Melez Vampir (Teen Wolf fanfic)

İlk Gün-2

Gözümü açtığım anda kısa sürelik bir şoka uğradım ama sonra yeni bir eve taşınmış olduğumu hatırladım. Buraya hâlâ tam olarak alışamamıştım. Banyoya girip yüzümü yıkadım. Evet... Hâlâ üzerimde şu vampir çekiciliği vardı. Ne kadar yorgun ve bitkin görünsem de hâlâ güzeldim. Vampir kurt adam cadı karışımı bir melez okula gidiyor. "Umarım kimse farketmez." diye düşündüm. 

Annem ve babam her zaman özel olduğumu söylerdi. Genetik olarak bir cadıydım ama karşılaştığım yaratıkların şekillerini alabiliyordum, veya özelliklerini. Veya bazı özellikler ben istemesem de bana geçiyordu. Vampirlik, kurtadamlık... Aslında çok sorun teşkil etmiyordu. Sadece kana susamışlık ve duygu kontrolleri problemliydi. Sinirli veya üzgün olduğumda kontrolümü kaybedip katliam yapabilir, kendime geldiğimde ölü bir kasabayla karşılaşabilirdim. Ama bazı iyi özellikleri de var. Zihin kontrolü gibi. Tek yapmam gereken odaklanıp kurban'ın gözlerinin içine bakmak.

Bavulumu açtım ve en üstteki dar koyu renk kotu beyaz gömleği ve üstüne lacivert süveteri aldım. "İlk gün için yeterli gibi." dedim. Makyaj malzemelerim çantamın en üstündeydi onları kaptığım gibi banyoya gittim. Hazırlanıp mutfağa varmam toplam beş dakika almıştı. "Vampir hızı." diye düşündüm. Uzun zamandır insanlardan avlanmamıştım. Hastanelere bağışlanan kan torbalarından içiyorum. Bir tanesini yanıma alıp arabama bindim.

Kahvaltımı arabada bitirmiştim. Şimdi yapmam gereken Gidip kitaplarımı ve ders programımı almaktı.

Biyoloji... En sevdiğim ders. İnsan vücudu... Tek sorun sınıfın nerede olduğuydu. Dersin başlamasına son beş dakika kalmıştı. Vampir hızımı kullanabilsem sınıfı on kez bulurdum. Ama şu an normal liseli bir kız olmalıyım. NEREDE ŞU KAHROLASI SINIF!?

Derken kitaplarımın hepsi yerdeydi. Ben de öyle. Telaş ve sinirle sınıfı ararken birine çarpmıştım. Kitaplarımı toplamaya çalışıp:

- Çok özür dilerim. Önümü göremedim ve...

-Önemli değil benim hatam. Yardımcı olayım. Bu kadar dikkatini dağıtan ne?

-Biyoloji sınıfı! Ders iki dakika sonra başlıyor ama ben sınıfı bile bulamadım.

-Benim de dersim orada sana eşlik edebilirim. Şey, yani eğer istersen.

-Çok memnun olurum.

-Bu arada adım Stiles.

-Luce. Lucinda Sharlotte Merinda Evans ama kısaca Luce.

-Yani burada yenisin.

-Evet. Daha dün gece taşındım.

-Taşındım derken tek başına mı. Ailen?

-Ailem uzun süre önce vefat etti.(2500 yıl falan önce tabi bunu ona söylemedim)

-Şey ben özür dilerim. Hatırlatmak istememiştim. Aman neyse. İşte sınıf.

Teşekkür edip boş sıralardan birine oturdum. Göz ucuyla Stiles'a baktım. Biriyle konuşuyordu. Şirindi. Ama simdi dersi dinlemem... Kurt adam kokusu bu. Çok yakında hatta belki birkaç sıra yakında. Stiles'ın yaninda oturan şu çocuk. Kurt adam? Bir şey konuşuyorlar. Benim hakkımda? Sanırım vampir kulaklarımı kullanmam gerekecek.

Kurt adam:

*O kim? Hani sınıfa beraber girdiğiniz kız.

*O? Luce. Buraya yeni taşınmış. Ailesi vefat etmiş.

*Sanki onda bir şeyler var gibi geliyor.

Tam o anda öğretmen cetveli masama indirdi.

-Bak bak yeni biri gelmiş. (listesini biraz karıştırdıktan sonra) Lucinda Sharlotte Merinda Evans.

-Luce. Sadece Luce.

-İyi. Luce. Sınıfıma hoşgeldin. Söyle bakalım 665856 nın kare kökü.

-816. Ama bunun biyolojiyle ne alakası var anlamadım.

-351649 un kare kökü

-593

-21316 nın kare kökü

-146

-" Afferin"...bana 'gıcık yeni kız' der gibi sıkıntılı bir bakış attı... "Şimdi derse devam edelim."

Yaptığım şeyin ne denli tuhaf olduğunu yeni anlamıştım. Herkes bana bakıyordu. Dersin devamı da sıkıcı bir şekilde geçti. Teneffüs zili çaldığı anda soruların geleceğini bildiğim için hemen oradan tüydüm. Sıradaki ders kimyaydı. Yaşasın! Kokusundan bulabilirim. Veee buldum iki koridor sonra sağdaki ikinci kapı. Değişik bir özelliğim de kokusunu aldığım şeyin yerini ve mesafesini hesaplayabilmem. Matematiksel zekâ sanırım.

Biyoloji, kimya, İngilizce, trigonometri... Kısacası isminin nasıl söylendiğini bile unuttuğum derslere girdim. Çok uzun zamandır okula gitmemiştim. Günün devamı da aynı şekilde ilerledi. Ve işte çıkış zili. Upuzun hayatıma bir gün daha eklendi. 2563 yıl 6 ay 13 gün. Artık okulun bahçesindeydim. Arabamin yanında. Vee evet. Stiles bu tarafa doğru geliyor ve yanında kurt çocuk. Ama benim asıl korktuğum şey sorular değil, Scott'ın kahvaltımın kokusunu almasıydı. Ama sanırım çoktan geç kalmıştım. Scott sabah kahvaltımın kokusunu almıştı bile. Stiles:

-Derste nasıl o kadar hızlı cevap verebildin?

-Matematiğim iyidir.

Duruşumdan veya her zaman istediğim şeyin olması ile ilgili şeyden olsa gerek:

-Acelen var gibi biz seni tutmayalım.

-Teşekkür ederim. Biraz acelem var.

-Bu arada ben Scott.

-Luce. Tanıştığıma memnun oldum.

-Ben de.