Adopted by "Daddy Direction"

Epiloog

POV Lizzy

'Jimmy!', roep ik zodra ik hem over het schoolplein zie lopen. Hij kijkt op en zwaait vrolijk naar me. 'Tot vanmiddag, pap!' Ik geef Liam nog een kus op zijn wang en stap dan uit de auto.

'Tot vanmiddag! Veel plezier op school. En als er wat is, bel me dan!' Ik knik nog snel, voor ik de deur achter me sluit. Ik zwaai nog even naar Liam, voor ik naar Jimmy toe begin te rennen. 

Jimmy kijkt me verbaasd aan en vangt me op als ik in zijn armen spring. 'Waarom ben jij zo vrolijk?', vraagt hij lachend. De verbazing is van zijn gezicht af te lezen.

'Ik ben geadopteerd! Nu officieel!' Jimmy's gezicht klaart op en hij kijkt me vrolijk aan. 

'Ik ben zo blij voor je!' Hij trekt me nog even stevig tegen zich aan en laat me dan los. 

'Ah, kijk eens hoe lief!', hoor ik achter me. 'Weeskindje heeft een vriendje.' Ik rol met mijn ogen en draai me dan om.

'Weeskindje is verleden tijd. En trouwens, het boeit me niet meer wat je tegen me zegt. Ik leef mijn leven zoals ik dat wil en ik laat het niet verpesten door iemand zoals jou.' Sophie kijkt me met open mond aan. Ik grinnik en draai me weer om naar Jimmy, terwijl ik de bel hoor gaan. 'Zullen we naar binnen?' Jimmy knikt en begint te lopen. Ik ga naast hem lopen.

'Goed gezegd', grinnikt hij. 'Volgens mij had ze het echt niet zien aankomen', grinnikt hij verder. Ik begin nou ook te lachen.

'Nee, inderdaad! Zag je haar verbaasde gezicht?' We lopen het lokaal in en begroeten de juf, voor we op onze vaste plekken gaan zitten. Ik word aangetikt en zie dat Milou mij verbaasd aankijkt.

'Wat is er gebeurd? Waarom ben jij zo vrolijk?' Ik glimlach breed.

'Ik heb net Sophie op haar plaats gezet én ik ben geadopteerd', zeg ik dan vol trots. Milou kijkt me vrolijk aan en trekt me dan in een knuffel.

'Gefeliciteerd! Ik ben zo blij voor je! Je verdient het! En goed van je dat je voor jezelf op bent gekomen! Ik ben trots op je!' Met een glimlach laat ze me los. Ik glimlach terug naar haar en kijk dan naar voren, naar de juf die de dag begint. 

Het komt allemaal goed! Mijn pesters zullen gaan stoppen met pesten en ik zal eindelijk gelukkig kunnen worden. Ik ben geadopteerd door een liefdevol gezin, waar ik zielsveel van houd. Eindelijk word ik geaccepteerd zoals ik ben.

Mijn leven is eindelijk goed.

Jaja, dat was het dan! Ik zet zo het dankwoord online en dan zal ik het boek op voltooid zetten. Er komt GEEN vervolg.