Chapter 22 - Death

3.3K 61 0
                                    

Jai's POV

I WINCE while opening my eyes. Ang bigat ng pakiramdam ko, literally. Hindi ako makagalaw dahil sa pagkamanhid na nararamdaman ng buo kong katawan. I curse as I remembered something. Sh.t, my baby!

I looked at my womb. Ilang segundo pa ata ang nagdaan para magawa ko 'yon. I can't feel my body moving, it was so slow.

My eyes became watery, I don't know if it is because of my situation now or because of feeling relieve. There's no blood at my legs, so my baby is still safe. But h.ck, I'm afraid and I know that this time, my bravery wouldn't be back as easily as I wanted.

Pinilit kong kumurap pero kahit 'yon ay napakahirap ding gawin. Ano bang tinurok sa 'kin kanina? A cement? D.mn.

I inhaled, wanting some air to fulfill me. I'm feeling weak, really really weak. Napalunok ako pero napangiwi lang ako sa sakit na dulot non. My throat becomes dry. What the f.ck, what Amixel did to me?

Kahit ang luha ko ay hindi ko na din maramdaman. I want water. I need to drink. My baby might be in danger if I'll stay like this for too long.

D.mn Drake! Bakit ba kasi hindi siya dumating? I won't be here if he just came! But at least, he can possibly save me, right? I want to think positive but it is just really hard to do this time. I just want to cry until I lost my breath but I know that's no sense. Kailangan kong maging matatag para sa anak ko.

A tear finally escape my eyes. Nagpakawala ako ng malalim na paghinga at pinakiramdaman ang unti-unting pagbabalik ng lakas ko. I could still feel the heaviness but I'm feeling better compare to the minutes earlier. Huminga ako nang malalim paulit-ulit at napapikit na lang. I could feel feel the roughness of my throat, I badly need a water to drink.

Sinubukan kong galawin ang paa't kamay ko pero nakalikha lang ng ingay ang upuan na kinauupuan ko. I tsk as I realized that a rope was tying me tightly. Thank God at hindi nila naisipang patayin ako sa pamamagitan nito.

I inhaled and exhaled once again. I need air. A fresh air. Hindi yung amoy alikabok galing sa pesteng garahe na 'to.

I looked around. Hindi ko alam pero napangisi ako nang mapansin ang mga lalaking malalaki pala talaga ang pangangatawan. They looked creepy because of their tattoos and earings everywhere. I'm wondering where Amixel got them.

Mukhang hindi nga babalik ang tapang ko, pero sapat na ang galit na namumuo sa loob ko para gustuhin kong makalabas dito.

"Kalbo!" tawag ko sa malaking lalaking pinakamalapit sa 'kin. Gusto kong matawa nang lumingon siya sa 'kin at sinamaan ako ng tingin.

I would be afraid if his stare is really scary, but I think the other way. Mukhang mataray na librarian lang ang tingin niya e, tsk.

I like the way on how I'm thinking now. Anger changes me in a f.cking nice way.

"Anong sabi mo?"

Lumapit siya sa 'kin at marahas na hinawakan ang panga ko. Napangiwi ako pero hindi pinahalata 'yon. I'm angry, I must be angry.

Mapwersa akong lumingon sa kaliwa para mabitawan niya ang panga ko. I laughed with the creepiest way that I can. Masama ko siyang tinignan pabalik na bahagya niyang ikinaatras. Woa, so my first deadly stare is effective.

"Bingi ka ba? Sabi ko kalbo—"

He slapped me, hard. A tear easily formed at the corner of my eyes, f.ck it, ang hapdi.

Ibinalik ko ang tingin ko sa kanya at mabagal na ngumuya, stretching my cheeks without touching it. It's really itchy to the point that I could feel a blood coming out from from my skin. Napatingin ako sa daliri niya. That d.mn ring at his finger surely made this scar at my face.

My Boss' Fling and First Love (On Edit)Where stories live. Discover now