[ Zawgyi ]
မနက္မိုးေသာက္အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ရာဇဝတ္ရံုးေတာ္သို႔ ရန္ဝမ္ႀကြခ်ီလာ၏။ သို႔ေပမယ့္ ရံုးေတာ္တြင္ ဘယ္သူမွမရွိေႀကာင္းေတြ႔ရေတာ့ ေဒါသအနည္းငယ္ထြက္သြားေလသည္။
"" ရဲမက္ေတြ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ?!""
"" ျမိဳ႕စားမင္းကို ဂါရဝျပဳပါတယ္။ စစ္သူႀကီးက မယ္မယ္ရဲ႕အေဆာင္ကို အရင္ဆံုးႀကြျမန္းလာခဲ႔ဖို႔ အမွာပါးလိုက္ပါတယ္ ""
အေစခံတစ္ဦးကေန ေလွ်ာက္တင္လိုက္ေတာ့ ဝတ္ရံုလက္ကိုခါရင္း ေဒါသတႀကီးျဖင့္ ရန္ဇီရဲ႕အေဆာင္သို႔ ႀကြခ်ီလာခဲ႔သည္။
"" ရာဇဝတ္ရံုးေတာ္မွာ ဘာလို႔လူေတြမရွိႀကတာလဲ။ ""
အေဆာင္ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာပဲ ခက္ထန္လွသည့္ေလသံျဖင့္ ပင္းဝမ္ကို ရန္ဝမ္ေမးလိုက္သည္။ ပင္းဝမ္ကေတာ့ ရန္ဇီေဘးတြင္ ထိုင္ရင္း အေဖာ္ျပဳေပးေန၏။ မ်က္ႏွာမွာလည္း အျပံဳးမ်ားျဖင့္ေဝဆာလ်က္ ရန္ဇီအတြက္ က်ိဳထားသည့္ေဆးရည္ကို ကိုယ္တိုင္ မႈတ္ေပးကာ ေဆးတိုက္ေနသည္။
"" သက္သာရဲ႕လား မိန္းမလွေလး ""
"" ကြ်ႏု္ပ္ရဲ႕ဝမ္ေလး တိုက္တဲ႔ေဆးေႀကာင့္ လံုးဝသက္သာသြားပါျပီ။ ဒါနဲ႔ သမားေတာ္က်န္းကို ဘယ္လိုလုပ္ဖို႔စီစဥ္ထားလဲ။ ""
ပင္းဝမ္က ဘာတစ္ခြန္းမွမဆိုေသးပဲ ပန္းကန္ကို အေစခံမ်ားကိုင္ေဆာင္ထားသည့္ သစ္သားဗန္းေပၚသို႔ တင္လိုက္သည္။ တစ္ဖက္တြင္ေတာ့ ရန္ဇီႏွင့္ ရန္ဝမ္မွာ တိတ္တဆိတ္ျဖင့္ ပင္းဝမ္ေျပာမည့္စကားကို ေစာင့္စားေနသည္။
"" သမားေတာ္ယြင္... မယ္မယ္အတြက္ အားေဆးကို ဘယ္ေဆးျမစ္ေတြသံုးျပီး က်ိဳထားတာလဲ။ သင့္ရဲ႕ေဆးအစြမ္းက တကယ္အံ့မခမ္းပဲ...။ မထႏိုင္ေအာင္ႏံုးခ်ိေနတဲ႔လူတစ္ေယာက္ကို တစ္ညတာအခ်ိန္အတြင္း အားျပန္ျပည့္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့ တကယ္ခ်ီးက်ဴးစရာပဲ။ ""
"" စစ္သူႀကီးရဲ႕ခ်ီးက်ဴးမႈကို မခံယူဝံ့ပါ...""
သမားေတာ္ယြင္ဆိုသည့္အမ်ိဳးသမီးမွာ ဦးညြတ္ရင္း ပင္းဝမ္ကို ဂါရဝျပဳလိုက္သည္။
YOU ARE READING
The Loyal Male Lover
Historical Fiction#Not Translation Both Zawgyi and Unicode are available!
