yüzlerinde sorgular bir ifade vardı. Bora'nın babasını daha önce görmüştüm fakat annesiyle ilk defa tanışacaktım ve onlar beni Bora'nın sevgilisi olarak biliyorlardı.

"Merhaba efendim. Üzgünüm ben dışarıya çıkayım siz konuşun."

"Gel." Bora elini uzatarak beni çağırdığında çekingen bir şekilde ona baktım. Onun yanına ilerledim ve annesiyle babasının karşısında durdum. Kadın genç ve güzeldi bembeyaz tenli kahverengi gözlüydü ve yüzünde yılların getirdiği kırışıklıklar vardı. Elimi o kadına uzattım ve hafifçe tebessüm ettim.

"Merhaba ben Masal." Kadın ilk başta şaşkınlıkla beni süzdü daha sonra da içten bir tebessümle gülümseyip elimi sıktı. Ne! Bir dakika ben ne yaptım? Masal mı? Allah kahretsin ben bunu nasıl yaptım. Hızlıca gözlerimi kocaman açarak Bora'ya döndüm o da endişelenmiş bir şekilde bana bakıyordu. Hemen toparlamak için girişimde bulundum.

"Yani aslında adım Ceyda Masal fakat ben Masalı daha çok kullanıyorum efendim.

Yediler mi? Yediler mi? Boranın babasına baktığımda normal bir suratla bana bakıyordu. Yedin demi amcacığım? Yedin yedin.

"Ben de Yasemin memnun oldum Masalcığım demek bizim oğlanın sevgilisi sensin. Şu sır gibi sakladığı kız."

Yediler oh! Utanarak bakışlarımı Bora'ya döndürdüm. Ne yapayım dercesine omuz silkti ve gülümsedi. Bende kadına döndüm ve kafamı salladım.
Kadın oğluna döndü ve Boranın saçlarını okşadı.

"Oğluşum iyisin değil mi annem?"

"İyiyim annecim iyiyim. Bir şeyim yok benim." Bora annesine gülümsediğinde elimi anlına koydum ve ateşine baktım. Tekrar yükselmesinden o kadar korkuyordum ki. Bora'nın bakışları bana döndüğünde ilk başta şaşırdı ve sonra gülümseyip elini elimin üstüne koydu ve anlımdan çekti.

"Ateşime diğer türlü bakmanı tercih ederdim."

Dedikleriyle şaşkınlıkla kaşlarımı havaya kaldırdım. Sonra yanlış bir şey söylemiş gibi hızla düzeltti.

"Yani ellerin çok soğukmuş dondum be kızım."

Elinin içinde olan elimi hemen çektim ve utanarak konuştum. "Özür dilerim ben sadece tekrar ateşin çıkmış mı diye kontrol etmek istemiştim." Bana gülümseyip annesiyle babasına döndü tam bir şey diyecekti ki Bora'nın babası sinirle lafa atlamıştı.

"Sen nasıl böyle bir dikkatsizlik yapabildin Bora. Senden bunu beklemezdim bu kadar dikkatsizlik fazla artık. Nasıl göremedin o arabayı?"

"Baba! Birden önüme kırdı yapabileceğim bir şey yoktu. Görmedim bile."

"Ama görmeliydin."

Kaşlarımı çatarak Bora'nın babasına baktım. Bora bu haldeyken üstüne gitmemelilerdi.

"Efendim, hemşireler Bora'nın uyuması için ilaç vermişlerdi isterseniz ben sizi kafetrayaya götüreyim biraz sakinleşin olur mu? Sizde çok korkmuş olmalısınız."

Kibarca kovmuştum onları. Bora bana 'Allah razı olsun.' bakışlarını gönderirken ona gülümseyip göz kırptım.

"Ama oğlum ben yanında kalsaydım belki bir şey olur falan."