An unknown side

04

Pov Chantal
"Jake ik moet nu echt om gaan kleden voor voetbal" zeg ik en geef hem een kusje op zijn haar. "Chantal voetballen" zegt hij. "Ik voetballen" zeg ik. Hij knikt. Ik aai hem over zijn bol en verlaat de kamer. Ik loop naar mijn kamer en pak mijn voetbaltas. Ik pak mijn trainingskleren eruit en trek ze aan. Ik doe mijn scheenbeschermers om en mijn sokken eroverheen. Ik doe mijn blauwe Jordans aan en loop naar beneden met mijn tas in mn hand. "Klaar voor?" Vroeg mijn moeder. "Helemaal klaar" zei ik. Ik loop naar de keuken en maak wat boterhammen. Als ik klaar ben loop ik naar de woonkamer, pak mijn oortjes en telefoon en zet muziek op. Ik pak mijn jas en tas. Ik loop naar buiten en pak mijn fiets. Ik fiets de normale route. De route waar bijna niemand komt. Waarom? Zodat niemand van de buurt me ziet. Ik zit bij voetbal nooit in de kleedlokalen, nooit in de kantine. Ik kom, ik train en ga. Alleen zodat niemand me ziet. Ik fiets en zing ondertussen mee met Towers van Little mix. Ik kijk oplettend rond en als er mensen zijn doe ik mijn capuchon op en ben ik stil. Als ik aankom bij de vereniging loop ik direct naar het veld en doe daar mijn voetbalschoenen aan. "Hallo Chantal leuk dat je er weer bent" zegt de trainer. "Hallo ook leuk om u weer te zien" zeg ik. "De jongens zullen zo wel komen doe maar alvast de warming up" zegt hij tegen mij. Ik knik. Ik begin met de warming up en ondertussen komen de jongens ook richting het veld. "Chantal doe maar alvast een beetje trappen" zegt de trainer. Ik knik weer en trap een beetje in de goal.

XXX

Als de training is afgelopen trek ik mijn voetbalschoenen uit en mijn Jordans aan. Ik pak mijn tas en ren het veld af. Ik loop rustig naar mijn fiets en zet weer muziek op. Onderweg bots ik tegen iemand aan. Ik kijk omhoog en zie Jeffrey. Snel kijk ik weer naar beneden en loop verder. "Wacht!" Roept hij. Ik stop niet en loop gewoon door. Tot hij opeens voor me staat. "Wat?!" Vraag ik bot. "Chantal?" Vraagt hij. "Nee" zeg ik. "Je vergist je" zeg ik. "Chantal ik weet dat jij het bent" zegt hij. "Ik zeg toch dat ik Chantal niet ben! Wie is die Chantal?! Dude ik wil naar huis, laat me gaan ik ken je niet daag" zeg ik en loop stug door. Ik pak mijn fiets en fiets naar huis. Nou maar hopen dat hij het niet door had.. Als ik thuis kom pak ik mijn eten en ga daarna naar bed. Want het was al half 10.

XXX

Ik word wakker met een zenuwachtig gevoel. Ik sta op en rek me uit. Ik pak mijn kleren en trek ze aan (media). Ik pak mijn tas en loop naar beneden, maak ontbijt voor mezelf en ga dan naar school. Mijn dagelijkse ochtend ritueel. Ik fiets naar de verzamelplek en Jeffrey staat er ook bij. "Heey" zeg ik. "Heey" krijg ik als antwoord. "Chantal zag ik je gister bij de voetbal vereniging?" Vraagt Jeffrey. "HAHAHAHAHAHAHA, Chantal en voetbal. Ben je gek? Laat me niet lachen" zegt Rick en knipoogt. "Nee What the fack? Ik haat voetbal" zeg ik. "Oke dan vergis ik me" zegt hij. Phoe, daar ben ik mooi vanaf gekomen. We rijden aan naar school en ik fiets helemaal achteraan. Dan komt Rick naast me fietsen. "Dankjewel van net" fluister ik. "Graag gedaan, je was wel bijna betrapt" fluistert hij. "Gelukkig kwam ik er van af thanks" fluister ik. Hij knikt en we fietsen zwijgend verder.. Op naar een schooldag die vandaag lastig gaat worden. Ik moet en zal Jeffrey ontlopen, misschien vraagt hij door.