DARK ||Universe of Four Gods Series|| Book 4 (Soon to be Published)

🎗Chapter 42🎗

Snow's POV

Sa totoo lang, parang pinagsisisihan ko na ang ginagawa ko, yung pagselosin si Yuan. Unang una, nakawasak lang naman siya ng mesa. Pangalawa, napapaisip ako sa sinabi ni Carlisle na baka may mangyari sa kanya at magiging kasalanan ko pa dahil ako yung namilit. Pangatlo, natatakot akong magsakarili kami! Pero jusko po, nasa iisang kuwarto lang kami! Hindi ko alam kahit wala pa man nangyayari ay natatakot na ako ng sobra!

Ni hindi nga ako makapagconcentrate sa pag-aaral kanina dahil yung mga nangyari ang inisip ko. Hindi naman magiging ganun ang reaksyon ni Yuan kung wala lang yun di ba? So ibig sabihin ay kilala niya ako? Hindi naman kasi ako naniniwala sa love at first sight, malamang crush in three seconds naniniwala pa ako at nililigalig din ako sa mga sinabi nina Luna tungkol sa pagbabago ni Yuan. Its freaking connected!

Ngayon nga ay nakasalampak sa tenga ko ang earphone at nagbabasa na lang ako. Ayokong mapansin ang pagdating ni Yuan dahil natatakot ako 😖. Binabasa ko na lang yung history ng Pandora since hindi ko na kailangan aralin ang iba pa.

I flinched when someone grabbed my earphone kaya napatingin kaagad ako kung sino man yun. Parang binundol naman ang puso ko ng makita ko ang asul na mga mata niya. They are deep and punishing na feeling ko ay hahatulan ako nito bigla ng kamatayan. Ni hindi ko nga alam kung anong sasabihin ko, kung ngingiti ba ako o hindi, pero pilit kong nilakasan ang loob ko kahit yung totoo eh😱 ganitong ganito na ang itsura sa kaloob-looban ko.

"W-what?" Fuck! I just stuttered right? I tried so much not to but it is way too hard because he is way too scary!

"You and that guy huh?" Matigas na tanong nito sa akin but it sounded like more as confirmation.

Di ko naman mapigilan ang pagtaas ng aking kilay, wala man lang pasakalye ang lalaking ito, direct to the point kaagad.

"And?" Tanong ko pa. I am trying to sound like it is none of your business tone at natuwa naman ako dahil nagawa ko yun.

"How did you know him? And he what? Courting you? You've been what, not even a week here in the Academy and now you are having a suitor that you even don't know." Pabagsak na saad nito sa akin. Halatang halata naman na hindi niya gusto ang nangyayari kitang kita ko amg pagpipigil niyang bulyawan ako.

Kumunot naman ang noo ko dahil sa mga sinabi niya. His words doesn't make any sense to me at all. "I know him enough to let him court. He is a good guy and-"

"So if a good guy comes to you, you will entertain it? Is that how you do? Is that the real you?" Asik na tanong nito sa akin na hindi na napigilan na umalpas ang galit nito.

Uminit naman ang ulo ko dahil iniinsulto na nito ang pagkatao ko.

"Hell yes! And what is it to you if some guy is courting me? As far as I remember, you are not my father or a relative to be nosy with my life. You have no right to question what I am doing, you are just a prince and you don't own my life." Galit na saad ko rito. Nakakabanas eh. Hindi naman kailangan niyang sabihin yun. Pwede naman derechahin na niya ako, pwede naman niyang sabihin na wag akong magpaligaw kay Carlisle, hindi itong ganito na mang-iinsulto muna siya at ang daming sinasabi.

"Make that guy stop from courting you." Malamig na saad nito sa akin at ramdam ko na nabigla ito sa aking mga sinabi.

Natawa naman ako bigla sa sinabi niya. "And why would I do that?"

"Cause I told you so." Sagot pa nito sa akin na hindi man lang nag-abala g magpaliwanag.

Napakunot naman ang noo ko rito. "No, I will not just because you say so."

"You will and I will make you." Saad nito at biglang umalis na lang ito sa aking harapan.

Naiwan naman akong natigagal sa mga sinabi niya. Nakakaloka lang kasi yung mga sinabi niya. Anong gagawin niya? Dadaanin niya sa santong paspasan? Tss, bakit hindi na lang niya ako derechohin na nagseselos siya para tapos ang usapan. O diba sana nagkaaminan na kami ngayon, hindi itong para kaming mga ewan na kailangan ko pa siyang pagselosin para lang kausapin ako.