The Mavens of Hexen Academy

Chapter 11

Takbo ako ng takbo ng hindi tumitingin sa likuran ko. Hindi ko iniinda ang pananakit ng mga binti ko maging ang mukha at katawan kong puno ng pawis. Pinahid ko ang isang butil ng luhang lumandas sa mata ko at nagpatuloy sa pagtakbo.

Habang tumatakbo ay hindi ko maiwasang maalala ang nangyari kanina.

Those people..... Who are they? Anong kailangan nila? Bakit ganun ang nangyari? It was supposed to be the best night... But it turned out the worst.

'I know you're smart, baby.... It's too dangerous here. You need to run away and save yourself.. '

Naalala ko ang sinabi ni Mommy bago niya ako pinatakbo sa tunnel na pinakita niya. Hindi ko mapigilang isipin kung okay lang ba sila...

I hope they're safe...

Muli kong pinahid ang luha sa mga mata ko. There's no time for crying now... I need to find a place to hide first.

Tumigil ako sa pagtakbo at iginala ang tingin ko sa paligid. Hindi ako pamilyar sa lugar na 'to.

I continued to run until I saw a border. Pangalawang beses na akong nakakita nito. Sa'n na ba ako?

Nevertheless, I still ran towards it. I was about to cross when a large force suddenly hit me, making me lose my balance and stumbled on the ground.

"Oh, look who's here."

Napaangat ako ng tingin sa nagsalita. It's a man with a scary face. And i've seen that face earlier.

Anong kailangan niya sa akin?

Napahigpit ang hawak ko sa damit ko nang lumapit siya sa akin. I groaned when he slapped my face. I felt blood on my mouth. Niluwa ko ang dugo sa bibig ko saka siya sinamaan ng tingin. Wala na akong pakialam kung ano ang gagawin niya sa akin.

"What do you want from me?!"

Napahigit ako ng hininga nang bigla niya akong sinakal.

"I want your life." Hinigpitan niya ang pagsakal niya sa'kin. "You're are just a kid. You can't defeat me."

Napahawak ako sa kamay niyang sumakal sa'kin.

I can't breathe.....

M-mom..... Help me...

"Hyeri, gising!"

Napabalikwas ako ng bangon, habol ang hininga. Sumalubong sa akin ang nag-aalalang mukha ni Lyndon.

"You okay, Hyeri?"

"W-what happened?.."

Habol ko pa rin ang hininga ko. An i'm also sweating bullets. Naaalala ko na naman ang lalaki sa panaginip ko.

Sino siya?

"You're having a nightmare. Kanina ka pa humihingi ng tulong." Hinagod niya ang likod ko hanggang sa kumalma na ako.

"Okay na ako, Lyndon. Salamat sa paggising sa'kin."

He eyed at me, not believing what i've said. "Sure kang okay ka na?"

"Yes, i'm fine." Tumayo ako at dumiretso sa banyo. Bago ako pumasok ay nilingon ko muna siya. "Maliligo na ako. You can wait outside."

Tumango siya. "Sige, sumunod ka agad ah. Breakfast is ready."

"Okay.." Saka ko sinarado ang pinto ng banyo para makaligo na.

"Have you heard the news?!"