My Lost Romance CS2 ( Self-Published Under F&L MediaHub)

Chapter 17 ~Coincidence~

"Hoy Aurry! Tumuloy ka na sa loob para kang estatwa diyan., ang dami pang papasok." Natauhan ako ng tapikin ang balikat ko ni Melfeulle. Hindi na lang ako umimik at sumunod na ako sa kanila.
Wala ako sa sarili ng araw na iyon. I felt my heart crying inside, suffocating na parang nawalan ako ng kalahating puso at kalahating memorya. I wish my old friend was here. I miss them so much pero alam kung busy rin ang mga iyon lalo na pare-pareho kami graduating, but I don't know about Abby kung nagpatuloy siya sa pag-aaral dahil last na nagchat kami sa gc ay wala na kaming balita sa kanya. Oh! I really miss them. I wanna cry with them. Pero hindi lang sila ang namimiss ko.
Nag-iinit ang mata ko pero pinipigilan kong huwag tumulo ang luha. Now, I've realize that I miss him for real. Naiinis ako dahil nawalan kami ng memories sa lugar na iyon. Hindi na ako makapagfocus sa ginagawa naming activity dahil ang nasa isip ko ay si Aeolus at kung anong nangyari sa kanila ng bigla siyang naglaho.

Anong reason nila para ipagbili ang property nila.?  Isa ba iyon sa dahilan kung bakit lumayo si Aeolus? Asan na ba ang parents niya at ang dalawang kapatid pa? Saan sila nakatira ngayon. I feel so worried about him. I'm so guilty dahil may mga ganoong pangyayari pala sa buhay nila na hindi ko man lang nalaman. And I'm not in Aeolus side during his worst situation. What happen? What's the  reason behind?

"Keith? Are you okay.?." Hindi na nakatiis si Kimberly. Alam ko na masyado rin naman akong obvious. Hating gabi na noon. Hindi ako makatulog kaya bumangon ako at pumunta ng terrace, sa secondfloor kami natulog, nandoon nakahilera ang mga higaan. Hindi ko na namalayan na sumunod pala sa akin si Kimberly.

"Yap, I'm okay.." maikling tugon ko. They are my friends too. Maybe it's okay to show them about my pains.

"It's cold. Why you're here? I'm so worried about you since we entered in this building. Something bothering you?." Tumabi sa akin si Kimberly habang nakatanaw ako sa kawalan sa likod ng building na iyon.

"Nandito naman kami. Masyado ka namang loner Aurry Keith." Nagulat ako ng may magsalita pa sa likod namin. It's Melfeulle na mahinahon ang boses at nasa likod naman si Rumi. "I'm sorry guys. Okay lang naman ako.."

"No. You're not okay. May problema ba Keith?." It's Rumi na tumabi naman sa akin at isinandig ang katawan sa bakal na nagsisilbing dingding ng terrace

"We're here. Let's talk about it. Kung anu man yang nagpapagulo sayo." Si Melfeulle na niyakap ako mula sa likod at doon na tumulo ang luha mula sa mata ko. At napihikbi na ako.

"Sige lang.. ilabas mo lang yan. Nandito lang naman kami ohh." Mahigpit na niyakap pa ako ni Melfeulle na mas lalo ako napapahikbi. Yeah right. They are my friends too. Bakit ba tinatago ko sa kanila ang nakaraan ko.

"What is it? Tell us na. Ano ba nangyayari Keith?.."

"This place.-- Aeolus owned it." Mahinang sabi ko. "Okay. Si Aeolus. Siya ang dahilan ng kalungkutan mo." Tanong ni Melfeulle.

"That guy right? Yung gusto makipag-usap sayo?. Yung kasama mo sa karenderya." It's Rumi na itinagilid ang ulo para aninagin ang mukha ko.

"Ohh. Yung past boylit mo.. So, Aeolus pala ang name niya. Kaya pala kamukha niya si Adonis hahh.. Ikaw hah! Aurry Keith.. Mahal mo pa?." Si Melfeulle. At hindi ako nakasagot agad sa sinabi niya. Dahil tanong ko rin iyon sa sarili ko. Pinakiramdaman ko rin ang puso ko kung mahal ko pa ba siya.

"I don't know..-- I just-- I just miss him maybe, And I feel so sad na hindi na sila nag-mamay-ari ng lugar na ito." Mahinang sabi ko.

"Ay hindi halata na sad ka girl.! Madami kayong memories dito ano??.." Si Melfeulle. Hindi ako umimik. "Silence means yes. Okay. Masayang memories ba?." It's naughty Melfeulle. "Sort of." Saad ko.
"Mahal mo pa girl!  Eh di lapitan mo na. Baka gusto rin naman bumalik sayo, go lang! Kesa naman malungkot at matuyot ka forever!." Melfeulle cheer me up. Lukaret talaga ang bruhang toh.