Melez Vampir (Teen Wolf fanfic)

Yeni İş-17

Koyduğum sınır hemen oldu ben de yalan olmasın, dediğimi yapıyım diye size uzun, güzel bi bölüm yazdım. Depresyon da iki günlük önemsiz bişeymiş zaten. geçti bitti. Medyaya yeni karakterimiz Emily'i koydum. (Iga Wysocka) Luce'nin yeni iş arkadaşı.

Aldığım yorumlarda Ege'yi sevmediğiniz yazıyor:( Ben kendisini çok severek yazmıştım ama... Neden Luce Stiles'ı bu kadar çabuk unuttu, ona aşık değil miydi? Tarzı yorumlar yaygın. Öncelikle Stiles'ı unutmadı. Şu dünyada En çok değer verdiği üç insanı önünde görünce HER ŞEYİ unuttu. Stiles'dan tut Scott'a kadar. Ama bu aralar kendini toplayacak.

Ege'yi eve getirip Scott'a abimler hakkındaki gerçekleri anlatmış, şu anda Scott'la temiz hava almak için dışarı çımıştık. Verandada bahçe koltuğunda yan yana oturmuştuk. Bense formalite gereği üzerime bir battaniye çekmiştim. Ki şu an sadece iç çamaşırlarımla bile donmadan bahçedeki karlarla oynayabilirdim.

-Luce. Stiles'ın Ege'ye neden bunu yaptığını hiç düşündün mü?

-Evet. Ama bi sonuca varamadım.

-Sanırım planımız sonunda işe yaradı. Stiles seni kıskandı.

-N-ne? Sen ciddi misin?

Scott'ın söylediği şey beni her şeyden soyutlayıp sadece bunu düşünmeye itmişti. Ben Stiles'ı seviyordum ve onu kıskandırarak beni sevmesini sağlayacaktım. Planım buydu. Ama abimlerin gelmesıyle her şeyi unutmuştum. Sanki şu birkaç gündür olanlar teker teker beynime işliyor gibiydi. Ege Stiles'ın karşısına boxerla çıkmıştı. Bense havluyla. Oluşturduğumuz görüntü pek iç açıcı değildi. Geldikleri ilk gün ise Stiles'ın karşısında Ege'yle öpüşmüştüm. Hiçbirşeyin farkında değildim. Ve yarın büyük gündü. Balo... Stiles'ın bir sözü vardı bana. Ya düzgün davet edecekti beni baloya ya da ben başkasıyla gidecektim. Bir başka görüntü geçti gözümün önünden. Biz Ege'yle sevgiliydik. Güya...

Okula gidince herşeyi ama herşeyi halledicektim. Ege'yle sevgili olmadığımızı söyleyecek, Stiles'la arayı düzeltecektim. Ama şimdi yapmam gereken şey işe gitmekti.

-Luce... Luce?... Luce!!!

-He? E-efendim nooldu?

-Hadi işe diyorum. Gitmemiz lazım.

Ne kadar o gün sadece paçayı sıyırmak için kullanmış olsam da iş bahanesini, çalışıyordum. Şu 2563 yılda sadece lisede kalmamıştım tabi ki. Bir ara tıp okumuş, doktor olmuştum. Luce, vampir, kan içen Luce kanla uğraşan bir meslekte. Deaton'ın yanında ise hayvanlara yemlerini veriyor, eğer hasta bir hayvan gelirse onlara bakıyordum. Ama bazen-ben depresif veya üzgün olursam- hayvanlar da hırçınlaşıyordu. Ama herkesin sandığı gibi kediler bana saldırmıyordu. Lütfen... Onu Scott'a yapıyorlar. Benim hayvanlarla aram iyidir.

Ben kendi kendime konuşurken Scott tepkisizliğimden sıkılmış olmalı ki beni sırtına alıp motosiklete doğru ilerledi.

-Heey! Niye herkes beni bu şekilde taşıyo? Veya şöyle sorayım. Niye herkes beni taşıyo??

-Kendi kendine konuşmanı bekleyemeyiz de ondan cadıcım.

Göremeyeceğini biliyor olsam da dil çıkardım ve beni motora taşımasına izin vererek bekledim.

********

-Luce! Birisi bi sokak köpeğine arabayla çarpmış. Durumu baya kötü. Deaton anca senin elinden sağ çıkar dedi.

-Tamam sen köpeği getir. Ben malzemeleri hazırlayaım.

İğne, İplik... Bu kadar malzeme. Hayvanlara müdahale etmenin en zor yanlarından biri de bir türlü durmamaları. Sakin kalamıyorlar. Onları anında bayıltmak için gücümü kullanmam gerekiyor. Yaralar derinse iyileştirme gücümle alt katmanı iyileştiriyorum. Dışarıdan mucizevi bir sonuç görünmüyor ama aslında sadece ufak bir kesik gibi kalıyor yara.