Julian's POV
Nagulat kaming lahat ng nagising si Jian habang nasa tabi niya ako. Ang alam ko kasi imposible pa yun dahil 3 araw palang siya nakahiga sa kama. Sabi kasi ng doctor, it take several days. It's a good thing, you know? Mom almost killed me yesterday.
"MOM! DAD!!! GISING NA SI JIANN!!!" sigaw ko at dali-dali naman silang pumasok sa Room niya. Hinawakan ni Dad ang balikat ko at nagulat rin siya sa nangyari.
"Omg! Son, I've miss you!" sabi ni Mom at hinawakan ng mahigpit ang kamay nito.
Agad ko namang kinuha ang phone ko para tawagan si Althea, pero ang bad thing lang hindi ko macontact ang number niya. Nagpalit ba siya ng sim?
Habang nagkakagulo si Mom and Dad sa pagkagising ni Jian, lumabas muna ako ng kwarto. Inopen ko ang messenger ko at doon ko siya tinawagan. Buti, sinagot na niya.
[Hello? Is this Ms. Althea Gonzales?]
"Yes, It's me. Why?" she replied.
[Althea, It's DOS!]
"Oh, Kuya Dos Bakit po? Buti natawagan niyo ako.Kumusta po si—"
[Gising na si Jian!] I answered.
~*~
"Dos, tawagan mo ang doctor ni Jian, Tell him that he's awake." Dad ordered. Kukunin ko na sana ulit ang phone ko dahil nilapag ko ito pagkatapos kong tawagan si Althea. Pero, di ko siya mahanap. Nilagay ko lang yun dun ah.
"Wait, Dad! My phone is missing."
"Whyy?!" sigaw na tanong ni Dad. Hinanap ko ang phone ko hanggang sa makarating ako sa drawer na katabi ng kama ni Jian. Hindi ko inaasahang makuha ang box na binigay sakin ni Althea last time.
"What's that Dos?" nanghihinang tanong niya.
"Dad, Mom. Can I have a favor?" Jian asked.
"Sure, What is it son?" tanong naman ni Mom.
"Can you please leave us Dos alone?" agad namang lumabas ng pinto si Mom at nag-aalinlangang sumunod si Dad. Ganun nila kamahal si Jian eh.
"Ako na tatawag ng doctor." sabi ni Dad at tuluyan ng lumabas ng kwarto.
"What's with that Box, Dos?" tanong ni Jian. Ibinigay ko naman agad sa kanya ang box na nakuha ko kanina.
"Ahm, Someone gave that." I answered. Binuksan niya ang box at ngayon ko lang din nakita ang loob. Di ko kasi yun binuksan dahil alam kong kay Jian lang yun.
"Who gave this?" kunot na noong tanong niya at tila nilukot ang mga sobreng maliliit sa loob.
"What are you doing Jian!" takang tanong ko.
"I don't want it! Trash that away!" sabi niya at tinapon pababa ang mga sulat. Pinulot ko naman yun agad at nakita ko ang isang picture, kaya pinulot ko yun agad. Picture ni Althea and Jian sa loob ng resort namin.
"You brought her there?" I asked at binigay ang picture.
"Who's that girl! I don't know her?" inis na sabi niya at pinunit ang picture nilang dalawa.
"Jian, why are you so mean?" mahinahong tanong ko habang nilalagay ang mga tinapon niya sa box.
"I really don't know her, brother." he seriously said.
"Nakalimutan mo siya?" nanlulumong tanong ko at saktong may pumasok na doctor sa kwarto ni Jian.
"Yes and Please! Get out of here." he added.
BINABASA MO ANG
Silent #1 ASLFJ: A Silent Letter For HIM
PoetryEverything was changed since I met those three. My life became miserable,happy and like a roller coaster ride full of emotions. At first, akala ko mali ako. Pero, soon na nakikita ko na ang totoo, Doon pa ako nawalan ng pag-asa para makita ko ang t...
