TGK 2: Sealed With A Kiss [Complete]

Chapter 23: "This feels right."

Chapter 23

"Hep, hep! Lilinawin ko lang yung pagkakaintindi ko sa sinabi mo ha, nagkakagusto ka na kay Papa K?" Napatingin ako ulit sa may kwarto ni Kyle. Kahit pa alam ko namang hindi pa siya umuuwi mula kahapon, hindi ko pa rin maiwasang kabahan na baka mamaya, somehow, marinig niya yung mga sinasabi ni Tanya.

Tumango ako.

"Ang hirap ng lagay mo, girl. Aba, kung ako lang ah, ewan ko. Parang ang hirap mamili kung mas gusto ko ba ay nagsusungit na lang sa'kin si Papa Kyle at dinededma yung beauty ko or yung katulad niyo na chummy chummy kami kaso bawal namang mainlababo sa kanya. I mean, teeeh, feslak at boses palang nung taong 'yun, nakakainlove na at kung kasing sweet siya tulad ng sinasabi mo, ay nako. Ang hirap iwasang sunggaban nun ha! Tapos ineexpect niya, BFFs lang ang drama niyo? Nakakaloka." 

I sighed. "That's the point. Kaya nga ako nahihirapan."

"Pero alam mo, ikaw, hindi ka talaga marunong!" Binato ako ng unan ni Tanya.

"What? Ano na namang ginawa ko?"

"Hindi mo ba nakuha yung announcement? Ang unang mahulog, talo. Bakit nauna ka na namang nafall, girl?!"

"Eh anong magagawa ko, nandito na eh. Hindi ko na to mapipigilan."

"Exactly! Ikaw yung talo! Di mo ba alam, sa laro ng loveeee, ang unang mahulog, siya yung kawawa. Siya yung mas masasaktan. At sa inyo ni Papa Kyle, ikaw ang talo!"

"Laro? Bakit may laro?"

"Masyado ka kasing seryoso! Kita mo, sa inyo nung hinayupak na Andrew na yun, ikaw lang pala yung nagseseryoso sa relationship niyo. Niloko ka tuloy nung dimuho na yun!" 

Masamang hindi magseryoso pagdating sa mga taong nagugustuhan ko, sa mga taong mahal ko? Hindi ako naniniwala sa mga relationships na trip trip lang. Para sa'kin, kung papasok ka sa isang relationship na short-term lang ang ineexpect mo, nagsasayang ka lang ng oras. Hindi ba't ang point ng relationships ay para mahanap mo yung taong mapapangasawa at makakasama mo habang buhay? Kaya hindi ko naiintindihan yung mga taong laro-laro lang ang tingin sa mga relationsips.

"Hindi naman ako magagawang lokohin at itake advantage ng ganun ni Kyle."

"Pero nasasaktan ka pa rin, bestfriend." 

* * *

 (Cedric's POV) 

May coding na pinapagawa yung prof namin pero lintek lang, hindi ako makapagconcentrate at wala akong magawa.

Habang lumalakad lakad siya sa palibot ng room para tulungan sa codes yung mga kaklase ko, hindi na maalis sa kanya yung tingin at atensyon ko.

What the hell is wrong with me? Galit ako sa babaeng 'yan! She fucking broke my heart ng wala man lang explanation. Tapos anong ginagawa ko? Ninananakawan siya ng tingin?