Just Knock (Complete & Published)

Here Without You

MULA sa pagkakahiga ay napabangong bigla si Raffy nang maulinigan ang mahinang pagkatok mula sa pintuan. Nakangiti niya iyong binuksan. Ngunit mabilis ring nawala nang ang mabungaran ay hindi ang babaeng inaakala niyang kumakatok.

"S-sir," tawag ng staff na lalaki sa natutulalang si Raffy.

"Yes?" walang ganang tanong niya.

"Sir, nagpatawag daw po kayo ng tao para sa cleaning?"

"O-oo nga pala. Dati bang gawi?"

"Yes, sir. At depende po sa inyo. Puwede po kayong magpa-schedule."

"S-sige. Magre-request na lang ako sa baba mamaya."

"Okay, Sir, kung wala na po kayong kailangan aalis na po ako.

"A, sandali. May itatanong lang sana ako."

"Ano po 'yun?"

"Um... 'y-yung babaeng nakatira d'yan?" Tinuro niya ang katapat na kwarto. "Nasaan na s'ya? Para kasing wala ng nakatira. Alam mo ba kung nasaan siya?"

"Ah, si Ms. Kendra?" balik na tanong nito.

"Kendra?"

"Opo. Si Ms. Kendra po. E ang huling balita ko lang po ay uuwi na siya ng Cebu."

"Cebu?"

"Opo. Actually po noon pa siya dapat na umalis. Ang kuwento niya ay hinintay niya lang po 'yong gagamitin niyang pera pauwi. Bakit Sir, m-may atraso po ba siya sa inyo o utang?"

"Ah, hindi-- hindi wala. Wala naman. Naitanong ko lang. 'Yun lang naman... sige. Salamat." Pero hindi pa rin siya mapakali kaya ang tatalikod na sanang staff ay muli niyang tinawag.

"Sandali... p'wede bang isang favor pa?"

"Ano po 'yun?"

"Puwede ko bang makita ang silid niya? 'Yun ay kung puwede lang naman."

"O-sige po. Tara po."

Habang naglalakad ay inilalabas na ng staff ang susi ng dating kwarto ng dalaga.

"WALA po siyang iniwang bakas, Sir. Tanging itong component lang. Nabili niya ito ng mura sa kasamahan ko e siguro hindi niya alam kung paanong dalhin ang laki-laki kasi kaya iniwan n'ya na lang." Nagpapaliwanag ang staff habang siya naman ay busy na umiikot.

Bumalik sa ala-ala niya ang ilang beses na pagbalik-balik niya sa lugar. Pinagmasdan niya ang lababo at kung paanong sungitan niya noon ang tinuring niyang bata na Kendea pala ang pangalan. At ang ilaw.

Tumingala siya at bahagyang napangiti.

Huli niyang pinuntahan ang component. May kalakihan ito at kabigatan.

Hindi pa sigurado si Raffy sa nararamdaman ngunit isa lang ang alam niya. Nami-miss niya ang dalaga.

Hinawakan ang component na siyang unang naging daan para katukin niya ang silid na ito isang gabi. Unang beses na nasilayan niya ang maganda nitong mukha.

Tila may manipis na manipis na bagay na tumusok sa dibdib niya. Manipis man pero sapat na upang maramdaman niya.

Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Hindi niya naisip na isang araw ay maaaring mawala ang dalaga. Nanghihinayang lang siya sa mga pagkakataong pinalagpas niya upang makilala ito nang lubusan na ni pangalan ay hindi niya alam.

"Siya nga pala, Sir, hindi po ba't magkakilala kayo? Minsan kasi nakita namin kayo sa elevator na magkasama. Ang kulit ng babaeng 'yun ano, Sir? Pero napansin naming parang hindi kayo magkasundo. 'Yun-- 'yun lang naman po ang napansin namin." Biglag tumikom ang bibig nito nang lingunin n'ya. Napansin nito sigurong nagiging matabil na ang dila nito.