22
ร่มที่ฉันไม่ได้ต้องการ
Milly's
หลังจากเหตุการณ์วิ่งชนเสาแล้วสลบวันนั้นทำให้ฉันได้รู้ว่า...
เชสเตอร์เป็นคนโกหก
เขาบอกว่าฉันแค่วิ่งชนเสา (ยิ่งพูดยิ่งละอาย) และไปชนแก้วมั่วซั่ว แต่ความจริงคือ...
ฉันไปจีบผู้ชายมั่วซั่วต่างหาก TOT
แถมยังขึ้นไปเต้นรูดเสาด้วย! เพราะหลังจากนั้นก็มีเบอร์แปลกโทรเข้ามาอีกหลายสาย ทั้งผู้ชายที่คิดว่าฉันจีบ และผู้หญิงที่คิดว่าฉันไปอ่อยสามีของพวกหล่อน โทรกลับแค่สิบ ของจริงไม่รู้กี่คน ดีนะที่ฉันไม่เสียสติจนแก้ผ้าเข้าม่านรูดกับคนแปลกหน้า
อ้อ และที่ฉันขึ้นไปเต้นรูดเสา หาได้เซ็กซี่ดึงดูดไม่ เพราะมีคนส่งคลิปมา ฉันไปยืนเต้นติ๊งต๊องเป็นเทเลทับบี้ จนพวกนักเต้นต้องเรียกยามให้มาลากออกไป
ถือเป็นบทเรียนว่าหล่อนคออ่อนมาก เพราะฉะนั้นห้ามดื่มเหล้าอีก T^T (ฟังดูเป็นเรื่องที่บอกตัวเองมาประมาณล้านรอบ)
หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น ฉันก็ไม่เจอเขาอีก
...ทีเจน่ะ
มีสองอย่างเท่านั้นที่ฉันสนใจ คือ หนึ่ง ตั้งใจเรียน ตั้งโฟกัสทั้งหมดไปที่เรื่องเรียนจนจบเทอมมาได้อย่างสวยงาม และสองหลบหน้าทีเจให้เป็นนิสัย ทันทีที่จบคอร์สเรียนปุ๊บ ฉันก็รีบเผ่นออกมาจากที่พัก และย้ายไปพักในร้านที่ฉันทำงานพาร์ทไทม์อยู่แทน กล่าวคือตอนเช้าวันธรรมดา ฉันจะไปทำงานร้านกาแฟ ส่วนตอนเย็น และช่วงวันหยุด ฉันจะไปทำงานร้านหนังสือเล็กๆ ที่ให้ยืมห้องข้างบนเป็นที่นอนได้
ความจริง ฉันว่าไม่ใช่ตัวฉันเองฝ่ายเดียวหรอกที่หลบหน้า เพราะพักหลังมานี้ฉันก็ไม่ค่อยเห็นทีเจเลยเหมือนกัน เขาไม่มากินมื้อเช้าด้วยเหมือนเก่า ไม่มาขอติดรถ ไม่ชวนไปซื้ออาหาร ไม่เหมือนเดิมเลยแม้แต่น้อย นี่ก็ช่วยย้ำให้ฉันเห็น และเข้าใจว่าทีเจไม่ได้ชอบฉัน และเขาค่อนข้างรู้สึกกระอักกระอ่วนพอสมควรกับสถานะของเราจึงหลบหายไป
YOU ARE READING
I fancy this. (TH)
Teen Fictionเรื่องราวของเพื่อนร่วมหอพักสองคน ความรู้สึกจากคนสองคน ผ่านสองมุมมอง