My Lost Romance CS2 ( Self-Published Under F&L MediaHub)

Chapter 5~Cuddle~

And vice versa I'm foolishly inlove with him too. He always occupied my mind wherever I am. Especially when he proposed me. So this is what they called love and relationship. Sometimes I feel sad because I miss him there's a weekend na hindi kami nagkikita dahil isinasama daw siya ng parents niya sa kung saan. So I need to understand him pero nalulungkot pa rin ako na hindi ko siya nakakasama.

But when there's a chance na magkasama kami ay bumabawi naman siya. He always buy a surprise gift for me, and it always make my heart flutter.

"I'm sorry baby.. this is for you.."

"Ano na naman to?." Habang ibinibigay niya ang colorful na paper bag. Niyaya niya akong magdate somewhere in Tagaytay highlands with a beautiful overviews.

He knows that I love high places like our treehouse because I feel free.. Kaya pag may date kami ay palagi sa ganitong lugar niya ako dinadala. I hate restaurants or closed places it feels me suffocating. Kaya bihira niya lang ako dalhin sa mga malls or someplaces inside the buildings. Kahit ang kwarto ko sa bahay ay open lang lagi ang bintana.

"To apology." He said.

"Huh? Apology? For? May ginawa kang kasalanan? Nambabae ka?."

"Hindi ah. Never ko yan magagawa sayo. Always remember that okay? Sa kahit anong sitwasyon naten hindi ako titingin sa iba. You're always be my baby okay." Kilig na kilig ako sa sinabi niya.

"Dami mo sinabi eh. Para saan nga ito?"

Hindi siya agad nakasagot dahil inilapag na nang waitress ang inorder niya na lunch namin.

"Because I was so busy last weekend so hindi tayo nagkita at alam ko naman na naiinis ka na naman dahil hindi mo ako nakita.." Pagyayabang niya.

"Wow! Sigurado kang miss kita?!." Pang-aasar ko sa kanya. Habang binubuksan ko ang binigay niya sa akin.

"Oo. Surely. Bakit hindi ba?." His winking his two eyes.

"Slight lng. Wow! It's Stitch! Oh my! Thank you for this." Napatayo ako at umusog sa kinauupuan niya at niyakap ko siya. Stitch is my favorite pet. Then I realized what I've done when I feel his hand on my waist hugging me back.

"Ohh sorry. Carried away lang. Salamat." At dumistansya na ako sa kanya dahil pinagtitinginan na kami ng mga taong naroon. Ang iba kinikilig at ang ibang medyo matatanda na ay naasiwa. But I don't care dahil hindi naman masama ang ginagawa namin.

"You're welcome baby.."

"Ohhh how sweet you are. Thank you." I whispered.

"Teka? Ang mahal ng stuff toys na ito ah. Tsaka limited lang ito. Where did you find this?."

"Ohh-- My parents took me to manila last saturday and we go to malls so I found it."

"Thank you ulet. I will take care of him."

Tahimik kami habang kumakain and pagkatapos niyaya niya ako pumunta sa park na may mga nakahilirang kahoy at sa bawat lilim ay may upuan. Mangilan-ngilan lang ang naroon dahil medyo mataas pa ang sikat ng araw pero mahangin naman at malamig sa lugar na iyon.

"Sitdown baby.."

Nakasandal ako sa bakod malapit sa bench habang tinatanaw ko ang maliliit na crater ng taal. Tinapik niya ang space na upuan sa tabi niya kaya lumapit naman ako at umupo. Ilang minuto siyang tahimik pagkaupo ko. Pinapakiramdaman ko lang siya.