Chapter 20.

1.3K 57 4
                                    

Jennifer's P.O.V. 

''You what?!'' 

Ik draaide me met een zwaai om, en zag het bekende gezicht van mijn oudere neef, met een ongewest bekend gezicht naast hem.. Een gezicht wat ik liever niet meer had gezien, maar voordat ik tijd had om te reageren, had Harry Niall ruw op het zand geduwt, en hem een stomp in zijn gezicht gegeven. 

''Harry, I swear, if you don't let go of him, right this very second, I'll never fucking speak to you again.'' zei ik vrij kalm, maar hij leek het te horen, want hij stopte met het slaan en het agressieve gedrag, en kwam van hem af. 

Ik keek even naar Niall, en zag dat hij een bloedneus had, maar hij was met moeite voorover gaan zitten, en hield zijn vingers tegen het bruggetje van zijn neus om het te laten stoppen. Ik had op dit moment geen behoeftes om hem te gaan helpen, vooral niet door de dingen die hij secondes geleden had gezegd. 

''Jenn, you can't be fucking serious.'' zei Harry boos, en keek me aan. Ieder ander persoon zou zich gekleineerd voelen met de blik die Harry me nu gaf, maar ik voelde me misschien wel bozer dan hem op het moment. Kort keek ik naar het andere gezicht, die nog altijd mee stond te kijken, waarna ik me weer op Harry richtte. 

''I am fucking serious, Harry, but I think you fucking aren't.'' Ik keek even boos terug, en hield mijn blik ook bij hem. ''You just walked in on us, you think you can fucking boss me around in this some kind of fucked-up relationship I have with Niall, while you are here with this fucking barbie-doll who bullied you for so many years. You can't control my relationships, and I can't control yours, but to date a fucking girl who bullied you, made your life a living Hell, takes a fucking lott, Harry.'' Ik eindigde even kalm als dat ik eerder al startte. 

''Fuck, Jenn, you seriously can't be serious. You start about the past, while I just heard that one of my best mates forced you into having sex?'' Hij keek me verbaasd aan, maar zijn ogen straalde nogsteeds boosheid uit. 

''I really don't want to talk to you. Or Niall, or that bitch behind me. Go date Rebecca, go buy her every single thing she wants, go and get your heart broken. And don't shoot the same words right back at me, because I was fixing my broken heart, instead of getting it broken, once again.'' 

Zonder nog op antwoord te wachten, rende ik op blote voeten weg, het strand terein af. Ik had geen idee waar ik heen rende, maar bij de tijd dat ik een café binnen stapte, liepen de tranen over mijn wangen. Het kon me maar weinig schelen dat er mensen waren daar. Ik zag een vrij bankje achterin het café, en slenterde erheen, waarna ik me op het bankje liet vallen, met mijn hoofd in mijn handen. 

''Here you go, sweetheart.'' hoorde ik een vrouwelijke stem zeggen- nou ja, vrouwelijk, het klonk als iemand van mijn leeftijd,- Ze sloeg haar arm om me heen, wat me deed opkijken. Het eerste wat ik zag was een meisje met bruin haar wie voor me zat, met een kop- waar waarschijnlijk warme chocolademelk in zat- in haar handen, en ze hield het naar me uit. Vervolgens keek ik naast me, naar het meisje wat haar arm om me heen had geslagen, en zag een meisje met blond haar. Beide rond mijn leeftijd. 

''Thank you.'' bracht ik zacht uit, en nam de kop chocolademelk van het meisje voor me aan. 

''Charlotte.'' glimlachte ze, en niet veel later gaf ze een knikje naar het blonde meisje, waarschijnlijk als teken dat ze zich ook zou moeten voorstellen. 

''And I'm Hayden.'' zei ze nog geen seconde later, ook met een glimlach op haar gezicht. Bij beide verdween hij al snel weer. ''What happened, babe? I'm glad you calmed down a little, but you were crying rivers when you walked in-'' 

''Without shoes.'' maakte Charlotte haar zin af. Er verscheen een kleine glimlach op mijn gezicht bij het horen van de bezorgdheid in hun stemmen. 

Rules Are Meant To Be Broken » One DirectionWhere stories live. Discover now