Silent #1 ASLFJ: A Silent Letter For HIM

28: Jian's Tragedy

Third Person's POV

 There was a young girl and a young boy playing silently in the playground. Ang batang lalaking iyon ay si Jian. Until now, he can't figure out kung ano ba talagang nangyari sa kanya. He just know his name, his family but there's a missing memory. At lalo pang nagulo ito ng dumating si Hailey.

*Flashback*

"I'm wandering unable to approach you. Although I like you I'm looking elsewhere." Jian said.

"But why? Why are you like that? We're just kids remember?" the little girl said at pinipigil ang pagtawa.

"Hmm, Gusto mo talaga ako no? Pssch."  the girl added.

"Am I joking? Look.The more we try to get close. The more our hearts grow further." Jian said in a serious tone.

"Tanggapin nalang natin na hindi tayo pwede sa isa't-isa? I'm not like you. Hindi ako anak ng isang mayamang pamilya. I'm an ordinary girl and you are different from me." mahinahong sabi ng babae.

"Look. I'm leaving. Is it okay with you. Hindi ako sure kung babalik pa ako eh. Is that not clear to you?"

"Nope.  Kasi alam kong babalik ka." kalmang sabi ng babae.

"Bakit ka ba ganyan?" galit na sabi ni Jian.

"Why? Because confident ako na pag bumalik ka, kaibigan parin kita."

"I'm Leaving! Isn't that clear?" naiinis na sabi ni Jian sa babae.

"Just Promise me this, I hope you don't change. Smile at me then like you do now. If time goes by and I become an adult. Amidst the divergence, I will hold your hand."

"We are revolving because we can't meet.We are like parallel lines Jian." a young girl added and  hold his hand.

"No way, we will meet. I will always wait." Jian replied.

"I'll wait for you." Jian added.

Tumakbo papalayo si Jian habang kumakaway naman mula sa malayo ang babae. Naglaan lamang siya ng unting oras bago siya umalis papuntang ibang bansa. Hindi niya alam kung kailan niya ba ulit ito makikita. Ang babaeng iyon ang tanging kasundo niya sa buong buhay niya. Should I say, matalik na kaibigan at kung tutuusin higit pa sa matalik.

Sa kalayuan, Kasalukuyang tumatakbo papunta sa bahay nila si Jian. Pero habang papalayo ito hindi niya namalayan ang isang kotse papalapit sa kanya dahil narin sa kanyang mabilis na pagtakbo.

Nagtama ang kanyang katawan sa kotse. Kumalat naman ang dugo niya sa paligid. Agad na lumabas ang babaeng nakasakay at hindi nag-atubuling nagpunta sa pinakamalapit na Hospital.

"Emergencyyy! Emergencyyyy!" sigaw ng Nurse habang tinutulak ang pinaglalagyang kama ni Jian.

Nakasunod naman ang babae at tila naiiyak na sa sobrang pag-aalala. Nasa mid-30 ang age ng babae kung titignan mo ito sa malapitan.

-----------------

"Ahmm, kaano-ano po kayo ng patient?" tanong ng nurse sa babaeng kanina pa kinakabahan.

"No relationship. I bumped him dahil sobrang bilis ng pagtakbo niya." tugon ng babae.

"Any contacts? Sa parents?" kunot noong tanong ng nurse.

"None. But I'm Hannah Domingo, I can help to search his relatives." girl replied.

"Okay, Miss Domingo. Calm yourself and wait until the operation finished."