TH ~ 20

23 0 0
                                    

"Hello Dadsky!" Magiliw na bati ng dalaga sa kaharap niyang binata.  Y(^_^)Y

"Anong Dadsky ka diyan? tingnan mo nga yung itsura mo sa itsura ko. Baka dapat ikaw ang tawagin kong nanay?!" Depensa naman ng binata. -_-!

"Hello?! sino ba ang gumawa sa akin?" Tanong ng dalaga habang inila-lagay ang dala niyang school sa ibabaw ng kalapit na lamesa.

"Ako! pero hindi ibig-sabihin nun ay tatawagin mo na ako ng Dadsky at isa pa, mag-kasing edad lang kaya tayo." Taas nuong tugon ng binata. Tama naman siya diba? porket ba siya ang lumikha sa dalaga ay tatawagin na siya nitong Dadsky? diba niya alam na baduy yun?

( ̄ε(# ̄)︴

"Psh. Ikaw kasing idad ko? if i know kung anu-ano ng chemicals ang pinag-halo-halo at ininum mo para lang mapanatili kang ganiyan. I mean yung itsura mo parang bata." Sabi pa ng dalaga. Para bang kahit maliliit na butas sa balat ng binata ay nasuri na niya kaya nasabi niya ang mga ito.

"Anong mga chemicals na ininum ko? wala akong mga kemikal na ininum para lang manatiling bata ang itsura ko. Simula nung umalirg ako sa ikatlong dimensyon kung saan ako nabibilang ay nahinto na aking pagtanda at habang buhay na mananatiling bata." Depensa naman ng binata. Napa-taas naman ng kanang kilay ang dalaga matapos niyang marinig ang mga sinabi ng binata.

"So ibig mong sabihin ay imortal ka?" Tanong ng dalaga. Base kasi sa pagka-ka-intindi niya sa mga sinabi ng binata ay parang gusto nitong ipahiwatig na wala siyang kamatayan.

"Hindi ko sinabi yan!" Wika naman ng binata. "Teka maiba tayo, kumusta na yung pinapagawa ko sayo? meron na bang progress ang mga plano natin?" Dugtong pang tanong ng binata. Gusto na talaga kasi niyang maisakatuparan ang mga plano niyang matagaka ng pinapangarap na matupad.

"Tss exited much? diyos ko naman! kapapasok ko lang sa Adam North tapos itatanong mo agad sa akin kung may progress na ba? hello! High Rank Modified Wattz po ako at hindi robot." Sarkastikong sabi ng dalaga. Sitting pretto siya ngayon sa isa sa mga upuan katabi ng binta at ng kaniyang bag.

"Wala akong pakialam. Basta ang gusto ko sa lalong madaling panahon ay mapasakin na siya." Sabi ng binata ng binata na diretsong nakatingin sa dalaga.

"Hala iyo agad? parang andali nun ah! merong dalawang bakod na laging naka-dikit tapos meron pang mga poste kasama yung mga alipores nila tapos agad-agad na mapapasayo? joke ba yun?" Naka-ismid na sabi naman ng dalaga. Sa totoo lang hindi nga niya alam ang magiging unang hakbang para lang mapalapit at makupga ang loob ng target nila tapos itong boss niya napaka-demanding pa. Kaya ayun torta ang utak niya kaka-isip kung anong galaw ang gagawin niwna para mapabilis ang lahat.

"Basta gawin mo ang lahat para lang mapadali ang takbo ng mga plano natin. Kung kailangan mong manakit o kahit pumatay ka pa ng nga taong makakasagabal sa mga hangarin natin ay gawin mo. Tandaan mo, hindi kita nilikha para magli-waliw at mag-lamyerda habang naki-ki-halobilo sa mga nilalang ng mundong ito. Ginawa kita upang makatulong sa pag-papabilis na maisakatuparan ang mga plano ko. Kuha mo?" Halos pasigaw ng sabi ng binata. Ayaw sana niyang ipikita sa dalaga ang ang isang siya. Yung ganito niyang ugali pero wala siyang magagawa. Dahil mismong ang dalaga na ang humihinghi nito dahil sa sobrang pagpapainit ng ulo niya. Ayaw pa naman niya sa lahat ay yung ginagawang laro at biro ang mga ganito kasiryosong bagay. Para kasi sa kaniya higit pa sa pagabot sa rurok ng tagumpay ang pakiramdam na makasamang muli ang kaisa-isa niyang minahal, at iyon ang matagal na niyang pinagarap.

"O-okay gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para mapabilis ang mga plano at makasama mo na siya agad." Medyo nauutal na sabi ng dalaga dahil sa takot. Ngayon lang kasi niya nakita na magalit ang boss niya sa kaniya kaya ganun nalang ang gulat niya at the same time takot.

TEENAGE HERO |ON GOING|Where stories live. Discover now