Chapter 08.

1.8K 79 6
                                    

Jennifer's P.O.V.

Mijn ogen worden groot door de woorden die mijn moeder sprak. Dit kon niet, ze kon Niall niet herkennen?! Harry's softe blik, veranderde nog sneller dan dat ik de andere camera aan kon zetten, zodat mijn moeder alleen mij weer zag.

"No, that's not him. But I have to go, long day, bye, love you, tell dad I miss him, bye." ratelde ik snel aan één stuk door, en drukte het skype-gesprek weg. Harry en Louis deelde wat verwarde blikken uit. Hetzelfde tussen Liam en Zayn. Nadat Harry een tijdje fluistert had met Louis, stond hij op.

"Jennifer, Niall. Kitchen, now." zei Harry een beetje brommend, maar ik zei er niets over. Gehoorzaam liep ik naar de keuken, waar ik, voor de verandering, op het eiland middenin ging zitten. Het kostte wat moeite om erop te komen, maar het lukte.

Ik keek naar Niall en Harry die beide binnen kwamen gelopen, en zucht zachtjes. Ik wist dat er iets aan zat te komen waar ik geen zin in had, maarja. Wat ik ook zou zeggen, Niall zou het ontkennen.

Dit werd dus weer een eindeloze leugen.

"So, spit it out." mompelde Harry, niet helemaal zeker of hij dit wel zou moeten doen.

"No. We didn't know eachother before yesterday.'' probeerde ik zo geloofwaardig mogelijk te zeggen, terwijl ik kort van Niall, naar Harry kijk. Harry's blik gleed af van mij, naar Niall. Hij verwachtte zo te zien twee antwoorden. Niall keek kort naar mij, en vervolgens naar Harry.

''Dude, there are billions of people in the world, how's it possible that i've known your little cousin before yesterday. I lived in Mullingar, not in ant other place in Ireland. Jeez. If we knew eachother, we would tell you. Right, Jennifer?'' Nadat Niall gestopt was met praten, en zijn ontschuldige glimlach had opgezet, keek hij naar mij. Harry's blik volgde al snel daarna.

''Yeah, of course. Why wouldn't we.'' glimlachte ik zo overtuigend mogelijk. Harry knikte, en liep de keuken weer uit. Je kon zien dat hij nog twijfelde, maar aangezien hij weg liep, nam ik aan dat hij het erbij liet. Niall keek me eventjes aan, voordat hij voor me ging staan.

''Yeah, why would we tell him what happened.. That would be horrible for the fun, isn't it? I wanna see you at 10PM tonight, ready for a party. Tell curly that were going into town 'till the morning, and that you can handle it with me. We're gonna get to know eachother. Sounds good, right?'' grijnsde Niall. Je kon zien dat hij iets van plan was, maar wát precies.. Dat wist ik niet, en aan zijn blik was het ook niet echt te zien.

''And what happens if I say, that I wanna stay home.. or here?'' vroeg ik voorzichtig.

''I didn't tell you that you had a choice, didn't I?'' zei Niall nog altijd met een grijns op zijn gezicht. Ik zuchtte kort.

''Okay, I'll be ready at ten.'' mompelde ik. Met een volmaakte grijns liep Niall de keuken uit, en pakte ik de telefoon om pizza's te bestellen.

Ik drukte het nummer in, en hoorde de piep. De piep van de telefoon, het teken dat hij overging. ''Hello, this is Bella Vita, Can I help you?'' werd er door de telefoon gezegt. Ik grijns eventjes.

''10 Pizza's and 5 lasagna's, please.''

''The family combination?''

''Yes, please.''

De man aan de lijn noemde de prijs op, en ik gaf het adres door. Ik gooide de telefoon weer op de haak, en liep naar de woonkamer.

''I ordered pizza and lasagna.'' glimlachte ik, terwijl ik naast Harry op de bank ging zitten. Ik legde mijn hoofd tegen zijn schouder aan, en keek naar zijn telefoon die hij in zijn handen had. Zonder dat hij het door had, keek ik naar de gesprekken die hij open had staan.

''Harry, Kitchen. Now.'' glimlachte ik op een iets aardigere manier dan dat hij net deed. Ik stond op, en keek naar Harry's verwarde blik. Toch stond hij op en liep naar de keuken. Rustig liep ik achter hem aan, en sloot de keukendeur achter me, nadat we in de keuken stonden.

Rules Are Meant To Be Broken » One DirectionWhere stories live. Discover now