KOLEJ

-53.Bölüm-

"N-nasıl yok?" Dedim kekeleyerek. Bu bir tesadüf olamazdı.

"Baktırdım Bora. Ama o tarafı çeken kameralar o an devre dışı bırakılmış." Dedi Babam.

"Böyle bir şey nasıl olabilir? Tesadüf falan olamaz bu." Dedim sinirle ellerimi saçlarımdan geçirerek.

"Tesadüf olduğunu bende söylemedim Bora. Ama kimseyi kanıtsız olarak suçlayamayız."

"Nasıl suçlayamayız baba. Cinayete teşebbüs resmen bu. Aramızdan kime sorsan aynı isimleri verir."

Bu isimler İlayda ve Emreden başkası olamazdı. Bu kadar ileriye gidebilirler miydi? Bir insanı öldürebilecek kadar mı gözleri dönmüştü?

"Sizin isim vermeniz ile olacak bir şey değil bu Bora." Dedi ve devam etti. "Hukuken kimseyi bu şekilde suçlaymayız elimizde bir kanıt olmalı."

"Allah'ın cezası kanıtı nasıl bulacağız!?" Sesim yükselirken derin derin nefesler almaya çalıştım. Nerdeyse emindim kimin yaptığından ama babamın da dediği gibi bu şekilde olmazdı. Bir şeyler yapmam gerekiyordu.

"Arya'nın uyanmasını bekleyeceğiz." Dedi babam benim aksime sakin bir sesle.

Arya'nın uyanmasını bekleyeceğiz.. Ne zaman uyanacaktı peki? Ya uyanma-

Kafamı sağa sola sallayarak olumsuz düşüncelerden arınmaya çalıştım. Bu şekil de düşünmemem gerekiyordu. O uyanacaktı.

"Baba.." dedim çaresiz bir sesle. Ne yapacağımı, nasıl dayanacağımı bilmiyorum..

"Sen çok güçlüsün Bora." Dedi babam elini omzuma koyup sıkarken. "Arya için güçlü olmak zorundasın."

Arya için güçlü olmak zorundayım.

Derin bir nefes alarak "Olacağım." Dedim. "Arya için güçlü olacağım."

"Seni şimdiden uyarıyorum, kafana göre iş yapmanı istemiyorum Bora. Biz haklıyken haksız duruma düşmemeliyiz."

Sakin olmaya çalışarak konuştum. "Bunun haklı olmak ya da olmamakla ilgisi yok baba. Kimin parmağı varsa bu işte bulacağım."

Sözlerimden sonra babamın kaşları çatıldı. "Bulacağız. Arya uyandıktan sonra."

Başımla onaylayarak şimdilik kabul etmiş oldum. Arya uyandıktan sonra halledecektik. Belki de biraz daha erken, bunu da bilmiyordum.

"Ben hastaneye giriyorum gelecek misin?"

"Hayır biraz burda kalmak istiyorum." Dedim babamın sorusuna. Az önce güzelinden ayrılmak istemeyen tarafım babamın sözleri ile uçup gitmişti. "Arya'nın merdivenlerden düşüş anı kamera kayıtlarında yok." sadece o anın olmaması zaten her şeyi belli ediyorken, kanıtsız elim kolum bağlı oturuyordum.

Tekrar omzumu sıkarak güçlü ol dercesine gözlerime baktı ve ardından arkasına dönerek hastaneye girdi.

Durduğumuz yere en yakın olan banka geçip oturdum.

Yanımda beni rahatlatacak sigara yoktu. Temiz hava ile idare edecektim.

Daha bu sabah erkenden sigara içtiğim için kızmıştı bana. Sigara içmemi istemiyordu biliyordum ama pek dile getirmiyordu. Bende onun yanında içmezdim zaten. Hem astımı vardı hem de sevmiyordu.

Şimdi o ameliyat masasında olmak yerine burda olsan, kokunu doya doya içime çeksem nasıl olur güzelim?

Düşüncelere dalmış öylece kaldırımı izlerken birinin ismimi seslenmesi ile sesin geldiği yöne doğru döndüm.