Rules Are Meant To Be Broken » One Direction

Chapter 09.

Jennifer's P.O.V.

Ik beet op mijn lip van de schrik van Niall's felle reactie. Tuurlijk kende ik het onderhand wel, door alles wat hij heeft gedaan, en gezegd.. Maar het bleef raar.

''Well, someone's moody.'' mompelde ik meer tegen mezelf dan tegen Niall, maar omdat karma toch bij mijn zijde staat, Note the sarcasm, hoorde hij het.

''No, am not.'' antwoordde hij tegenstrijdig. Ik hield me stil, weinig zin hebbend in een discussie.

Ik wist van mezelf dat ik niet zou gaan drinken in de club. Tuurlijk wou ik wel, maar dan zou ik mezelf meegeven als Niall iets van plan was.. En die richting wou ik niet op. Zuchtend leg ik mijn hoofd tegen het raam aan, en kijk naar het landschap wat steeds voorbij komt.

Als de auto tot een stilstand komt, kijk ik op. Niall gebaard dat ik uit moet stappen. Ik drukte de gordel los, en stapte, zoals gevraagt, uit de auto. Met een klap gooi ik de deur achter me dicht. Ik ging nog even tegen de deur aanstaan, wachtend tot Niall zou komen.

Als hij eenmaal langs de auto is gelopen, loop ik rustig, op mijn eigen tempo, achter hem aan. Haast? Nooit van gehoort. Eenmaal aangekomen bij de ingang, stond Niall al vrij driftig te wachten.

''Hurry up, don't have the time of the fucking world.'' bromde hij. Hij pakte me bij mijn pols, en trok me mee naar binnen via de V.I.P. ingang. De man die erbij stond, knikte even vriendelijk terwijl wij gewoon doorliepen, een zee van mensen in.

Ookal waren we al binnen, Niall liet me niet los. Hij trok me in één keer mee naar de bar, waar hij me op één van de krukken duwde, en zelf ook op een kruk ging zitten. Ik draaide me met mijn rug naar de barman, en keek naar alle mensen die aan het dansen waren Ondertussen hoorde ik Niall drankje na drankje bestellen.

Het leek wel of er geen einde aan kwam.

Ongeveer twee uur later, rond een uur of half één, zat ik nogsteeds met Niall aan de bar. Eigenlijk zat ik het liefst zo ver mogelijk van hem vandaan. Hij is niet gestopt met drinken, geen moment, en was lam. Ook begon hij aan me te zitten, iets wat ik liever niet had. Maar buiten zijn gedachte die totaal niet meer hier was, kon hij tot mijn verbazing nog wel gewoon lopen.. Ik boog me naar Niall toe, en legde mijn hand op zijn schouder, waarna ik hem naar me toe draai. 

''Let's go home?!'' riep ik door het geluid van de muziek.

''I don't think so.'' grijnsde hij. Je kon de waas voor zijn ogen zien, en nog altijd de woede.. de lust.. En nog een emotie, die ik er niet echt uit kon lezen. Ik fronsde, en Niall stond vrij stabiel op. Hij pakte mijn pols vast, en trok me mee de club uit, de auto in. Hij achter het stuur, en ik ernaast.

Eerlijk gezegd had ik het liever andersom gezien.. Ik had dan wel geen rijbewijs, maar Niall achter het stuur als hij dronken is? No, thanks.

''Niall, Let me drive?..'' mompelde ik met een lichte twijfel in mijn stem. Hij schudde zijn hoofd, en zette de auto aan. Met één bocht is hij de parkeerplaats uit, en het duurde niet lang tot hij zijn voet volledig op het padaal had staan. Binnen no-time had ik mijn gordel om. 

Niall verminderde de snelheid niet, in tegendeel. Na al een lange tijd op de snelweg gereden te hebben, merk ik dat er nog altijd geen einde aan komt. Na een tijdje voel ik hoe Niall zijn hand op mijn bovenbeen legt. Hoger dan dat het hoort.. Of.. Eigenlijk hoort dit niet..

Een seconde na deze gedachte, gingen er allerlei gedachte door mijn hoofd. Er was geen goede tussen te bekennen. Alles leidde uit op de tekst die Niall zei, gisteren.

"What about you giving me some?, Behind you being a bitch, inside and out, You have the perfect look for being my slave."

Oh no, hij ging dit niet doen? Hij was dit echt niet werkelijk van plan?