« Ελεανορ αγαπη μου ερχομαστε σε λιγο, θελω να μιλησε ιδιετερος με τον Harry! Natalie αγαπη μου και εσυ πηγαινε με την μητερα σου»
Η Natalie το κοιταξε περιεργα αφου το βλεμμα του πατερα της φενοταν αυστιρο. Οταν εστρεψε την ματια της στον "φιλο" της Harry, τον ειδε κι αυτον καχυποπτο.
«Καλα, Natalie ελα να με βοηθησεις με να κανω καροτισαλατα που δεν προλαβα»
Η Natalie εγνεψε και την ακολουθησε στην κουζινα.
Το μυαλο της ομως δεν ηταν στην σαλατα αλλα στην συζητηση που θα εκανε ο μπαμπας της στον Harry. Απο το βλεμμα του πατερα της φενοταν πως δεν ηταν για δουλεια αλλα για κατι σοβαρο.
« Αντε βρε παιδι μου ακομα κοβεις;» την ρωτησε η μητερα της καθως την πλησιασε
« Εμμ ναι συγνωμμη αφερεθηκα! Μισο λεπτο τελειωνω»
Η Natalie κουνησε το κεφαλι της περα δωθε για να διοξει αυτες τις σκεψεις απο το μυαλο της, αρχισε να κοβει πιο γρηγορα τα καροτα στον τριφτη.
« ασε τα δυο τελευταια τα κανω εγω, εσυ πηγαινε φωναξε τον μπαμπα και τον Harry» της ειπε η Ελεανορ και η Natalie εγνεψε, θα μπορουσε ετσι να μαθενε κατι.
Ο πατερας της με τον Harry ειχαν παει στο γραφειο του Louis ετσι κι αυτη πηγε εκει.
« Ρε Harry δεν εχεις βαρεθει; Εισαι 37 χρονων!» ακουσε την φωνη του πατερα της που απευθηνοταν στον Harry, ο οποιος τον διεκοψε
« 36 ειμαι!» Τον ακουσε να λεει βαριεστημενα
« Harry εισαι ο κολλητος μου και θελω το καλο σου! Τωρα μπορει να τρεχουν ολες απο πισω σου αλλα αυτο καποια στιγμη θα σταματησουν και μηνεις μονος σου και εγω ξερω πολυ καλα πως δεν θες να μηνεις μονος οπως τοτε!!! » o Louis τον συμβουλεψε σαν φιλος. Γνωριζονταν πολλα χρονια, λιγο πριν γεννηθει η Natalie o Louis και ο Harry εκαναν παρεα.
«Ενταξει το καταλαβα το υπονοουμενο! Ξερεις πως δεν ειναι ευκολο! Εσυ βρηκες την Ελεανορ ομως εγω δεν μπορω! Δεν εχει βρεθει ακομα αυτη η γυναικα που θα με κανει να τρεχω απο πισω της! »
Τικ Τακ Τικ Τακ, αρχισε να χτυπαει η καρδια της Natalie's γρηγορα, για μια στιγμη νομιζε πως εβγενε τελειως εξω. Αρχισε να φουντωνει τα μυαλα της πως αυτη θα μπορουσε να κανει τον Harry να τρεχει απο πισω της, ομως αυτο δεν το ξερει κανεις! ! !
Χτυπησε την πορτα μια φορα και αφου ακουσε την φωνη του πατερα της να λεει "περαστε" μπηκε μεσα με ενα χαμογελο μεχρι τα αφτια και τον πρωτο που αντικρησε ηταν τον Harry της
« Ολα ειναι ετοιμα, εσεις λειπετε μονο!» ειπε χαρουμενα η Natalie συνεχιζοντας να κοιταει τον Harry o οποιος κοιτουσε οπουδηποτε αλλου εκτος την Natalie, πραγμα που την στεναχωρουσε και αρχισε σκευτεται αρνητικα πραγματα.
« Ερχομαστε αγαπη μου!»
Η Natalie εγνεψε και εφυγε στεναχωριμενη απο το γραφειο του πατερα της, ηταν στεναχωριμενη απο τον Harry που δεν της εδωσε συμασια
« Οοοο Natalie παψε να σκευτεσαι τετοια!» ειπε στον εαυτο της
«Σε ποιον μιλας παιδι μου;» ρωτησε η μητερα της καθως εμπαινε μεσα στην κουζινα η Natalie
«Ναι» της ειπε κακοκεφα η Natalie και αρχισε να στρωνει το τραμεζι.
Η Ελεανορ την κοιταξε καχυποπτα
«Εισαι καλα;»
« Ετσι κι ετσι»
* αυτο ηταν το παρτ ^_^ θα ηθελα να σχολιαζεται και να ψιφιζετε παρακαλω πολυ :)
καν'τε με follow στο wattpad και στο instagram itsLenazm αν θελετε βεβαια :* <3
