CHAPTER 4: Nababaliw sayo..

210 5 1
                                    

CHAPTER 4: Nababaliw sayo..

Rain’s POV

Weeks passed, wala, ang boring. Hindi ko na ulit nakita yung Engot na yun. Sometimes, I’m thinking of visiting her to their house, pero hello! Hindi naman siya maganda, tsaka baka isipin ‘non crush ko siya lumaki pa ulo niya. Feeling niya naman. Pero honestly, ang boring talaga. And kahit isang araw lang kami nagkasama nung Engot nay un, I’ll admit na napasaya niya talaga ako. Halos mangiyakngiyak na ko sa kakatawa ‘non! Ahaha! Ano na kayang ginagawa nung Engot na yun ngaoyon? San kaya siya nag-aaral? Hindi naman masyadong mataas ang tuition dito sa school namin (Kami may-ari ng school, alam niyo na yung mga ganung bagay.) I guess, affordable naman yun para sa kanya, so bat hindi siya dito nag-enroll?

“Hey..”

“Uy Renz, what’s up?”

Si Renz, ayan, kaibigan ko. Masungit yan. Kailangan ko pa siya ipakilala? Wag na.

“Have you seen Amber?”

“Yung girlfriend mo?”

“Quit it Rain.”

“Oo nah aha! Highblood ka nanaman. Nandun siya sa gate, kausap ata yung ‘lil sis niya,si Rania.”

“Ok, I’ll just check them out.”

“Okay..” sinundan ko ng tingin ang papaalis na si Renz. Hanggang sa..

PANGIT! MAY NALILIGAW NA PANGIT SA SCHOOL NAMIN!

Tumakbo agad ako papalapit, pero nagtago muna ako sa may likod ng puno. Kailangang maconfirm ko na siya yung Engot na pangit! Ahaha!

“Ang laki naman nitong school na to. San ko naman kaya hahanapin si dab-Yanna dito?”

Who’s that dab-Yanna?

Nagpalinga-linga pa siya sa school. Ang laki no Engot? Haha!

Maya-maya pa, may dumaan na batang lalaki na may hawak na cellphone.

“Ah! Ano—excuse me..” tawag niya dun sa bata.

Ano naman kayang gagawin nito?

“Bakit?” nginitian naman siya nung batang lalaki.

“Hehe pasensya ka na ah. Naliligaw kasi ako eh. Ahm, pwede bang makitext sa kaibigan ko? May pinapadala kasi siya sakin eh hindi ko alam kung san kami magkikita.”

Makikitext siya?! Goodness!

“Ah okay lang eto oh—“

“Engot!”

Nanlaki yung mata nila pareho nung nakita nila ako.

“Asungot?”

Lumapit ako sa kanila.

“Ako na bahala sa kanya kilala ko to. Umalis ka na.”

Sabi ko dun sa lalaki.

“Ah Ranier. Sige.”

“Uy salamat ah!”- Engot

Nginitian lang siya ulit at tinanguan.

Nung nakaalis na yung bata.

“Anong ginagawa mo dito Asungot?”

“Alam mo ba kung anong pangalan nitong school na to?” tanong ko

“Asuncion High. Oh ano meron?”

Anong meron?! Nakalimutan niya na ba?

“Anong, anong meron? Asuncion High Hello?”

Asungot and Engot: A small ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon