Revenge of the Ex Wife (2022 Revise) Uncomplete

Chapter Two

"....Julian?"

He frowned after he heard me, I cursed myself silently, kung maka Julian naman ako akala mo naman close kami..

"I m-mean..Mr-"

"Rule number one," He leaned closer to me, I wanted to kill myself because of this traitorous skip beat. Uminit ang sulok ng pisngi ko, it's been years since I came this close to a man, na yung nalalanghap mo na ang hininga niya.

"If a girl entered a club and wearing such revealing dress, it's either she will ler herself get played or she is the one who is playing but I guess you didn't apply any of that rule do you?"

When my eyes are locked onto his, such intense gaze and those grayish eyes, he was like a wolf.

Dangerous.

I shook my head and breath heavily in an attempt to regain my composure, hindi pwedeng sa simula pa lang ay mahina na ako, I refused to accept it.

I crossed my fingers and looked into him again.

Thanks that I'm wearing heels today I was able to placed my mouth near into his ear and I put my free hand into his chest.

"Well I'm not bound to any rules," I whispered seductively.
"Besides, I'm the one to set my own games, question is..are you willing to play?"

I purposely touch his earlobe by my lip which made me amused when I felt he got tense up. I stumbled back to look at his face when he withdrew his hand from holding my arm.

His lips twitched, naglalaban na naman kami ng titig sa isa't isa, his eyes keep looking at me intently like he was as looking inside of me.

Hindi ko alam kung ilang segundo o minuto iyon, pinigilan ko ang sarili kong magpakita nang kahit anong emosyon maliban sa pang aakit kahit deep inside gusto ko siyang pagsasampalin.

"I'm going home.'' He said in a flat tone and open the door.

What??

Naiwan akong mag-isa kasama nang napawi kong ngiti. I gritted my teeth in disappointment.

Feeling ko lahat ang hirap ko sa pagpapaganda ng ilang taon ay balewala lang!

Napahalakhak ako ng mapait, Vaugn Julian never fails to amaze me, making a woman feel a less worthy than themselves kahit si Ysabelle Rivera o si Anya Saavedra man ako sa harapan niya.

Gago siya.

****

Kinatok ko muna ang pinto ng bathroom namin.

"Jul?..naku hindi pa siguro tapos naligo" sambit ko, kaya dahan-dahan kong binuksan ang pinto.

"Jul? nandito na ang towel oh, ba't mo kasi nakalimutan." Palinga-linga ako sa bathroom namin kung bakit pa naman kasi ang laki, dalawang silid na yata ito sa amin.

Nagtaka na lang ako na wala namang tao sa shower, wala din naman siya sa bathtub.

Lumabas na kaya siya?

"Wahhh!!" gulat niya sa akin nang iniluwa niya ang sarili sa pagkakatago sa cabinet, sabay kiliti sa gilid ng tiyan ko.

Imbes na magulat ako, napatili nalang ako sa tawa, nakikiliti kasi ako pag may kumukurot sa gilid ko, ito kasi ang weakness ko.

"Ano ba." Saway ko sa kanya.

Tumawa naman siya ng bahagya tapos ay yumakap sa akin sa likod, my cheeks flushed when I notice that he is still wet and naked.

Ang taong to, walang hiya talaga sa katawan!

Pero agad din namang nawala ang pamumula at napalitan ng lungkot nang makita ko ang reflection namin mula sa malaking salamin, ang refleksyon ko especially.

Para kaming nasa Beauty and the Beast ang kaibahan nga lang ay ako ang beast.

He frowned when he noticed my sudden change of mood and hugged me tighter, I know he's trying to reassure me that everything is alright.

"I love you no matter what my wife." He said while he kissed my head.

I smiled back a little, kung bakit pa naman kasi nasunugan kami ng pamilya ko noong bata pa ako at aksidente na natapunan ako ang lumalagablab na apoy sa aking mukha kaya ang isang side ang mukha ko ay malaking peklat galing sa sunog.

At dahil sa mahirap lang kami ay walang pambayad si itay sa pagpapagamot ko para maibalik an mukha ko sa dati, kaya simula noong bata pa ako hanggang sa nagdalaga na, laman pa rin ako ng tukso ng mga tao.

Lumaki akong walang confidence sa sarili, but everything's changed when I met Julian, who loved for who I am and married me, but it's not yet a happy ending-his family didn't like me for him lalo na ang mama niya.

"I got an idea." Sabi niya

Muli ay uminit ang aking pisngi, naroon na naman kasi ang nakakaloko niyang ngiti na alam ko na ang ibig niyang iparating.

***

"Manang!" Sigaw ko nang bumalik ang ulirat ko sa kasalukuyan, halukipkip kong tinitingnan ang malaking salamin sa loob ng aking banyo.

"Oh bakit hija?" Tanong sa akin nang katiwala ko sa condo, andito siya every weekend.

"Ipatanggal mo ang salamin na iyan, gusto ko pag uwi ko mamaya ay wala na iyan."

"Ha? Aba bakit naman hija?" Nalilitong tanong niya sa akin, dahil alam niya na halos lahat ng banyo ay may salamin at least.

Huminga muna ako dahil baka matarayan ko pa siya, di pa ako maka move kagabi wag na syang dumagdag.

"Trip ko lang Manang." Sabi ko na lang saka nagpatuloy sa shower area.

Nandito ako ngayon sa opisina ng CEO ng Stanley Corp. si Mikaela Marie Stanley, ang taong tumulong sa akin para makabangon muli.

"Are really sure about that revenge of yours?" tanong niya sa akin. "Kasi kung tutuusin, it was like your second chance, kalimutan mo na ang nakaraan, si Ysabelle at mamuhay kana ngayon bilang si Anya, have a social life, fall inlove and get married."

I frowned and shook my head. "Masyadong masakit ang nakaraan para kalimutan lang, hindi ko kaya."

"So, aabot ka sa point na kailangan mo siyang akitin ganun ba?" She smirked at me and raised an eyebrow.

"I suggest you to be careful playing fire with fire, baka namalayan mo nalang na imbes ikaw ang mang-aakit, ikaw pa ang naakit sa bandang huli. Though I think you still love him after all, it's like what? When love and hate collide? Fck"

"Love?" Sarkastiko akong tumawa.

"Oh I do love him Marie, I love him to kneel and beg as well as his family for my mercy that I will never give..gusto ko siyang umiyak at masaktan habang kinukuha ko ang lahat sa kanya, ang paghihiganti ko Marie ang dahilan kung bakit pa rin ako mabubuhay at hindi ako matatahimik hanggat hindi ko sila napapabagsak....lahat."