Our Strings (Strings Series 3)

OS-Kabanata 9

"Here." Abot niya sa akin. Nakanganga akong inabot iyon. Hindi makapaniwala na bumili siya non which stand half of my height and cost 3500 dirhams! What the fuck?

"Bakit binili mo?" Tanong ko.

"You want it right?" Sagot niya. Tumango ako at pilit pa din pinaprocess sa utak ko yung hawak hawak ko. Sa huli I almost jump on him sa sobrang tuwa. "Thank you." I said happily.

Ngumiti si Raj at dinampot ang binili niya to carry it. "Welcome, all for you." He said. Natigilan ako ng mauna siyang maglakad. Ang bilis na naman ng tibok ng puso ko. I don't know why he is doing this but I'm happy that he kept his promise and he is making me happy now.

Sumunod ako sa kanya. Dumaan kami sa Dubai mall aquarium na sobrang laki. Tuwang tuwa pa ako sa madaming iba't ibang isda na lumalangoy. Rajan took picture of me. Hindi ko nga alam kung ano ang itsura ko sa bawat shots.

Tumingin siya sa relo niya. "Come on," aya niya sa akin. As usual, sumunod ulit ako sa kanya. Umikot kami sa kabilang side. Nagtaka pa ako dahil napalayo kami sa mall. But nevertheless, I can see Burj khalifa standing with pride.

"Go there," turo niya sa dalawang pakpak ng anghel. Mayroon din ilan turista ang pumupwesto doon at nagpapapicture.

Nang ako na ang susunod ay pwumesto ako sa gitna. Ngiting ngiti ako habang nag popose ng ibat ibang angulo habang panay ang picture ni Raj.

"Ikaw naman!" Salita ko at patakbong pumunta sa kanya. "No way!!" Sagot niya habang umiiling at tumatawa. Ngumuso ako at pilit na inaagaw ang camera niya na pilit niyang inilalayo sa akin.

"Ang daya!" Sagot ko at sumuko na. Masyado kasing matangkad si Raj so it's easy for him na ilayo ang camera.

Naglakad ulit kami ni Raj. I find him hot holding my statue while walking. Walang kaarte arte sa katawan.

"Where's next?" Hyper na hyper pa din ako kahit wala pa kaming pahinga.

"At the top," he said. Nanlaki ang mga mata ko ng naglabas si Raj ng ticket. My heart beats eratically when we entered the Burj Khalifa. Nakangiti lang sa akin si Raj ng sumakay kami sa lift. He was looking at me the whole time. Kabang kaba ako sa bilis ng lift at nung nasa maataas na floor na kami ay halos mabingi na ako.

I can't count kung nakailan wow na ako ngaun araw. Raj, made my dream came true. Napatakit ako ng bibig pag labas namin ng lift. The floor was surrounded by glass wall. Kitang kita mo sa tuktok ang ibang nag gagandahang buildings at buong syudad.

"Come," hinila na naman ako ni Raj malapit sa glass wall. Tumingin kami sa ibaba at lalo akong namangha ng sumayaw ang fountain mula sa baba ng mall.

Parang panaginip. Kitang kita mo ang mga tao sa baba na naghintuan sa paglalakad para manuod ng dancing fountain.

Pumalakpak ako ng matapos ito. This is all amazing and for keeps in my memory. Lalo na ang realidad na kasama ko si Raj.

"Are you happy?" Tanong ni Raj. Maiyak iyak pa ako ng iba't ibang ilaw ang lumitaw sa buong building.

Kumunot ang noo ni Raj ng mapansin ang pagpipigil ko ng luha."Bakit?" He said worriedly. Hindi ko lang makayanan yung magical place with my dream guy.

"Iloveyou, Raj." Sagot ko. Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas ng loob pero diretso ko itong nasabi. Napanganga si Raj sa sobrang gulat. Nang makabawi ay kumunot ang kanyang noo.

"Gotica," he said stuttering.

"I'm sorry, but it's true." Titig na titig ako sa kanya. Nag igting ang panga ni Raj at marahan pumikit. Nang dumilat siya ay nakitaan ko ng sakit ang mga mata niya.

"Don't say that," he said seriously. May kung ano sa sinabi niya na saglit nagpatigil ng mundo ko.

"Wala kabang nararamdaman sa akin? Kahit konti?"

"Stop, Gotica. The things you don't know wont hurt you." He said softly. Tila ba nahihirapan at nag iingat.

"I wanna know, Raj. Kahit masakit. Why are you doing this? Bakit pinipigilan mo ang mga nanliligaw sa akin?" I fired back almost begging. I wanna know his feelings kasi naguguluhan ako.

Nakitaan ko siya ng gulat na mabilis din nawala. He sighed heavily."Don't put meaning in everything I do. I'm doing those to protect you. Importante ka sa akin. I want you to enjoy your life."

"Bakit?" Pinipigilan ang luha ko na tumulo. Ang kaninang binuo niyang mundo ko ay bigla nalang gumuho.

"I don't know either." Huminga siya ng malalim." I told you, the things you don't know won't hurt you."

Tumango ako kahit nasasaktan. Atleast I got what I want. Wala talaga! "Tara na," ngumiti ako ng pilit sabay talikod at saka pinakawalan ang mga luha ko. My first real heartbreak.