My Lost Romance CS2 ( Self-Published Under F&L MediaHub)

Chapter 9~Not Really Him~

'Do you know it's so hard to be inlove again?'. Sana iyan na lang ang tinanong sa akin dahil kahit tulog ako ay kayang-kaya ko yan sagutin. Badshot tuloy ako sa unang araw pa lang ng klase.

Bakit nga ba mahirap magmahal ulet? Kase nakakatakot na masaktan ulet. Nakakatrauma maiwanan ulet. Nakakamatay magmahal ulet. After a broken heart buwis buhay bago ulet magtiwala., it's because you no longer know how to make the next one special because you made the first one so special thinking he'll be your last.

Kung sana nababasa ni Ms.Ruth ang nasa utak ko maniniwala siya sa akin na great philosopher talaga ako. "Okay. Class. In your own opinion, 'What is philosophy?'." Then she change the question.

'Philosphy is Love, is pain, is happiness. Philosophy is him. Dahil kahit anong gawin ko hindi ko pa rin mahanap ang reason kung bakit siya lumayo at bakit niya tinakasan ang responsibilidad niya sa akin! Chooss! Isa lang ang nasa isip ko. Duwag siya. Nagising ako ng nakita kung tumaas nang kamay ang classmate ko na nasa first row. Wearing big eyeglasses, so it's define that he is a nerd, base on what I heard.

"Philosophy is Knowledge." Then he sit down. Napa 'O' ang bibig ko. Akala ko mahaba ang sasabihin niya because he is nerd maybe, but I was wrong. Maybe I can't judge my classmates based on eyeglasses they wore.

"Yes Ms. Voon." Kimberly raised her right hand. Na nasa katabi ko lang. She's smart..see. minsan nahahawaan niya ako kaya gusto kong dumikit lang sa kanya.

"Philosphy is 99 percent about critical reflections on anything you care to be interested." (Search on Google? ) haha.

"Good." Ms. Azur agreed.

Bigla akong kinabahan.  Hindi inalis sa amin ang mata ni prof. looking towards where we sat. So I think she ask me again but her attention is not for me thankfully. Napansin niya ang dalawang maingay na estudyante sa likuran namin. Lumingon ako then a boy with standing hair na mukhang galing lang nang concert ang tumambad sa akin ng tumayo bigla dahil tinawag ng professor namin. 'It seems he is familiar.'

"What did you say?." Melfeulle whispering again. "Wala akong sinabi." Pagtanggi ko.

"Meron! Narinig ko na sabi mo familiar. Sino ba?." Usisa ni Melfeulle sabay lingon sa likod at nakita ko na nag shape na 'O' ang bibig.

"Yes mam?." Narinig kong sagot ng lalaki pero hindi na ako lumingon dahil nakabantay si Melfeulle sa kilos ko na para bang gagawa ako ng escandalo.

"What yes?! I'm asking what is Philosophy?! Mr. Heredia. You are a transferee right? so it doesn't mean na pwedi kang hindi makinig sa akin." High tone na sabi ni Ms. Azur. Bigla akong kinabahan. Okay familiar nga talaga siya. Pinilig ko ang ulo ko dahil baka nag hallucinate na namam ako. Impossible. Kaya itinoon ko sa whiteboard ang mata ko.

"Ahm..mam..Philosophy is.. is.."

Pinagtawanan siya ng ilang classmates  namin dahil sa utal-utal na pagsasalita niya. Kaya hindi ko napigilan na lingunin siya ulet. Total halos lahat naman ng kaklase kong babae ay mababali na ang leeg kakalingon para makita siya. Is it him?! Siya na ba ang duwag kong ex?!. He's something I can't define. May nagbago. Maliban sa nakatayong buhok niya na sigurong murder ang butiki pag nahulog doon ay wala nang kapansin-pansin sa kanya.

It's because I just glimpse on him. I just glimpse on him kaya hindi ko napansin na familiar talaga pala siya sa akin. My heart beats so fast at dahan-dahan ko pinagmasdan ang kabuuan niya. Hindi ko siya nakilala dahil sobrang nagmatured na siya and his hair is different compare to Aeolus back then. Nabuhay lahat ng dugo ko at naramdaman ko na umakyat pa sa ulo ko. 'This is hate! Surely. But half of my heart pumping alive. He is manly now. He is huge now. What the heck! Ano ba nasa isip ko.