Chapter 19

45.2K 724 89
                                    




Galit. Pighati. Wasak na tiwala ang nakikita ko sa kanyang lumuluhang mga mata. Samantalang ako naman, takot at kaba ang lagi kong nararamdaman isama mo na ang sakit. Sakit sa puso na siya lamang ang nakapagbigay sa akin.

"Shaya... why are you doing this to me?" Tanong niya sa akin na nagpaluha sa aking mga mata. Hindi na ako nagatubilang sumagot pa dahil alam ko namang hindi rin siya makikinig.

Kasalukuyan siyang nakaupo sa may sahig habang nakasandal sa isa sa mga drawer. Nakahawak ang kanyang mga kamay sa kanyang ulo at alam ko na umiiyak siya. Hindi ko maipaliwanag ang aking nararamdaman. Gusto ko siyang lapitan at yakapin upang mapatahan pero sa tuwing lalapit ako sa kanya. Doon niya ako nagagawang saktan. Sa katunayan, kakatapos lang niyang gamitin ang aking katawan kasabay ng mabigay niyang kamay. Ilang sampal at sabunot ang natanggap ko sa kanya bago tuluyan niya akong tigilan.

At eto naman ako nasa dulo ng kama habang takot na takot sa kanya. Wala akong ibang ginawa kung hindi ang umiyak. Dahil nasasaktan na talaga ako. Bakit hindi mo ako kayang pagkatiwalaan, James?

"Fuck. Mababaliw na ako kakaisip kung bakit!" Sigaw nito na mas lalong nagpatakot sa akin. Napayakap nalang ako sa aking mga legs dahil sa takot.

"James... makinig k-ka sa akin." Anya ko rito at bahagyang lalapit sa kanya ng magsalita ulit 'to.

"Binigay ko ang lahat sayo tapos ganto ang igaganti mo? Puta, Shaya!"

"Pakinggan mo muna ako James. Ikukwento ko sayo ang lahat." Umiiyak kong saad sa kanya. Pero imbis na makinig sa akin ito. Tumayo ito sa kanyang pwesto at tumungo sa pintuan palabas ng aming kwarto.

"You'll stuck here forever. Subukan mong lumabas and i'll kill you." Banta niya, At tuluyan na nga akong magisa dito sa aming kwarto.

Nang makalabas na siya nang tuluyan pinilit kong pumunta sa may banyo kahit namimilipit sa sakit ang aking katawan. Iika-ikaw akong naglakad papasok sa banyo. At nang makapasok ako roon, naisipan kong maghugas ng kamay kahit na alam kong baboy na baboy na itong katawan ko.

Napatigil ako sa paghuhugas nang makita ko ang repleksyon ng aking mukha. Ang dami kong pasa sabayan mo pa ng mga naghihilom na sugat sa aking labi pati narin sa aking braso na nakuha ko sa malakas na pagbabalibag sa akin ni James. Ilang weeks na ba akong nandito? 3 weeks? 4 weeks? Hindi ko na mabilang dahil bangungot ang nararanasan ko rito.

Walang araw na hindi binababoy ni James ang pagkatao ko samahan mo pa ang pagdurog sa aking puso. Hindi niya ako kayang pakinggan, sa tuwing magpapaliwanag ako, iiwan niya ako o di kaya sasaktan niya ako. Sinabi ko nang muntikan na ako magahasa pero masasakit ma salita ang aking natanggap. Kung maliitin niya ako akala mo hindi kami nagsama ng matagal. Minsan pa nga ay sinusumbatan niya ako. Yung James na nakilala ko dati ay malayong-malayo sa James na nakakasama ko ngayon.

Napagdesisyunan kong maligo kahit na man lang sa ganitong paraan luminis ako. Wala na akong maharap na mukha dahil sa pinaggagawa sa akin ng mapaglarong tadhana. Habang ako ay naliligo ay ang mga alaala ng aming nakaraan ni James. Yung panahong masaya ako, masaya siya. Walang problema. Sana bumalik na lang ako doon.

"Umiiyak na pala ako." Natatawa kong anya sa aking sarili. Ano ba yan, araw-araw nalang ako umiiyak. Wala na bang katapusan ang paiyak ko? Kulang nalang ata na umiyak ako ng dugo para maniwala sa akin si James.

Matapos akong maligo, nagbihis ako ng damit at naisipang humiga sa may kama. Hindi rin naman ako makakalabas dahil nalock na ang pintuan ng kwarto namin. Para akong bilanggo dito, bawal lumabas dahil nakakulong ako dito. Bawal ang cellphone or kahit anong gadgets basta lahat bawal. Mabuti na nga lang at may TV rito sa may kwarto namin kaya nakakanood pa ako.

Sa sobrang pagod at maga kong mata doon ko naramdaman ang pagod. Kaya naman nagsimula nang pumikit ang mga pagod kong mga mata at nagbabasakaling paggising ko ay okay na ang lahat o kahit sa panaginip lang ay okay kami.

James Point of View

I entered my room as I see her sleeping peacefully. I walked to her see her exact face. Umupo ako sa kanyang tabi at hinawakan ko ang kanyang mukha. Doon ko napansin na napa-sobra ang pananakit ko sa kanya dahil sa bagong pasa nanaman ang nakita ko sa kanyang mukha. Bigla ako nakaramdam ng awa.

"I am sorry, Shaya..." naiiyak kong anya sa kanya pero FUCK! Sa tuwing lalapit at titignan ko siya ay ang litrato ng lalaki at niya ang naaalala ko.

Hindi ko magawang pakinggan siya dahil wala na. Wala nang tiwala sa akin. Wasak na wasak na. Mababaliw na ako kakaisip pero hindi ko na talaga magawang pagkatiwalaan siya. Mahal na mahal kita, Shaya. Handa akong isugal ang buhay ko para sayo. But why are you doing this to me?

You want me to listen to you, but whenever I listened to you is the feeling of pain. I can't believe you can do this to me. Nagmahal lang naman ako bakit ganito pa ang isusukli mo sa akin. Papaano ko ba nalaman? I will tell you.

***Flashback***

I am at the locker room at school, habang ako kay nagbibihis para sa paguwi ko sa aming Unit ni Shaya. Hindi mawala ang malaking ngiti sa aking mukha sa tuwing naaalala ko si Shaya. I am so excited to kiss her and to hug her. I want to go home so badly. Napailing naman ako ng maalala kong parang tanga ako rito sa may locker room na pangiti-ngiti.

"James." Someone called me. I looked back para tignan kung sino iyun and I saw Cherry. I want so badly to hurt her after what she did to Shaya. How dare her to come here. At talagang naisipan pa niyang magpakita sa akin ah? I think I need to give this fucking bitch a lesson.

"What?!" I asked with the irritated tone. But she just smiled at me like something good news happened.

Lumapit ito sa akin at hinawakan ang aking balikat na agad ko naman hinawi.

"I will tell you something really IMPORTANT, but I am afraid that you will hurt me after I let you see this." She teasingly said. And what the fuck is she talking about?

"I don't want to waste my time." I said at kinuha ang aking bag at akmang aalis na sana ng magsalita ulit siya.

"Oh well, okay. Hindi ko naman kasalanan kung si Shaya at ang lalaki niya ito." Para akong napako sa aking kinatatayuan nang marinig ko ang pangalan ni Shaya. Kaya naman lumapit ako sa kanya and I pushed her to trapped her. Galit na galit akong nakatingin sa kanya.

"What the fuck are you talking about?" Tanong ko rito habang galit na galit sa kanya.

Gumuho ang aking mundo sa aking nakita. I don't know but after I saw the picture in her camera I just throw it dahilan para masira iyun.

"Hey! What did you do that?" Galit na anya ni Cherry. But I am more mad! How come shaya you do this? I am so stupid for trusting you!

***end of flashback***

Whoever that guy is, I will kill him! Sabihin niyo nang masama at demonyo ako pero I swear to God that once I found out who was that guy is, he will face the demon on me. Makakasiguro siya na kahit nasa balat ng lupa siya ay ang sakit ng impyerno ang mararanasan niya.

SHAYA: My Possessive Boyfriend (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon