Para kay Enro (Completed)

14

Namumula-mula pa rin ang pisngi ko dahil sa sinabi ni Enro. Cute daw ako? Gaanong kasarap sa tenga 'yon? Napakapaasa talaga nito, kakainis.

"Pagkatapos mong gayatin iyan ay isunod mo ito," utos naman sa'kin ni mama sabay abot ng hotdog.

Napakamot naman ako ng ulo at napatingin kay Enro na walang ginagawa. Nanonood lang siya ng tv sa salas. "Bakit ba ako lang nagawa dito," bulong ko.

"'Wag ka nang magreklamo. Bisita s'ya," bulong naman din ni mama sa akin.

Napahinga na lang ako nang malalim at nagpatuloy sa paggagayat. May balak pa atang mag-overnight itong bisita namin. Mukhang wala siyang balak umuwi e. Ang lakas pa din kasi ng ulan at nakakatakot makipagsapalaran dito. Naisip din namin ni mama na sa motor lang sasakay si Enro at napakadelikado niyon lalo na't madulas ang kalsada nang dahil nga sa bagyo.

Pasalamat siya at mabait kami ng nanay ko, ipagluluto pa talaga namin siya ng spaghetti kahit hindi naman niya birthday. Well, ito kasi ang specialty ko e. Gusto kong magmagaling na naman sa kan'ya para kahit papaano ay magkapoints naman ako.

"Hindi ba talaga kayo n'yang si Enro," bigla namang tanong ni mama habang hinuhugasan ang nilaga niyang pasta.

"Luh, ma. Kung p'wede lang talagang angkinin 'yan," sagot ko naman, "pero taken na e."

"Sayang bagay sana kayo." I know ma, I know. "Dora and boots." Napasingkit na lang ako ng mata nang dahil sa sinabi n'ya. Ang corny, grabe.

Pinagpatuloy ko na lang ang pagluluto habang si Enro ay nanonood pa rin ng tv. Wala talaga s'yang balak tumulong ano? Feeling VIP talaga e. Sige, payag na ako basta akin siya ngayon. Rawr. Biro lang, I respect him. Nirerespeto ko sila ni Kate ng sobra sobra kahit na masakit.

"Luto na po, master," nakapamewang na sabi ko sa kan'ya.

Tumayo naman agad siya at pumunta sa kusina. Walang sabi-sabi'y kumuha na agad siya ng plato at sumandok ng spaghetti. Gutom na gutom ka be?

"Sige Enro, kain lang," sabi naman ni mama sa son-in-law niya. "Oh are pa ang juice."

Tumango naman si Enro at nagpasalamat. Kitang-kita ko na sa unang subo n'ya ay nagustuhan n'ya ang luto ko. Hindi n'ya ito maitatanggi dahil bumulos pa talaga siya pagkaubos n'ya ng unang sinandok n'ya. Well, well, well, dapat pala ay nilagyan ko na iyan ng gayuma para effective agad. Char.

"Sarap ba?" tanong ko.

Lumunok muna siya bago sumagot sa'kin. "Sakto lang."

Ngumiti naman si mama at hinayaan na kaming dalawa. Tumabi naman agad ako kay Enro at tinanong siya kung ano na ang plano.

"Wala." Marahas naman akong napahilamos ng mga kamay ko sa aking mukha. So, nakikikain lang talaga siya dito? Mga galawan mo talaga Enro, so unpredictable.

"Anong wala?"

"Pahinga ka na lang muna. Ako na bahala," sabi niya habang patuloy sa pagkain. 'Pag 'to nabulunan, CPR ko agad.

"Anong pahinga? Ayos lang kasi sa'kin," sabi ko saka nagkamot ng ulo.

Uminom siya ng juice at tumingin sa akin. "Sige, magreport ka," seryosong sabi niya. "Anong nalaman mo tungkol kay Ken?" Nagsimula na naman siya sa pagkain.

Oo nga pala, wala naman sigurong kinalaman ang pagtatago ni Ken ng personalidad niya sa pagkawala ni Kate 'di ba? So, wala dapat akong ikatakot.

Umayos muna ako ng upo bago magsalita. "Si Ken," hay grabe, hindi pa rin talaga ako makapaniwala, "anak siya nina Manang Ising at Mang Ben."