Zawgi
"မင္းႀကီးနွင့္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္လီတို႔ က်န္းမာပါေစ”
"မင္းႀကီးနွင့္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္လီတို႔ က်န္းမာပါေစ”
အနီေရာင္အျပင္အဆင္က ရင္ထဲထိုးေဖာက္ႏိုင္စြမ္း႐ွိ
လွေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္မသိ ကင္နန္းဂြၽန္ႏွင့္နီးကပ္ေနသည္ ဟူေသာအသိက ရင္ထဲႏူးႏူးညံ့ျဖင့္တည္႐ွိသည္။
"မိုးေျမကို ကန္ေတာ့ပါ”
"ဘိုးေဘးေတြကို ကန္ေတာ့ပါ”
"ေမာင္ႏွံအခ်င္းခ်င္း ကန္ေတာ့ပါ”
"မဂၤလာအရက္ကိုေသာက္ႏိုင္ပါၿပီ မင္းႀကီးနဲ႔ဆူအင္း
မိဖုရား”
ဆူအင္းဟူေသာဘြဲ႔ကိုၾကားခ်ိန္ အေၾကာထဲေသြးမ်ားက
ေျပာင္းျပန္စီးသြားသလိုပင္..။ လီအိုစြန္းေတာ့မည့္သို႔မည္ပံု ခံစားရမည္မသိ သူကေတာ့ကတုန္ကရင္ျဖင့္သာ။
ဆိုဂ်ဴးအနည္းငယ္ထည့္ထားေသာ ခြက္ေသးေသးေလးကို
ေသာက္လိုက္ေတာ့ လည္ေခ်ာင္းထဲပူခနဲ။ ဒါ႐ိုက္တာႀကီးက တကယ့္မဂၤလာပြဲအတိုင္း အစအဆံုးျပင္ဆင္ထားေလသည္။
"ကဒ္”
"ဝိုး...... အဆင္ေျပေျပၿပီးသြားတာပဲ ေက်းဇူးပါကင္နန္းဂြၽန္နဲ႔
ေဂ်ာင္ကုေရ”
"ရပါတယ္ဒါ႐ိုက္တာႀကီးရယ္”
ကင္နန္းဂြၽန္ကေတာ့ ေခါင္းေလးတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ၿပီး ေနာက္
တစ္ခန္း႐ိုက္ဖို႔ျပင္ဆင္ေနေလသည္။ ေနာက္တစ္ခန္းၾကရင္ ခ်န္းမယ္လည္းပါမွာမို႔ အဆင္ေျပေအာင္ညိွရမည္
မဟုတ္ရင္ထိုင္ရီေနၾကမွာ..။
"ခ်န္းမယ္ နင္မရီနဲ႔ေနာ္ၾကားလား နင္ရီရင္ငါရီမွာ”
"စိတ္ခ် မရီဘူး”
မဂၤလာဝတ္စံုကိုျပန္လဲျပီး နန္းတြင္းဝတ္စံုေလးကိုဝတ္
လိုက္ကာ ပ်က္ေနေသာမိတ္ကပ္ကို staff ကျပင္ေပးေနသည္။
"ကဲ႐ိုက္မယ္...ခ်န္းမယ္နဲ႔ေဂ်ာင္ကုက ျပႆနာတတ္ၾကမယ္ နန္းဂြၽန္က ေနာက္မေရာက္လာၿပီး ေဂ်ာင္ကုကို နင့္နင့္နဲနဲေျပာမယ္ ၿပီးရင္ဂ်ီေဆာင္းကနည္းနည္းဝင္ေျပာေပး
ၾကားလား”
