Psycho's Love Interest ✔

Chapter 18

Tama nga ang desisyon ni Richelle na bumili ng tatlong klase ng inumin para kay Shane. Bukod sa naubos ang mga ito, kinulang pa nga ang binata.

Ngunit sa kabila ng pagsi-celebrate ni Shane dahil nagawa niyang ang challenge na 300 points sa basketball, hindi naman maikubli ni Richelle ang pagkabagabag. “Shane, bakit sa tingin mo lagi nila tayong napagkakamalan?”

Panandaliang nalipat ang atensyon ni Shane kay Richelle ngunit ‘di nito inaalis ang paningin sa kalsada habang nagda-drive. “Napagkakamalan na ano?”

“Na couple. Na girlfriend mo tapos ikaw naman boyfriend ko. Bakit yun ang tingin nila saatin? Sadyang mapagbigay-malisya ba lahat ng mga tao?”

Napakibit-balikat ang binata, “Malay ko rin.”

“May mga ginagawa ba tayo na gawain ng mga couple kaya yun na rin yung tingin nila saatin?”

“Hatid-sundo kita palagi, sabay tayo kung mag-lunch at palagi nila tayong nakikita na magkasama—na sweet?”

“Natural lang naman yun sa mag-bestfriend, diba?”

“Pero gawain rin kasi yun ng mag-syota.” Paliwanag ni Shane. “Ewan ko na lang kapag nalaman pa nila na nagsasama tayo sa iisang apartment.”

Napatanaw na lamang sa labas ng bintana si Richelle habang patuloy pa rin sa pag-andar ang sasakyan. Isinandal niya ang ulo sa inuupuan at saka napabuntong-hininga. “Paano kaya natin ipapaliwanag sa kanila?”

“Ipapaliwanag? Bakit pa? They are not worth our time, Iche. Pabayaan mo na lang sila.”

Tinignan ni Richelle si Shane ngunit sa repleksyon lang ng salamin. Kahit ‘di niya sinasadya, hindi niya rin mapigilan na makaramdam ng pagkailang sa kaibigan. Hindi niya ito matignan ng direcho sa mga mata, lalo pa sa tuwing naaalala niya ang sinabi ni Zenn.

“You love Shane because he’s your bestfriend. But he loves you not just a friend. He’s in love with you.”

Hanggang ngayon ay hirap pa rin iyong paniwalaan ni Richelle. Tulad ng palagi niyang sinasabi, parang kuya na niya talaga si Shane. Sabay sila halos pinalaki ng mga magulang nila at bukod sa pagiging mag-best friend, protector pa niya ito. Inosente at totoo ang kanilang pagkakaibigan kaya hindi niya matanggap yung mga taong nagbibigay ng ibang kulay sa relasyon nila.

Nakarating na sila sa tapat ng Pleynas building nila. Tulad ng nakagawian, naunang bumaba si Richelle sa sasakyan at hinihintay na makababa si Shane upang sabay silang umakyat papunta sa apartment nila.

Ngunit kapapatay pa nga lang ni Shane sa makina ng sasakyan at hindi pa nga nakakababa, biglang nag-ring ang phone nito. “Hello? Who’s this?” Narinig ng binata ang boses ng nasa kabilang linya at nagbago bigla ang timpla ng mukha nito. “You…? How did you know my number?”