50. Açlık Oyunları ¤düzenleniyor¤

➰Özel Bölüm ➰

Eet artık özel bolum zamanı ^^ bu bölümü anlamanız için ilk açtığınızda çıkan table of context kısmını okumanız gerekiyor =) Yani kisacasi bu bir günlüktu ve Katniss bunu okuyordu ;) oy ve yorum gelirse bir bölüm daha yayınlamayı düşünüyorum :)

Katniss yavaşça göz yaşlarını silip ayağı kalktı. Elindeki deftere bakınca bir kaç sayfanın yırtılmış olduğunu gördü. Defteri bıraktı ve konuşmak üzere Haymitch'in yanına ilerledi.

Gecenin karanlığında montuna iyice sarılarak Haymitch'in evine girdi. Çok ağır uyuduğu için bazen kapı sesini duymazdı. Refleksleri de artık iyi değildi. 60 yaşına yaklaşmıştı.

Ama hâlâ daha eski alışkanlıklar sayesinde elinde bıçakla uyuyordu. Katniss onu görünce gülümsedi. Artık neler yaşadığını, neler hissettiğini günlük sayesinde biliyordu. Onu hafifçe sarstı.

Haymitch uyanmaya başlayınca hemen geriye kaçtı ve bıçağın, az önce bulunduğu yere geldiğini gördü.

"Haymitch benim, Katniss." dedi. Haymitch gözlerini ovuşturup ayağı kalktı.

"Ailene ne oldu?" Katniss her zamanki kararlı bakışları ile Haymitch'e bakıyordu. Bir cevap bekliyordu. Ve koparılmış sayfalarda yazanları merak ediyordu.

"Neden bunu umursuyorsun? " dedi Haymitch koltukta oturur pozisyona geçerken. Koltuğun rengi bile artık belli değildi. Üstünde o kadar çok leke vardı ki...

Katniss, "Bu yüzden." dedi elindeki günlüğü göstererek. Haymitch şaşkınlıkla karışık kızgınlıkla hemen günlüğü Katniss' ten kaptı. Küçük bir çocuk gibi duruyordu.

Ağlamaklı sesiyle "Ne kadarını okudun?" diye sordu. Cümlenin sonuna doğru sesi daha düzgün çıkmıştı.

Katniss umursamaz bir şekilde "Hepsini." diye cevapladı. "Artık hikayeni biliyorum Haymitch." dedi.

Haymitch koltukta biraz yer açmak için kaydı ve koltuğa iki kez vurdu. Bunun bir işaret olduğunu anlayan Katniss,  istemeyerek de olsa o pis koltuğa oturdu.

Ağır ağır anlatmaya başladı. 

"Aslında onların öldüğünü sanmıştım. Ama Snow daha yaratıcı şeyler bulmuş. 51. Açlık Oyunları'nda sevgilim öldü. Annem eve asla geri dönmedi. 54. Açlık Oyunları'nda da kardeşim öldü.  Nasıl bir şey yaşadığımı tahmin ediyorsundur. " Katniss asla böyle bir şeyi tahmin edemeyeceğini biliyordu. Kendini Haymitch'in yerine bile koyamıyordu. Prim ölmüştü. Ama oyunlarda ölmemişti.

O masum çocukları kurtarmaya çalışırken ölmüştü. Üstelik Haymitch'in sevgilisi de ölmüştü. Neyse ki Peeta yaşıyordu. Hem Gale de hayattaydı.

Her ne kadar eskisi gibi olmasalar da...

"Senin için zor olmalı. "

"Snow'un çocukları ve torunları Isyan'da öldü. " Katniss hayretle Haymitch'e baktı.  Oysa Haymitch derinlere dalmış öylece bakıyordu.

"Snow'a söz vermiştim. Ve sözümü tuttum. 2 torunu zaten *76. Açlık Oyunları'nda* öldü." Katniss sessiz kalmayi tercih etmişti.

"Bir düşün!  Akıl hocası oluyorum ve eğitmem gereken kişiler sevgilim ve kardeşim oluyor. " Katniss arkasındaki mayonezli mindere yaslandı.

"Niye intihar etmedin?" dediğinde Haymitch, onu "Çünkü onun ölümünü görmem gerekiyordu. Intikamı görmem gerekiyordu. Seni, görmem gerekiyordu. " şeklinde cevapladı.

Katniss bu soruyu sormakta kararsız kalmıştı ama yine de sordu.

"Maysilee'yi kurtarmak için her şeyi yaptığına inanıyor musun? " Haymitch göz yaşlarını koluyla silerken birden duraksadı.

"Ne saçma bir soru bu? Tabiki de yaptım! Maysilee benim için. .. Çok önemliydi. " dedi sahte bir öksürük eşliğinde.