Her body

Ατύχημα?

"Συγνώμη... Συγνώμη Αντέμ... Αλλά δεν μπορώ να σου πω." Του λέω τελικά και με κοιτάζει κάπως απογοητευμένος.

"Γιατί ρε Ανατολία?" Με ρωτάει.

"Γιατί αυτός ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος. Πολύ επικίνδυνος. Και μπορεί να κάνει κακό σε οποιαδήποτο ξέρει την αλήθεια." Του εξηγώ.

"Περίμενε... Γιατί τότε την είπες σε εμένα?" Ρωτάει αμέσως ο Ρομπέρτο.

"Ρομπέρτο πάρε τον Τεντ μου και πήγαινε να παίξετε στο δωμάτιο του." Του λέω αγνοώντας τελείως την κοτσάνα που είπε για ακόμα μια φορά και πάω να δώσω στην αγκαλιά του τον Τεντ μου αλλά εκείνος με κρατάει όσο σφιχτά θα μπορουσε ένα μωράκι δηλαδή.

"Όχι! Μαμά!" Γκρινιάζει ο μικρούλης μου.

"Πήγαινε μικρούλη μου με τον θείο βλάκα και θα έρθω μετά να παίξουμε. Σου το υπόσχομαι." Του λέω και αρχίζει να κλαίει και τότε τον αγκαλιάζω και προσπαθώ να τον ηρεμήσω.

"Αντέμ θα τα πούμε άλλη φορά. Πρέπει να ηρεμήσω το παιδί μου. Και θέλω να περάσω χρόνο μαζί του. Είμαι πολύ κουρασμένη. Απλά... Θέλω ηρεμία..." Του λέω και τότε αφού αφήσει μια ανάσα φιλάει το μέτωπο μου.

"Νοιάζομαι για εσένα Ανατολία... Και για εσένα και για το αγοράκι σου... Αν χρειαστείς κάτι... Ειδοποίησε με. Θα έρθω αμέσως κοντά σου." Μου λέει και τότε τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα όμως του χαμογελάω ψεύτικα.

"Εντάξει. Και... Σε ευχαριστώ." Του λέω και χαμογελάει και εκείνος.

"Δεν κάνει τίποτα... Και επίσης... Δεν χρειάζεται... Να προσποίησε... Ότι είσαι χαρούμενη επειδή είμαι εγώ μπροστά. Αν θέλεις να κλάψεις... Κλάψε. Αν θες να γελάσεις γέλα. Αν θες να φωνάξεις... Φώναξε." Μου λέει και γελάω λιγάκι.

"Μην είσαι βλάκας. Αν ήθελα να φωνάξω φυσικά και θα φωναζα και αν ήθελα να κλάψω σίγουρα θα έκλαιγα. Αν δεν ήταν ο γιος μου μπροστά." Του λέω και γελώντας σηκώνεται από τον καναπέ.

"Χαίρομαι που είσαι τόσο καλή μητέρα... Σπάνια βλέπω καλές μαμάδες. Και... Μπορώ να πω ότι ο Τεντ... Είναι πολύ τυχερός." Μου λέει και χαμογελάω ξανά λιγάκι.

"Θα τα πούμε. Να προσέχεις." Μου λέει και γυρνάει και κοιτάζει τον αδελφό μου.

"Να προσέχεις την αδελφή σου. Είναι οικογένεια. Και είναι σημαντική." Του λέει και νιώθω άσχημα.

"Μην ανησυχείς. Θα την προσέχω. Είναι αδελφούλα μου." Απαντάει ο Ρόμπερτ και τον κοιτάζω ειρωνικά ενώ ο Τεντ γελάει.