16

179 52 18
                                    

Nakahiga na ulit ako sa aking kama, bagong ligo at mabangong-mabango na. Si Enro naman ay nasa desktop na ulit. Tila nag-iba ata ang pakikitungo niya sa'kin nang nabuksan ko 'yong memory card.

Bumait si bestfriend sa akin. Hindi naman sobra, pero napansin ko na nabawasan 'yong kasungitan niya. Alam n'yo ba 'yong masungit but sweet? Ganoon siya sa akin ngayon.

"Gutom ka na ba?" biglang tanong niya sa'kin. Oh 'di ba? Bumait ang lolo n'yo. Siya na ngayon ang nagtatanong sa akin n'yan.

Napailing lang naman ako sa tanong niya, medyo naninibago ako e.

Malakas pa rin ang ulan kaya hindi pa rin makauwi si Enro. Pabor naman 'yon sa'kin. Bakit? Ang sarap n'ya kayang kasama. Para lang siyang teddy bear na masarap titigan. Hanggang titig nga lang, bawal hawak. 

Naawa naman ako sa kan'ya dahil akala namin kapag nabuksan na ang memory card, mahahanap na agad namin si Kate pero hindi pala. Bumungad lamang sa amin ang isang tula na hindi naman namin maintindihan.

"Mahal ko, kay tgal naman ng ating paghihintay.
Natarahan ko na bawa paggising at paghimlay.
Bawat bituin ata sa langit ay akin nang nablang.
Saan pa kaya ako nagkulag?
Pansinin mo din sana an mga tala.
Mayroon bang mga nawawala?
Pti ang unang letra ng liham ay sana'y 'wag makaligta.
Tla hindi iikot ang aking mundo kung ika'y wala.
Naliligaw, natatakot, kinakabaha t'wing sa'yo'y nalalayo.
Hindi ko nga ata kakayanin kung ikaw ay wala sa akin
kaya sana dito sa huling pagkakataon tayo ay magtagpo."

Bukod sa sulat na 'yan ay isang damakmak na pictures nila ang nakasave doon sa memory card. Hindi ako makapaniwala sa mga ngiti ni Enro sa mga pictures doon, ang saya-saya niya. Hindi ko alam na kaya niya palang ngumiti nang ganoon. Mahal na mahal niya talaga si Kate.

Bigla kong narealize na hindi lang pala sa pagkawala magaling itong si Kate, makata rin pala siya. Pwede naman niyang sabihin na nandito ako sa blah blah blah, puntahan mo ako, pero hindi, may pa-ganyan pa siya. Hindi naman sa naiinis ako sa kanya, o kung ano, naawa lang talaga ako kay Enro.

"Na-gets mo na ba?" tanong ko sa kan'ya habang seryoso n'yang tinitignan 'yong tula sa screen.

"Hindi nga e. Ikaw nga try mo," sabi niya sa'kin. Luh, bakit ako? Jowa mo, problema mo.

Pero heto naman ako at pumayag pa rin sa pag-analyze nung sulat.

Umupo naman ako sa harap ng computer at nag-kungwaring nag-iisip. "Hmmm..."

Bawat basa ko naman dito sa sulat ay nabibitter lang ako. Edi sila na ang sweet sa isa't isa. Edi sila na magjowa. Edi sila na--

"Okay lang. 'Wag mong pilitin ang utak mo," mahinahon n'yang sabi sa'kin.

Nagulat naman ako sa kanya. 'Di talaga ako sanay. Bakit ga kabait nito? Hay, alam ko naman na napipilitan din siyang maging  dahil may utang na loob s'ya sa akin.

Natatawa na lang ako.

"Bakit ka natawa?" tanong niya sa'kin.

"Ikaw kasi e. Bakit ba ang bait mo?" natatawa pa rin na sagot ko.

"Ewan ko sa'yo," sabi niya sabay hawi sa akin at umupo na ulit siya sa harap ng computer.

Okay, back to normal. Bakit mo kasi inasar, Affy e.

Para kay Enro (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon