Zawgi
"အား ကြၽတ္ ကြၽတ္ အား
ဟင္! ငါဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ"
အိပ္ယာႏိုးႏိုးျခင္း ေခါင္းကိုက္မႈက စိုးဝါးစြာ ဒုကၡေပးေလသည္။ ဒါေၾကာင့္သူသိပ္မေသာက္ေသာ္ညား ညကေတာ့
ေတာ္ေတာ္ေလးေသာက္မိသြားသည္။ ညကမူးၿပီးဘာ
ေတြေလ်ွာက္လုပ္မိပါလိမ့္..။
သူအိပ္ေနတဲ့အိပ္ယာက်ယ္ႀကီးအျပင္ မိႈင္းတိုင္းတိုင္းအ
ေရာင္ျဖင့္ဖြဲ႔စည္းထားသည့္ ထိုအိပ္ခန္းသည္သူ၏အိပ္ယာေတာ့မျဖစ္တန္ရာ။
သူဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေျဖေပးၾကပါအံုးလို႔။
အေတြးႏွင့္အတူ ကုန္း႐ုန္းထေတာ့ ညကသူနဲ႔လူတစ္
ေယာက္နဲ႔နမ္းေနသည္႔ ပံုကတစ္ေရးေရးေပၚလာသည္။ မွတ္ဉာဏ္ကိုအေသအျခာစုူး
စိုက္ၿပီးစဥ္းစားမိေတာ့ သူနမ္းခဲ့တာကင္နန္းဂြၽန္တဲ့ေလ။
အမေလး ကိုယ္က်ိဳးေတာ့နည္းကုန္ပါၿပီ!
ရင္တြင္း၌ေအာ္သံက်ယ္ႀကီး ျဖစ္တည္သြားသည္။
"ဒါ အိမ္မက္ပဲေနမွာပါ ဟုတ္တယ္မလား
ဟား ဟား ဟား ဟား "
"အား ကြၽတ္ ကြၽတ္ ခါးနာလိုက္ထာ"
ေရးခ်ိဳးခန္းဟုထင္ရသည့္အခန္းထဲမွ
ခါးနာသည္ဟုတကာ လမ္းခပ္ျဖည္းျဖည္းေလ်ွာက္လာတဲ့
ကင္နန္းဂြၽန္ျမင္ကိုေတာ့ သူ့မွာ႐ူးမလိုပင္။
နမ္းလည္းနမ္းခဲ့ေသးတယ္ ၿပီးေတာ့ကင္နန္းဂြၽန္ကလည္း ခါးနာေနတယ္ ဆိုေတာ့က မဟုတ္မွလြဲေရာသူဒီလူ
ကိုမုဒိန္းမ်ားက်င့္လိုက္မိသလား။ ေသပါၿပီရဲေတြပါေတြ
တိုင္လို႔ေထာင္က်ရင္ေတာ့ေစာက္ျပႆနာအႀကီးႀကီး
တတ္ၿပီပဲ။
"နန္း......ဂြၽန္...... ေဟ်ာင္း....ကြၽန္...ေတာ္
ေတာင္း..ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ
ဒီလိုျဖစ္ဖို႔မရည္ရြယ္ပါဘူးဗ်ာတကယ္ပါ"
ေက်ာ႐ိုကနည္းနည္းနာေနသည္မို႔ ခါးကိုင္ကာညည္းေန
ရင္း toilet ထဲမွထြက္လာေတာ့ ေွဂ်ာင္ကုကအိပ္မံႈ
စံုမႊားျဖင့္စကားေတြထစ္အကာေတာင္းပန္ေနေလသည္။
ညကကန္တာကိုေတာ့သတိရသည္ထင္ပါ့။
"ရပါတယ္ငါလည္းအမ်ားႀကီး ထိခိုက္သြားတာမွမဟုတ္တာ ခါးနည္းနည္းနာသြားရံုပါ အေထြအထူးမျဖစ္ပါဘူး"
