Rules Are Meant To Be Broken » One Direction

Chapter 21.

Jennifer's P.O.V.

De volgende morgen werd ik wakker van een klopje op mijn kamerdeur, en keek van links naar rechts om te zien dat Charlotte en Hayden nog sliepen. Met een lichte frons op mijn gezicht, kroop ik voorzichtig mijn bed uit en liep richting de deur, waarna ik die opendeed, een stap de gang opzette, en de deur weer dicht deed. Pas daarna kwam ik oog-in-oog met de jongen wie ik wou zien.

''Goodmorning, princess.'' fluisterde hij, met een kleine verlegen glimlach op zijn gezicht. Hij pakte mijn hand vast, en trok me mee naar zijn kamer, waar hij vervolgens ook de deur van sloot. 

''Goodmorning, prince charming.'' giechel ik, en kijk naar hem. Hij had een blauw oog, maar voorderest zag alles er vrij normaal uit. Mijn blije blik vloog over naar bezorgd, en ik zette een stap dichterbij. ''Oh my, Niall, I'm so sorry.'' mompelde ik. 

''It's okay, I deserved it.'' Hij haalde simpel zijn schouders op, en ik schud wild mijn hoofd. 

''You didn't Niall! I forgave you a while ago, and I just.. Everything was so perfect, and I just had to ruin it, and I feel so bad.'' zucht ik. 

''C'mon baby, don't feel like that,'' zei hij soft, en sloeg zijn armen om me heen, ''I saw you gained two friends, and I got to kiss the girl I love.'' glimlachte hij, en drukte een kusje tegen mijn mondhoek. Maar mijn wereld stond still. 

''Love?'' vroeg ik rustig, en keek naar hem. 

''Yeah, I love you, Jenn. When you left Ireland, I remembered everything. Everything that happened, and I felt bad, and I missed you.. But when I realised it was you who walked into this house, I wanted you to know who I was, but I didn't want you to feel no emotions towards me.. So I thought that was the best thing to do, and it wasn't, I know that.. But yeah, since you left Ireland, I realised that I loved you.'' legde hij uit, en een glimlach verscheen op mijn gezicht. 

''That was all I wanted to hear, Niall. An explanation.'' zei ik soft, en sloeg nu ook mijn armen rond zijn middel, aangezien hij die van hem rond mijn hals had. ''I love you.'' fluisterde ik zacht. 

Uit het niets tilde hij me op, en nadat hij drie rondjes had gedraait met mij in zijn armen, en nadat ik een gil eruit had gelaten, ookal was het nog vrij vroeg, vielen we beide op zijn bed. 

Na enkele seconde stilte, en wat gestaar tussen ons beide, groeide er een grote glimlach op Niall's gezicht. 

''Do you wanna be my girlfriend?'' vroeg hij met een softe stem, en ondanks de zelfverzekerde glimlach op zijn gezicht, zijn wangen werden iets roder dan dat ze momenten hiervoor waren. Ik besloot mijn hart te volgen, en sloot al mijn gedachtes af, aangezien ik wist dat Niall me blij zou maken. 

''Of course.'' glimlach ik, en nog geen vijf seconde daarna voelde ik zijn lippen tegen die van mij. Ik draai me op mijn zij- iets wat hij ook deed- zodat alles iets makkelijker ging, en na zo'n vijf a tien minuten stopte we, beide buiten adem. 

''You've got friends waiting for you, and an emotionless Harry to talk to, but promise to sleep here tonight? Just sleeping, I promise.. And a cuddle, maybe.'' Hij grijnsde even, en keek me aan. 

''I'll be here.'' knikte ik, en drukte nog een vlug kusje tegen zijn lippen, waarna ik van het bed afstapte, en terug liep naar mijn kamer, via de badkamer die onze kamers verbond. 

''There you are, young lady!'' Ik schrok van Charlotte's stem, en sloot de badkamerdeur achter me, waarna ik me naar haar toe draaide. Hayden was ook wakker, maar leek zo hard te lachen dat er geen geluid meer uit haar kwam. 

''Here I am.'' grijns ik, en loop naar m'n bed toe, waar ik niet veel later op ga zitten. Ze kijken me beide aan, en ik frons kort. ''What's going on..?'' mompel ik.