Epilogue

98 1 0
                                    

         Nagbabalat ng prutas si Mama sa'king tabi habang nakaupo ako sa hospital bed.

The heart transplant operation was successful. I woke up after 96 hours lying in this bed.

I thank god for giving me another life to live. Nandito ang lahat ng pamilya ko, inaabangan ang aking pamilya ang paggising ko. Kitang kita ko ang pagod sa mga mata nila ang pagod at saya nang magising ako.

Alam kong milyon-milyong pera ang ginastos ni Papa kaya kung mabankrupt man kami, ako ang dahilan nun.

Si Mama ang natirang gising sa kwarto, sina Ate Scarlett at Ate Kwistel. Sina Dad at Kuya ay kausap ang doktor sa labas.

"Anak, I love you" maluha-luhang sabi ni Mama saka ako niyakap ng mahigpit. Agaran siyang kumalas sa'kin dahil sa bumabaon ang karayom.

" Ma, kailan ako makakalabas rito? I really don't like the smell of hospital, Ma" prangka ko.

"I know anak but I think you have to stay here for a month. The doctor needs a futher examination if there's a complications after the transplant" ani Mama.

"What about my studies Mom? I need to continue it" nag-aalala kong sabi.

"Don't worry anak. Kapag nakalabas ka na dito, you'll continue it. You'll catch up. Ipapa-summer class para sa susunod na pasukan ay grade 11 ka na" pagsisiguro ni Mama. Tumango lang ako at natulog muli.

Nasa labas ako simbahan ngayon na unti-unting binubuksan ang pintuan nito. Nakasuot ako ng simple ngunit mamahaling puting damit, dala-dala ang  bouquet at naka-belo.

My father smile at me while tears are pooling dowb from his face. Happiness was evident into his aged face. Umiiyak ako habang niyayakap siya.

"You look beautiful in that wedding dress my daughter" komento ni Dad. Mom just hugged me tightly while tears are falling down.

We started walking slowly on the carpeted aisle while there's a familiar built waiting on the altar. Maluha-luha ito habang tinatapik siya ng kanyang mga best man. Bakas ang saya at magmamahal sa kanyang mga mata.

Hindi ko maexplain ang sayang nararamdaman ko ngayon. I'm getting married! An euphoric moment of my life.

Tumutulo ang luha ko habang nasa ilalim belo, hindi dahil sa lungkot kundi dahil sa saya. Everything seems perfect. From the designs of the church to the man who's waiting for me in the altar. Luminga-linga ako sa mga dumalo sa okasyon, masaya sila para sa'kin, para sa amin.

Emosyonal si Blythe at umagos ang luha sa kanyang mukha na kanina pa nagbabadyang tumulo habang nakangiti at proud. Everyone is genuinely happy for us, for our marriage.

Habang papalapit kami ng papalapit kumunot ang aking noo at napatigil sa pagluha.It's so vague. Ginapang ako ng kaba at takot dahil ang lalaki... Ang lalaking naghihintay sa'kin altar... walang mukha!

Bigla akong napabalikwas. Panaginip! Panaginip lang pala! It's just a dream but seems to be so true! Kinapa ko ang aking mga mata, basa ito. Ang weird ng aking panaginip. Masyadong fast forward to the point na ikakasal na ako eh gagraduate palang akong grade 10. Ang hubog ng katawan ng lalaki ay alam kong si Ryker iyon. Hubog ni Ryker iyon. Alam ko iyong katawan niya.

Napapadalas ang mga panaginip ko tulad ng kanina. Ano kayang ibig sabihin noon?

May nakita akong regalo sa mesa. Kulay black iyong box at gray ang ribbon. Hindi ko naicelebrate ng maayos ang pasko dahil sa ginugol ko ang aking sarili sa treatment ko kaya labis ang aking pagtataka.

Inabot ko iyo at tumigil ang aking mundo ng makita ko ang isang pamilyar na sulat kamay sa maliliit na piraso ng papel. 'To: Fayre, my everything ' ang nakalagay. Hinila ko ang pagkabuhol ng ribbon at unti-unting binuksan ang box.

My jaw drop. Para akong pinugutan ng hininga sa nakita. I'm starting to cry. Sino namang lalaki ang sa maayos na pag-iisip na ang ibibigay na regalo sa'kin ay singsing?

Kulay ginto ang kulay ng singsing na pinapaligiran ng maraming maliliit na diyamante. Napatawa ako ng wala sa sarili. Nahihibang na siya. Kinuha ko iyon at isinukat sa aking pala singsingan.

Kumasya iyon!

May napansin akong papel na nakasiksik sa box kaya kinuha ko iyon. It was a short message but it warms my heart and make me feel like I'm in seventh heaven.

'Wear this if you're ready to face all of the consequences while you're beside me and be with me eternally
                                         - Ryker '

Tears trickle down to my face. Not in remorse and pain but in happiness. I'm not going to remove the ring because it feels comfortable in my ring finger.

I assured myself that I'll comeback to him and I'm going to make sure that I'm ready to be with him no matter what. What ever it takes I'll stay beside him.

I'm inlove with a man named Ryker Oswaldo. I'm going back soon.

If we cross roads again, it time that destiny wants us forever. There's no need to continue walking without looking back because it's time that  we'll stop and settle down.

Wait for me, Ryker. I love you. 

Crossed RoadTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon